Verslagje Maleisië 2017

Gisteren avond terug gekomen nadat we royaal drie weken rondgereisd hebben in Maleisië (10 augustus tot en met 3 september)
Een paar jaar geleden zijn we er ook geweest en dit jaar hebben we een wat andere route gedaan.

Route:
- Melaka (3n)
- Johor Bahru (2n)
- Singapore (3n)
- Taman Negara (3n)
- Cameron Highlands (3n)
- Perhentians (5n)
- Kuala Lumpur (2n)

Melaka:
Nadat we om 10 uur op de luchthaven zijn geland kopen we direct bij Celcom een SIM kaart met een dik datapakket van 15 Gb. Die drukken we in onze oude "reserve"telefoon. En zo hebben we altijd internet... voor facebook, google maps, en het opzoeken van restaurants, appje voor het zoeken van een taxi (Grab). Daarna hebben we bij Herz een auto (Proton Saga) opgehaald.
Met behulp van onze eigen navi rijden we in ongeveer 3 uur naar Melaka. Onderweg kopen we een Touch and Go pass voor de tolpoorten. Daarmee kunnen we rap door de poortjes heen.

We hebben voor de eerste drie nachten een wat groter hotel met zwembad gekozen om eerst rustig te acclimatiseren.
https://www.agoda.com/nl-nl/the-shore-h ... l?cid=-176
Het ligt op loopafstand van het oude centrum.
Wat we doen: rondlopen in het oude centrum, 's avonds naar de avondmarkt gaan en daar eten, het upside down pand bekijken en alles op een relaxed tempo. We hebben 's avonds wel pijn in de voeten van het lopen. IN het oude centrum van Melaka staan 's avonds riskja's die enorm gepimpt zijn met licht en geluid. Op de laatste dag doen we dat toch maar... Atlas wil dolgraag met de riksja met de Minion... dus die nemen we richting hotel. De fietser heeft wifi en dus luistert Atlas naar zijn favoriete liedjes... Rock a bye baby, Despacito, In love with the shape of you etc etc.

Johor Bahru:
De route er naar toe kennen we nog.. een paar jaar geleden hadden we een taxi chauffeur die tot drie keer toe in slaap viel.
De greep van mijn man aan het stuur (een paar keer) heeft erger voorkomen.
Toen konden we geen huurauto meer krijgen omdat het een feestweekend was (toevallig ook Merdeka).
En wij kregen de loser die ons mocht rijden... want echt niemand wou uit de buurt van familie en Johor was vanuit KL toch wel ver (uren).
De enige reden waarom we naar Johor gaan is Legoland. We hebben dit keer een appartementen hotel naast Legoland gevonden. En het is echt een aanrader... fijne plek. Prima kamer, 2 slaapkamers, prima badkamer. Allemaal netjes.
https://www.booking.com/hotel/my/afinit ... al;ucfs=1&

Beneden haalden we bij de 7/11 brood en beleg, nescafe capppucino sticks en wasmiddel want we hebben een wasmachine (met droger).
En, we hebben een zwembad op het dak waar we een leuk gezin met twee kinderen tegenkomen dat Egyptisch is van achtergrond en woonachtig in Dubai. En die gaan we vaker tegenkomen.
De dag dat we naar Legoland gaan komt het in de ochtend met bakken uit de lucht... maakt niet uit, we beginnen met het waterpark. De locker kost MYR 20, gepast betalen, het apparaat wisselt niet! De locker kan je tussentijds openen en er de hele dag gebruik van maken.

Nat worden we toch! We gaan alle glijbanen af, nergens een rij en het is een hele geslaagde ochtend. Het is zo rustig dat we gewoon moe worden van het trappen klimmen om glijbanen af te gaan. Daarna lunchen we in het theme park en gelukkig wordt het droog. De toiletten trouwens bij Legoland.... petje af!! Smetteloos. Overal keurige drogers, schone vloeren, sloten die het doen en toiletpapier. Kan niet anders zeggen dat ze dat uit de kunst doen.
Ook hier hebben we nergens een rij van betekenis en alle attracties kunnen we zo in. Dik plezier deze dag. Atlas mag als afsluiting nog een Legopakket uitzoeken, we geven hem een budget van MYR 200. Aan het einde van de dag zoeken we nog even ons pannenkoek adres, maar die zit er niet meer. We eten ergens waar veel Maleisische gezinnen zitten.. kortom, Nasi Goreng en voor Atlas Nasi Puti (witte rijst) met het een en ander.

Singapore:
We leveren de auto in bij Herz in Johor Bahru en besluiten met een taxi de grens over te gaan.
In principe heb ik daar zelf een hard hoofd in, want volgens mij gaat het het snelste met openbaar vervoer.
Maar goed, mijn man heeft een stevige hernia operatie ondergaan en met de bagage slepen is niet zijn ding, sowieso is openbaar vervoer niet zijn ding.
Kortom... ik kan het uit ervaring afraden Het zijn bepaalde taxis die de grens over mogen. Een taxichauffeur rijdt gemiddeld vier keer per dag heen en weer.
De grensovergang naar Singapore is stroperig met de auto. We doen er een uur over om het niemands gebied door te komen.
Hier overnachten we... het hotel hebben we geboekt uit kosten overweging. Singapore is gewoon niet goedkoop qua overnachtingen. Ik vond het zelf een leuk charmant hotel met een klein maar gezellig zwembad. Er zit in het zelfde pand ook een pinautomaat en een fatsoenlijk supermarktje (lekker... appels kopen).
Nadeel is dat het toch nog 20 minuten van een metrostation af lag. Als ik nu zou kiezen zou ik die Ibis op Bencoolen pakken.
https://www.booking.com/hotel/sg/ibis-s ... al;ucfs=1&

De eerste dag pakken we geen must sees.. we hebben tijd. En je snapt het al, dat Legopakket in de koffer, daar moet natuurlijk wat mee gedaan worden. En we gebruiken de ochtend om te zwemmen, lego te bouwen, te pinnen en even rustig aan te doen. Dan gaan we richting Shopping malls om een SIM kaart te kopen en lopen vanaf dat punt naar Marina Bay, lopen daar rond, kijken wat rond in de enorme shopping malls, eten ergens wat en zo komen we de tijd door.
De volgende dag laten we ons met een taxi ergens afzetten en wandelen vervolgens via verrassende straatjes naar China Town. De tempel daar is prachtig. Er wordt gereciteerd en Atlas verbaast zich over al die mensen die Chinees lezen. We lopen een uur rond in de tempel en luisteren naar het monotone geluid. Ik vind heel verrassend een kuifje (Tin Tin) winkel en neem voor een dierbare vriend twee miniatuurtjes mee.

Vanaf daar lopen we richting Gardens by the Bay maar het weer gaat roet in het plan gooien. Onderweg stoppen we bij een foodplaza met metalen overkapping tussen de wolkenkrabbers. We halen bij diverse hawkerstalls wat te eten en luisteren naar de donderslagen tussen de gebouwen. De regen komt met bakken naar beneden. Toch klaart het op een gegeven moment wat op. Maar we zijn veel tijd kwijt en de Gardens schrappen we voor vandaag. We lopen richting Marina Bay en kijken nog wat rond voordat we terug willen gaan. Maar dat gaat door een samenloop van omstandigheden opeens wat minder snel.

Op dat moment komt het weer met bakken uit de lucht en het is spitsuur. Een taxi is werkelijk waar niet te krijgen. Eentje bestellen lukt zelfs niet en ook Uber loopt over. We gaan richting Metro maar mijn man krijgt het Spaans benauwd. Pas nadat we in totaal meer dan anderhalf uur kwijt zijn gaat hij overstag en koop ik drie metrokaartjes. Bij de metro liggen er trouwens ook een paar lijnen uit. Gelukkig niet de onze. Ik maak met de telefoon een foto van het overzicht met de metrolijnen en we vinden onze weg. Onze zoon Atlas vindt het trouwens allemaal geweldig, en inmiddels kan mijn man er ook wel de lol van inzien omdat hij zich ook beseft dat dit wel werkt.
We moeten op het laatst nog goed 20 minuten lopen naar het hotel vanaf Mc Phersons station. Gelukkig is het inmiddels praktisch droog. Eenmaal terug drinken we een biertje bij het zwembad en luisteren naar het live bandje. 's Nachts horen we de buren... een of andere Chinese Medical center, ze steken vuurwerk af en er klinkt tromgeroffel. Het is feest. En het klinkt wel gezellig.

De dag erna staan de Gardens by the Bay op het programma. We laten ons er door een taxi afzetten. Het is prachtig zonnig weer.
De kassen zijn echt fantastisch mooi... met name de kas met de waterval vond ik heel erg mooi gemaakt. De gebouwen op zich zijn sowieso bijzonder.
We gaan 's avonds weer heen en vragen bij de uitgang een re-entry stempel. Vaag stempeltje maar ze geven aan dat als we kunnen laten zien dat we vandaag foto's hebben gemaakt dat we sowieso weer naar binnen kunnen. Bij Satay by the Bay eten we (geen sate). Dan gaan we de brug over richting Marina Bay Sands. Het plan is daar te gaan zwemmen tegen betaling, maar dat dus niet. Dus... lopen we terug naar de gardens en gaan daar naar de childrens playground met het waterpark. Terwijl Atlas zich vermaakt met spelen zitten wij rustig onderuitgezakt toe te kijken. Even rust is ook goed. We eten 's avonds weer bij de Satay by the Bay en nu eten we dus wel sate. Lekker hoor. Het kaartje voor de Skyway tussen de bomen hadden we eerder op de dag al gekocht (doen!). 's Avonds was die rij erg lang. We hebben ons aangesloten in de rij maar gewacht met het naar boven gaan tot vlak voor het blauw kwartier (mooi voor de foto's). Het was prachtig. Toen de show met muziek en licht begon zijn we in het gras gaan liggen en hebben we gekeken naar al die mooie wisselende kleuren. Hebben ze daar erg mooi gedaan moet ik zeggen. We hebben er alle drie van genoten.

Het plan was eigenlijk om terug te gaan naar Johor en daar weer een auto op te halen bij Herz. Maar vanaf daar was het 7 uur rijden naar Taman Negara. Tel daar die lange grensoversteek bij. We hebben het op het laatst anders gedaan. We hebben drie vliegtickets Singapore Changgi naar Kuala Lumpur gekocht en daar een auto opgehaald. Deze keer toch een iets grotere, namelijk een Toyota Elantra. Zodat we met iets meer gemak ook in kunnen halen in plaats van gasgeven en je adem inhouden of je er voorbij kwam (gechargeerd he...) Vanaf KL was het nog 4 uur rijden inclusief pauzes. Het laatste stuk vanaf Jerantut naar de rivieroversteek naar het Mutiara zijn gewoon mooi. Een prachtige kronkelweg en de palmplantages maken steeds meer ruimte voor jungle.

Taman Negara:
https://www.booking.com/hotel/my/mutiar ... al;ucfs=1&
We zijn blij dat we in het Nationaal Park zelf overnachten. De huisjes zijn prima, er is veel te zien en het restaurant ligt er mooi met voor ieder wat wils.
In de ochtend worden we wakker van Makaken die fruit plukken en de pitten op je dak gooien. Poink! Poink! Dan maar een kop koffie zetten en lekker naar buiten kijken. Zie je ze Atlas? Ja hoor... vol-enthousiast deelt hij wat hij ziet.
De eerste excursie die we doen is een jungle walk van drie uur. Het gaat lekker omhoog.. flink zweten met die temperaturen. We hebben nog een extra optie om nog een kilometer verder naar boven te lopen. En we doen dat, inclusief Atlas. Voor het uitzicht hoef je dat laatste stuk niet te doen, voor de uitdaging wel. De dag erna heb ik de kuiten redelijk strak staan alhoewel ik best vaak sport. Veel dieren zien we niet, een pitviper die net gegeten heeft ligt opgekruld op een boomtak. De touwbruggen zijn verder heel erg leuk om te doen, maar halen het niet bij de bruggen die we eerder in Panama en Costa Rica hebben we gezien. Maar het is gewoon leuk om te doen. En kinderen genieten vaak van dat soort dingen.

We boeken de excursie met de stroomversnellingen. Naar de orang asli gemeenschap hoeven we niet. Daardoor zitten we met zijn drietjes in een bootje met bootbestuurder. Het landschap glijdt aan ons voorbij. De rust vanaf het water is prachtig. Een aapje dat van het strand de boom in rent. Een leguaan die zich terugtrekt in de bossen. Zwaluwen die vlak boven het water vliegen vangen, vissers die op meervallen (catfish) vissen, kinderen die langs de kant spelen.

Er is ook een excursie met een mogelijkheid om te zwemmen, maar daar horen we wisselende geluiden over. (dat bij de zwemlocatie een bordje staat dat het water niet schoon is etc.) We gaan voor maatwerk en gaan de dag erna privé met een boot de rivier op voor een toch van 2 uur. Die bootsman begrijpt Atlas en zorgt ervoor dat we allemaal een flink nat pak krijgen. Aan het einde van de rit stopt hij bij een zandbank in de rivier. Het water stroomt zachtjes en het is ondiep en Atlas en Ed zwemmen.
Atlas en ik gaan samen nog op een nachtwandeling. En die is heel erg leuk. Atlas telt 23 dieren waaronder, schorpioenen, kikkers, spinnen, krekels, vogels en boomslangen.
Dacht ik vooraf nog dat hij het spannend zou vinden, hij stapt dapper als eerste vooruit met de zaklamp in de handen. Hij vertelt ook veel. Het is een leerzaam en vooral leuk uurtje.

De laatste ochtend hoor ik de schreeuw van een hornbill en ik pak de camera mee en waag een gokje. Ik pad het junglepad dat tussen een van de huisjes loopt en zie niet al te ver weg een paar jongens naar boven kijken... en daar zit er eentje hoog in de boom. Een vage foto is het resultaat, maar soms is de weg belangrijker/leuker dan het resultaat.
Trouwens... bij het restaurant in de buurt zit ook een hornbill. Het beestje ziet er wat rafelig (en geringd) uit en je kan hem patat voeren. Atlas en ik noemden hem Dodo, de patatkip.

Cameron Highlands:
De rit naar de Cameron Highlands is afwisselend. Vanuit de jungle gaat het via doorgaande wegen richting Kuala Lumpur en dan richting de Cameron Highlands. We zijn er eerder geweest, maar gaan graag nog eens terug.

We hebben een hotel gereserveerd, waar we de volgende ochtend om acht uur gillend uit zijn vertrokken... deze dus... wat ons betreft een complete afrader.
Waarom? Vreselijk dunne wantjes... kortom, geluidsoverlast licht daar op de loer. Hoeft niet zo te zijn, maar wij troffen het in de overtreffende trap. Naast ons zat een familie verdeeld over twee kamers. De mannen keken sport op de kamer, de kinderen renden rond en de tieners stonden te schreeuwen. Nee, niet overdag. Gewoon midden in de nacht.
https://www.booking.com/hotel/my/kea-ga ... al;ucfs=1&
Dus... om acht uur de volgende ochtend stonden we hier op de stoep... hebben we meteen het ontbijt maar meegepakt
https://www.booking.com/hotel/my/equato ... al;ucfs=1&

Wat doen we? We rijden naar een van de locaties van de theeplantages van Boh. Het is niet degene die we dachten te bezoeken maar een kop thee en een taartje kan altijd. Het uitzicht is altijd goed. We komen daar weer het gezin tegen uit Dubai dat we ook in Johor tegenkwamen. We gaan op zoek naar aardbeien en eten op de hotelkamer die bak op met suiker gekocht bij de supermarkt (de kleinste zak die we konden vinden). We gaan naar het Mossy Forest (oftewel mosbos of mossie-bossie) en wandelen daar op 2.000 meter tussen de bemoste takken. Het is koel en het is er mooi. Het schijnt dat de film Avatar de omgeving heeft gebruikt als input voor de omgeving in de film. Voor Atlas is het weer een waar klauterparadijs. We doen de was bij de wasserette in Brinchang, we eten in Brinchang bij een tentje dat ramvol met zit met lokale mensen (goed eten, en nooit duur), we gaan naar de (chinese) voetmassage en ondergaan "cupping", en alleen al vanuit willen weten wat dat is, doe ik mee. We drinken een keer een bak koffie bij Starbucks (wat heb ik een hekel aan die tent, maar het toilet is vaak wel goed), en we kijken nog verder rond, stoppen her en der om foto's te maken van de groene theevelden die als dotjes het landschap bedekken. We komen nogmaals het gezin tegen uit Dubai en dit keer wisselen we facebookadressen uit. Toeval bestaat niet.

Perhentians:
Hoera, hoera, hier kijk ik naar uit.
Waar verbleven we? Hier: https://tunabay.com.my/
We leveren de auto in bij het vliegveld van Kota Bahru en gaan met een taxi (via Tuna Bay) naar de haven van Kuala Besut. Daar worden we afgeleverd bij hun kantoortje. Even wachten en we kunnen aan boord. We varen in ongeveer 3 kwartier naar Perhentian Besar. Het is heerlijk uitwaaien op de punt van de boot. Het water is prachtig van kleur en ik tuur of ik toevallig nog dolfijnen zie. Dat is niet het geval. We komen aan en krijgen even een drankje.

We krijgen huisje nummer 2. We hebben beach front geboekt (we zijn er maar 1 keer, toch?). Het huisje is niet heel royaal, maar prima voor ons. Er zit een terras voor en een palmboom dus Ed kan zijn hangmat vastknopen en maakt daar de komende dagen veelvuldig gebruik van. De zee voor onze kamer met veranda is prachtig. Na een paar meter ligt er koraal voor de deur, met heel veel vis. En ook de clownsvisjes (Nemo) zien we hier veelvuldig. Alleen bij eb is het best lastig om over de eerste meters koraal heen te komen. Voor Atlas ziet dat er ook wel heel dichtbij uit. Toch gaan we samen en komen al snel in dieper water met wat meer afstand tot het koraal. In dieper water (4-5 meter) ligt een vlot met een trapje aan de zijkant. Het is daar heerlijk toeven. We zijn hier vijf dagen en de eerste dag doen we helemaal niets behalve zwemmen en snorkelen bij ons voor de deur, en de directe omgeving verkennen.

We kopen voor MYR 45 een luchtbed. Daar heeft Atlas de komende paar dagen enorm veel lol aan. Aanrader.

De volgende dag boeken we de trip naar Rawa Islands.
Atlas heeft het snorkelmasker van de Decathlon. Ook al is het best een groot ding in de bagage... hij is wel heel erg de moeite waard.
https://www.decathlon.nl/p/snorkelmaske ... _/R-p-1616
Hij kan door neus en mond ademen, naar beneden duiken, praten en op een gegeven moment ben ik echt in verwarring... wat hoor ik nou?
Rock a bye baby.... hij zingt onder water tijdens het kijken naar de vissen. Krijg nou wat.
De tour naar Rawa is een aanrader.. prima koraal.
De dag erna boeken we met dezelfde twee bootsjongens een tour om Perhentian Besar (ons eigen grote eiland).
En de dag erna gaan we een rondje maken om Perhentian Kecil en stoppen we bij de lighthouse, formidabel koraal maar teveel mensen, dus als je het kan timen... doe dat.
We zien ook nog grote murenes (zo dik als een kinderbeen en meer dan een meter lang)
Steeds met dezelfde jongens. Ze zijn begin 20 en zo speels dat ze monstertje spelen met Atlas, hem de boot laten besturen, vissen voor hem vangen, samen vissen gaan voeren met borrelnoten etc etc etc. Kortom... voor Atlas zijn het zijn "vrienden".

Als we een keer terugkomen van een snorkeltrip ziet Atlas een slang op onze veranda... en het klopt. Het beestje vlucht de bosjes in voor ons huisje. Het is een groene boomslang en hij is niet giftig. Hij is zo dik als een viltstift en ongeveer 1,20 meter lang. Het levert wel wat commotie op en onze Duitse buurman en Ed kijken het bosje na en te zien waar het dier is gebleven. Als ze hem hebben trekt Ed hem uit het bosje en houdt hem vast. Da's wel even makkelijk een foto maken. De buurvrouw vindt het maar wat eng. Het dier wordt teruggezet in de jungle. Een paar uur later hebben we er al weer een op de veranda.. tussen stoel en tafel kronkelt het beestje. Dit exemplaar krijgt een andere bestemming. Omdat onze buurvrouw jaloers was op de kat die bij ons zich genesteld heeft op de veranda zet Ed de slang bij haar in de bosjes. Heeft ze ook een huisdier. Of was ze er nou bang voor

Bij Turtle Beach (het strand bij Perhentian Island Resort zijn grote zeeschildpadden. Je moet een beetje de mazzel hebben dat er niet te veel mensen zijn. De eerste keer waren er wel mensen, de tweede keer dat we er langs kwamen waren we alleen, en de derde keer waren er heel veel mensen.
Aan het einde van een van de dagen snorkelen we nog een laatste rondje terwijl de meeste mensen al weg zijn. En hoera, ook op ons eigen strand zien we een schildpad.
Verder zien we nog een hele grote koffervis, naaldvissen, papegaaivissen in allerlei maten, hele grote koraalbijters en vooral veel gestreepte vissen en vissen met vlekken.
Kortom... genieten.

De laatste dag snorkelen we 's ochtends vroeg nog. We komen de schildpad weer tegen, en veel grote vissen zijn er nog. Als het drukker wordt verdwijnen ze naar dieper water. Dus tip... duik er 's ochtends vroeg wat vaker in. Of op het einde van de dag als de rust is weergekeerd.

Van Kota Bahru moeten we terug naar KL en ook onze vlucht met airasia is ge-rescheduled. Het transport vanaf het land naar het airport is niet lekker geregeld. We moeten een uur wachten. Maar krijgen uiteinlijk een taxichauffeur die ons terugbrengt. Op Kota Bahru Airport is het verschrikkelijk druk. Dit weekend is Merdeka (suikerfeest) en iedereen gaat naar familie, dus er is een volksverhuizing aan de gang. Eerst staan we een uur voor niets in de rij. En later vertraagt onze vlucht nog net een half uur. Niet fijn als je met een klein kind reist. De vlucht duurt maar een uur en we zien tussen het onweer door (vind ik eng) dat de lucht prachtig rood kleurt. Uiteindelijk zijn we om een uur of negen in het hotel en gaan we vrij vlot slapen. Morgen weer een dag.

Kuala Lumpur:
We hebben het onderstaande hotel redelijk last minute geboekt op basis van locatie. Het is het voormalige Metro360 hotel.
https://www.agoda.com/nl-nl/verdant-hil ... l?cid=-176
We hebben een grote kamer met 2 kingsize bedden, en ons kleine mannetje heeft dus een joekel van een bed voor zichzelf.
We gaan lekker ontbijten en lopen richting de Petronas torens. Vlak bij ons om de hoek ligt de TV toren, maar daar zijn we al een keer geweest en slaan we nu over.
We doen vandaag niet veel behoudens wat winkelen. (echt).
Aan het einde van de middag gaan we richting het zwembad en Atlas zwemt een paar baantjes, duikt dingetjes op, Ed zwemt ook en ik werk mijn reisverslag bij.
Het boekje is bijna vol..
In 2003 heb ik ooit in Thailand Yakiniku gegeten en dat vond ik erg lekker. En op voorhand had ik al gezien dat er in KL ook een paar yakiniku restaurants zijn.
En zo komt het dat we 7 kilometer van ons hotel in een klein restaurant tussen de Japanners belanden. Er is verder nog 1 westers typ, maar dat was het.
Ze hebben Waggyu beef, in diverse soorten. Maar wij kiezen een schotel met vlees en vis. De schaal met gloeiende kolen wordt op tafel gezet en we roosteren stukjes buikspek, beef, inktvis, zalm en spek gevuld met paddenstoelen, en knoflook. Stinken... het zal, maar lekker!! Het was wel een dure exercitie.. we zijn in totaal MYR 330 kwijt. Maar voor een laatste avond heb ik dat over. In Nederland ben ik Yakiniku nog niet tegengekomen. Maar goed... in Noord Nederland zijn wel meer dingen niet voorhanden maar sommige andere dingen in overvloed (rust en ruimte).

De laatste dag gaan we naar het KL Birdpark. Grote volières vol met vogels. Atlas is reuze enthousiast. De Maraboes en Pelikanen komen vlak over je hoofd gevlogen en soms schrik je je een hoedje. Er is ook een vogelshow en Atlas staat er van te kijken wat vogels eigenlijk allemaal kunnen. Bordjes omdraaien, tellen, dingen onthouden etc etc. Hoewel ik niet erg van dat soort dingen houd, is het wel leerzaam voor onze zeven jarige, die nu goed meekrijgt dat dieren onverwacht veel kunnen.
Vanaf het Birdpark gaan we richting de Petronas waar we in het foodcourt eten.

Later in de middag gaan we weer naar het hotel, waar we samen voor de laatste keer zwemmen.
We eten wat in het hotel en gaan om acht uur naar bed. Om 21.30 staan we op en om 22.15 vertrekken we richting de luchthaven voor de Etihad vlucht van 02.00. Atlas vermaakt zich door zijn schildpad knuffel op de rand van de lopende band te zetten en zich te verstoppen. Alsof de schildpad alleen reist. Tijdens die vlucht zit er drie rijen achter ons een dikke kerel met mond open als een kettingzaag te snurken. Onze zoon slaapt... maar voor ons is het waardeloos. Mijn man probeert in een ultieme poging een opera op de hoofdtelefoon te zetten (en dat luistert hij nooit!) maar ook dat is tevergeefs.
In Abu Dhabi hebben we drie uur transfer tijd. Er is een speelding in de ronde hal en Atlas vermaakt zich die paar uren prima. We stappen bijna als laatste in voor de laatste vlucht naar Dusseldorf. We landen iets voor tijd, maar de bagage laat deze keer vrij lang op zich wachten. Daarmee zijn we dat voordeel ook weer kwijt.
We worden opgehaald door een vriend. Het is heerlijk bijkletsen. Om 5 uur zijn we thuis.

In de hal ligt een dode veldmuis... ik bel mijn moeder. Mijn moeder was er twee dagen geleden geweest en was toen voor de eerste keer in de hal geweest. Ze dacht dat Atlas een speelgoedmuis om haar te laten schrikken in de hal had gelegd. Ze zei "hij lag zo mooi met de pootjes uit elkaar en de oogjes open". Het was dus een echte....en die niets te eten had. Want hij legde het loodje. Dag muis... we zijn weer thuis.