Als ik zelf in het vliegtuig stap en ik zie veel kinderen dan baal ik ook een beetje, en dat gaat dan niet om die vreemde kinderen maar meer om mijn eigen kinderen.
Mijn kinderen zijn lange afstanden gewend met zowel auto, bus als vliegtuig en dat geeft zelden problemen, ze zeuren niet, zijn thuis al goed geïnstrueerd (als we er zijn dan merk je het vanzelf wel), we hebben genoeg snoepjes,speeltjes en spelletjes bij om ze zoet te houden en dat gaat eigenlijk altijd goed behalve op een charter in de zomer vakantie richting Turkije, dan lijkt het wel of dat er alleen maar kinderen in zo'n vliegtuig zitten en dat ze elkaar expres op moeten zoeken het is dan behoorlijk rumoerig en mijn kinderen doen net zo hard mee.
Ook als ouder vind je dit dan niet prettig maar je stelt je er gewoon op in, maar bij het idee dat ze ook op lange trajecten alle kinderen bij elkaar gaan zetten, dan ben ik bang dat ik voor dat we geland zijn weer toe ben aan vakantie, dus mijn plan is ze zo ver mogelijk uit elkaar te plaatsen. Of ze zouden er een knutselhoek of iets dergelijks bij moeten maken incl begleiding (eigenlijk niet eens zo gek).
Wat hele kleine kinderen betreft, ze huilen even om de oortjes en omdat ze honger hebben of zo, maar dat is toch bij iedereen bekend lijkt me, ze krijsen echt niet de hele reis.
Groetjes Danielle