Reisvoorstel
Wil jij met je gezin zo'n droomreis maken?
Stap 1: Vraag nu vrijblijvend een persoonlijk en inspirerend reisvoorstel aan.
-
Forum
-
Per land/regio
-
Zuidelijk Afrika - safari's met kinderen
- Oeganda - hoe het was
We zijn weer terug en hebben een super, super, super, geweldige vakantie gehad. Wat is dit een heerlijk land! De mensen zijn echt zo vriendelijk als van te voren werd gezegd. En wat geweldig om hier zelf te rijden! Hierdoor kwamen we echt in contact met de lokale bevolking en ik weet niet hoe ik dit gevoel het beste kan uitleggen maar het komt er op neer dat je door zelf te rijden als het ware er helemaal (beetje dan) bij hoort.
Jullie zullen nog even op de reisverslagen moeten wachten (ff bijkomen!) maar ik kan al wel zeggen dat onze wens op chimpansees in het wild te zien, is gelukt!!! Was echt een hele mooie ervaring.
Later meer!!
Jullie zullen nog even op de reisverslagen moeten wachten (ff bijkomen!) maar ik kan al wel zeggen dat onze wens op chimpansees in het wild te zien, is gelukt!!! Was echt een hele mooie ervaring.
Later meer!!
@eynd14 , we hebben inderdaad wel stukken gereden waar we maar een paar auto's zijn tegengekomen en ook geen gsm ontvangst hadden. Dus als we daar pech gehad hadden dat we zelf niet konden oplossen hadden we waarschijnlijk wel even moeten wachten op hulp. Maar we waren goed voorzien wat water en eten betreft. We hadden een grote voorraad bij. We hebben 1 keer met plezier water en eten achtergelaten bij lokale mensen die in panne stonden met de auto en daar al van de vorige nacht stonden zonder eten en drinken.
Nu er zat wel een gps tracker in onze auto zodat het verhuurbedrijf kon volgen waar we zaten en in geval van pech iemand sturen. Hoelang dat zou duren weet ik niet want dat hebben we gelukkig niet moeten uittesten. Wel begon hij bij 90km/u te piepen omdat we te hard reden. We mochten volgens de contractvoorwaarden maar 60km/u op de gravelwegen maar dat was op sommige stukken toch echt wel wat traag :-)
En je hebt me zeker niet afgeschrikt met je verslag. Integendeel nu komt er een land bij op mijn lijstje waar ik daarvoor nooit aan gedacht had :-)
Nu er zat wel een gps tracker in onze auto zodat het verhuurbedrijf kon volgen waar we zaten en in geval van pech iemand sturen. Hoelang dat zou duren weet ik niet want dat hebben we gelukkig niet moeten uittesten. Wel begon hij bij 90km/u te piepen omdat we te hard reden. We mochten volgens de contractvoorwaarden maar 60km/u op de gravelwegen maar dat was op sommige stukken toch echt wel wat traag :-)
En je hebt me zeker niet afgeschrikt met je verslag. Integendeel nu komt er een land bij op mijn lijstje waar ik daarvoor nooit aan gedacht had :-)
dag 16 Hoima - Murchison Riverlodge
Nu we het in een ander draadje net over malaria hebben... schiet het me nog te binnen dat vorige avond malaria uitgebreid op de tv was. We konden het niet helemaal volgen. Malaria uitbraak?!? Op tv wordt ook Engels gesproken maar de uitspraak is zo anders dan ons Engels en tv stond op de achtergrond aan in restaurant... nee, niet goed meegekregen maar wel heel veel nieuws over malaria...
Ook vandaag willen we op tijd vertrekken. Niet zo'n lange rij dag maar we hadden aangegeven dat we rond lunchtijd aanwezig zouden zijn. Dus na lekker ontbijt (voor het eerst in buffetvorm), en even de auto toch een beetje gefatsoeneerd te hebben (onze witte auto was echt helemaal rood) gaan we op pad. Tanken? Check! Pinnen? Waar is de bank?!? In elk dorp heb je wel een groepje mannen die op brommers zitten. Hangjongeren? Toch de stouten schoenen aangetrokken en hen naar bank gevraagd. Nou tegen kleine vergoeding wilde een van hen wel voor ons uit rijden. Vooruit dan maar! Dus pinnen? Check. Klaar voor de reis. We rijden Hoima uit en zijn blij: gewoon asfalt weg! En voor ons ook nog steeds? Beetje jammer dat de asfalt weg afbuigt en wij rechtdoor moeten. He? Echt die weg in? Net ruimte voor 1 auto.. Is dit de doorgaande weg? We rijden nog geen 20 km per uur. En ja, we zaten goed...
En overal waar we die dag rijden: allemaal mensen met stapels klamboe's op hun hoofd, onder hun arm, achter op de fiets. Elk groter grasveld zien we klamboe's aan bomen hangen en allemaal mensen die kennelijk 'les' krijgen in hoe klamboe's te gebruiken. Het was nationale klamboe uitdeel dag!! Het is zaterdag en dan zie je de mensen ook netjes gekleed. We hebben ons dan weer erg vermaakt met al wat er te zien was.
We rijden de route 'buitenom', zodat je niet het NP door hoeft (en je geen entree hoeft te betalen). Andere optie was om de weg in het zuiden te nemen maar die schijnt wel korter te zijn maar niet veel beter en je gaat dan door het park maar qua dieren schijn je hier niet zoveel te zien (voor de gamedrives moet je ten noorden van de rivier zijn). En helemaal rechtsbuiten om, via de Noord gate is eigenlijk alleen optie als je vanaf Kampala komt. Maar overal stond dat het een hele mooie route was. Over dit stuk had ik me het meeste zorgen gemaakt. Op website van de lodge stond dat dit een hele steile weg was. Best gevaarlijk... Ai, hoe steil is steil? Trekt de auto dat? Zou het er ook smal zijn met afgronden naast je? Nou, het stuk wat steil was. was ongeveer beste stuk weg van de hele reis! Steil?? Ahh, ze bedoelen waarschijnlijk dat het naast je steil naar beneden loopt (stelt echt niet veel voor) maar de weg was heel breed, goed geasfalteerd en er waren zelfs vangrails!! Ohhhh, heb ik me voor niets druk gemaakt. Maar net als voor dit stuk, is het daarna weer een lekkere hobbel weg. Omdat het de afgelopen dagen veel geregend heeft, zie je dit aan de weg. We zijn er echt bijna (100 meter voor de lodge?) maar dan komen we een geul tegen die echt niet meer onder de auto door past. We moeten er dus echt overeen rijden. Trekt de auto dit? We rijden heel langzaam maar ja, dat ene wiel is nu toch echt een stuk lager dan de rest van de auto... we horen een en ander schrapen. Nu moet de achterkant ook nog. Ik ben ervan overtuigd dat we zo een kapotte band zien maar... helemaal niets van dat en we kunnen verder.
Voor het eerst rijden we het bord niet voorbij aan staan na 4 uurtjes rijden bij de ingang van de lodge. We melden ons maar we staan niet op de lijst.... We zien zelf onze naam staan bij... morgen... O jee,... We worden opgewacht door eigenares. Ze geeft aan dat ze compleet vol zitten en dat ze ons pas morgen verwachten... er is echt geen plaats... Of we onze boeking bij ons hebben. Gelukkig wel. We laten de boeking zien en ze zegt 'ja, zie je wel, dat is morgen'! Nou hadden we net de datum zelf gecheckt. Ehhh het is vandaag de 22-ste... Zij snel op haar telefoon kijken. He?!? Jullie hebben gelijk!! Nou, we hoefden ons niet druk te maken. Ze hadden nog een 2 persoonstent waar ze voor vanavond wel even 2 bedden bij konden zetten...
Tent?? Voor deze lodge (in combi met vrije data in Rwakobo) hadden wij onze hele reis aangepast. Vier nachten in luxe huis!! Ik zeg voorzichtig dat we na al dat gekampeer hier toch echt naar uit hadden gekeken... We pakken dus nog maar even niet uit, gaan wat drinken in restaurant en wachten even af. Gelukkig vangen we al iets op door de portofoons die daar gebruikt worden...
Niet veel later staat ze bij ons. Met heel veel excuses en sorry. Ze zei dat het vaker gebeurde dat mensen aankwamen die niet op de lijst stonden maar dat de fout dan eigenlijk altijd werd gemaakt door de reisorganisatie. Wij hadden echter direct bij hen geboekt en kennelijk bij iemand die nog nooit een dergelijke fout had gemaakt. Ze had haar aan de lijn gehad... En ja, zij had een fout gemaakt.... Wij hadden het bij het rechte eind. En het goede nieuws was dat ze meteen aan het bellen waren geslagen en een reisorganisatie hadden gebeld die ook die nacht zouden komen (1 nacht) en ze hebben die gevraagd of die wilden uitwijken naar elders! Dus 4 nachten huisje!! En lunch? Ja, kon ook maar dat duurde eventjes omdat ze niet op ons gerekend hadden...
Pfff... nu kunnen we wat ontspannen. Wat is het hier mooi!! Het ligt echt prachtig aan de Nijl. Even later is de lunch klaar. Super lekker (we hebben hier full board genomen omdat er echt niets in de omgeving is waar je kan gaan eten) en daarna is het huisje klaar. Nou ja, huisje... Ohhh... we hebben super big smile op onze gezichten. Echt mooi. Superdeluxe (ok, voor bush lodge) badkamer (beetje wellness idee), groot huis, zelfs met een bovenverdieping, veranda met bank en hangmat en overal uitzicht (hele huisje is aan zijkanten met tentgaas). Van die bedden met superdeluxe wijde lange klamboe's. We zijn hier zoo blij mee!!!
We pakken uit, genieten, gaan lekker dineren en lopen 's avonds (onder begeleiding) over pad met allemaal kleine vuurtjes/lampjes terug naar ons huis.
Zien jullie het voor je?
Nu we het in een ander draadje net over malaria hebben... schiet het me nog te binnen dat vorige avond malaria uitgebreid op de tv was. We konden het niet helemaal volgen. Malaria uitbraak?!? Op tv wordt ook Engels gesproken maar de uitspraak is zo anders dan ons Engels en tv stond op de achtergrond aan in restaurant... nee, niet goed meegekregen maar wel heel veel nieuws over malaria...
Ook vandaag willen we op tijd vertrekken. Niet zo'n lange rij dag maar we hadden aangegeven dat we rond lunchtijd aanwezig zouden zijn. Dus na lekker ontbijt (voor het eerst in buffetvorm), en even de auto toch een beetje gefatsoeneerd te hebben (onze witte auto was echt helemaal rood) gaan we op pad. Tanken? Check! Pinnen? Waar is de bank?!? In elk dorp heb je wel een groepje mannen die op brommers zitten. Hangjongeren? Toch de stouten schoenen aangetrokken en hen naar bank gevraagd. Nou tegen kleine vergoeding wilde een van hen wel voor ons uit rijden. Vooruit dan maar! Dus pinnen? Check. Klaar voor de reis. We rijden Hoima uit en zijn blij: gewoon asfalt weg! En voor ons ook nog steeds? Beetje jammer dat de asfalt weg afbuigt en wij rechtdoor moeten. He? Echt die weg in? Net ruimte voor 1 auto.. Is dit de doorgaande weg? We rijden nog geen 20 km per uur. En ja, we zaten goed...
En overal waar we die dag rijden: allemaal mensen met stapels klamboe's op hun hoofd, onder hun arm, achter op de fiets. Elk groter grasveld zien we klamboe's aan bomen hangen en allemaal mensen die kennelijk 'les' krijgen in hoe klamboe's te gebruiken. Het was nationale klamboe uitdeel dag!! Het is zaterdag en dan zie je de mensen ook netjes gekleed. We hebben ons dan weer erg vermaakt met al wat er te zien was.
We rijden de route 'buitenom', zodat je niet het NP door hoeft (en je geen entree hoeft te betalen). Andere optie was om de weg in het zuiden te nemen maar die schijnt wel korter te zijn maar niet veel beter en je gaat dan door het park maar qua dieren schijn je hier niet zoveel te zien (voor de gamedrives moet je ten noorden van de rivier zijn). En helemaal rechtsbuiten om, via de Noord gate is eigenlijk alleen optie als je vanaf Kampala komt. Maar overal stond dat het een hele mooie route was. Over dit stuk had ik me het meeste zorgen gemaakt. Op website van de lodge stond dat dit een hele steile weg was. Best gevaarlijk... Ai, hoe steil is steil? Trekt de auto dat? Zou het er ook smal zijn met afgronden naast je? Nou, het stuk wat steil was. was ongeveer beste stuk weg van de hele reis! Steil?? Ahh, ze bedoelen waarschijnlijk dat het naast je steil naar beneden loopt (stelt echt niet veel voor) maar de weg was heel breed, goed geasfalteerd en er waren zelfs vangrails!! Ohhhh, heb ik me voor niets druk gemaakt. Maar net als voor dit stuk, is het daarna weer een lekkere hobbel weg. Omdat het de afgelopen dagen veel geregend heeft, zie je dit aan de weg. We zijn er echt bijna (100 meter voor de lodge?) maar dan komen we een geul tegen die echt niet meer onder de auto door past. We moeten er dus echt overeen rijden. Trekt de auto dit? We rijden heel langzaam maar ja, dat ene wiel is nu toch echt een stuk lager dan de rest van de auto... we horen een en ander schrapen. Nu moet de achterkant ook nog. Ik ben ervan overtuigd dat we zo een kapotte band zien maar... helemaal niets van dat en we kunnen verder.
Voor het eerst rijden we het bord niet voorbij aan staan na 4 uurtjes rijden bij de ingang van de lodge. We melden ons maar we staan niet op de lijst.... We zien zelf onze naam staan bij... morgen... O jee,... We worden opgewacht door eigenares. Ze geeft aan dat ze compleet vol zitten en dat ze ons pas morgen verwachten... er is echt geen plaats... Of we onze boeking bij ons hebben. Gelukkig wel. We laten de boeking zien en ze zegt 'ja, zie je wel, dat is morgen'! Nou hadden we net de datum zelf gecheckt. Ehhh het is vandaag de 22-ste... Zij snel op haar telefoon kijken. He?!? Jullie hebben gelijk!! Nou, we hoefden ons niet druk te maken. Ze hadden nog een 2 persoonstent waar ze voor vanavond wel even 2 bedden bij konden zetten...
Tent?? Voor deze lodge (in combi met vrije data in Rwakobo) hadden wij onze hele reis aangepast. Vier nachten in luxe huis!! Ik zeg voorzichtig dat we na al dat gekampeer hier toch echt naar uit hadden gekeken... We pakken dus nog maar even niet uit, gaan wat drinken in restaurant en wachten even af. Gelukkig vangen we al iets op door de portofoons die daar gebruikt worden...
Niet veel later staat ze bij ons. Met heel veel excuses en sorry. Ze zei dat het vaker gebeurde dat mensen aankwamen die niet op de lijst stonden maar dat de fout dan eigenlijk altijd werd gemaakt door de reisorganisatie. Wij hadden echter direct bij hen geboekt en kennelijk bij iemand die nog nooit een dergelijke fout had gemaakt. Ze had haar aan de lijn gehad... En ja, zij had een fout gemaakt.... Wij hadden het bij het rechte eind. En het goede nieuws was dat ze meteen aan het bellen waren geslagen en een reisorganisatie hadden gebeld die ook die nacht zouden komen (1 nacht) en ze hebben die gevraagd of die wilden uitwijken naar elders! Dus 4 nachten huisje!! En lunch? Ja, kon ook maar dat duurde eventjes omdat ze niet op ons gerekend hadden...
Pfff... nu kunnen we wat ontspannen. Wat is het hier mooi!! Het ligt echt prachtig aan de Nijl. Even later is de lunch klaar. Super lekker (we hebben hier full board genomen omdat er echt niets in de omgeving is waar je kan gaan eten) en daarna is het huisje klaar. Nou ja, huisje... Ohhh... we hebben super big smile op onze gezichten. Echt mooi. Superdeluxe (ok, voor bush lodge) badkamer (beetje wellness idee), groot huis, zelfs met een bovenverdieping, veranda met bank en hangmat en overal uitzicht (hele huisje is aan zijkanten met tentgaas). Van die bedden met superdeluxe wijde lange klamboe's. We zijn hier zoo blij mee!!!
We pakken uit, genieten, gaan lekker dineren en lopen 's avonds (onder begeleiding) over pad met allemaal kleine vuurtjes/lampjes terug naar ons huis.
Zien jullie het voor je?
Whoeha, ik zie het zeker voor me!! Heerlijk genieten.
Ik weet niet of je je fotoboek al klaar hebt, maar dit zijn fantastische verslagen om daarin op te nemen.
Ik maak ook altijd iedere dag een uitgebreid verslag, die zet ik dan voor het thuisfront op onze blog. En terug in Nederland gebruik ik ze als dagverslag in het fotoboek.
Ik weet niet of je je fotoboek al klaar hebt, maar dit zijn fantastische verslagen om daarin op te nemen.
Ik maak ook altijd iedere dag een uitgebreid verslag, die zet ik dan voor het thuisfront op onze blog. En terug in Nederland gebruik ik ze als dagverslag in het fotoboek.
Foto album al klaar?? We zijn nog geen maand terug!!
Ohh, hoe doen jullie dat allemaal zo snel? Een fotoboek duurt bij ons altijd zo lang... We beginnen altijd heel optimistisch met foto's uitzoeken, de eerste dagen gaan dan nog vlot en daarna begint ergens het proces te haperen...
Ohh, hoe doen jullie dat allemaal zo snel? Een fotoboek duurt bij ons altijd zo lang... We beginnen altijd heel optimistisch met foto's uitzoeken, de eerste dagen gaan dan nog vlot en daarna begint ergens het proces te haperen...
Foto album al klaar?? We zijn nog geen maand terug!!
Ohh, hoe doen jullie dat allemaal zo snel? Een fotoboek duurt bij ons altijd zo lang... We beginnen altijd heel optimistisch met foto's uitzoeken, de eerste dagen gaan dan nog vlot en daarna begint ergens het proces te haperen...
Haha, ik ben ook niet altijd even snel hiermee hoor! Ik bedoelde alleen dat je de verslagen niet alleen voor ons hoeft te maken, maar dat je ze zelf goed in je fotoboek kan doen als dagverslag.
dag 16 Hoima - Murchison Riverlodge
Nu we het in een ander draadje net over malaria hebben... schiet het me nog te binnen dat vorige avond malaria uitgebreid op de tv was. We konden het niet helemaal volgen. Malaria uitbraak?!? Op tv wordt ook Engels gesproken maar de uitspraak is zo anders dan ons Engels en tv stond op de achtergrond aan in restaurant... nee, niet goed meegekregen maar wel heel veel nieuws over malaria...
Ook vandaag willen we op tijd vertrekken. Niet zo'n lange rij dag maar we hadden aangegeven dat we rond lunchtijd aanwezig zouden zijn. Dus na lekker ontbijt (voor het eerst in buffetvorm), en even de auto toch een beetje gefatsoeneerd te hebben (onze witte auto was echt helemaal rood) gaan we op pad. Tanken? Check! Pinnen? Waar is de bank?!? In elk dorp heb je wel een groepje mannen die op brommers zitten. Hangjongeren? Toch de stouten schoenen aangetrokken en hen naar bank gevraagd. Nou tegen kleine vergoeding wilde een van hen wel voor ons uit rijden. Vooruit dan maar! Dus pinnen? Check. Klaar voor de reis. We rijden Hoima uit en zijn blij: gewoon asfalt weg! En voor ons ook nog steeds? Beetje jammer dat de asfalt weg afbuigt en wij rechtdoor moeten. He? Echt die weg in? Net ruimte voor 1 auto.. Is dit de doorgaande weg? We rijden nog geen 20 km per uur. En ja, we zaten goed...
En overal waar we die dag rijden: allemaal mensen met stapels klamboe's op hun hoofd, onder hun arm, achter op de fiets. Elk groter grasveld zien we klamboe's aan bomen hangen en allemaal mensen die kennelijk 'les' krijgen in hoe klamboe's te gebruiken. Het was nationale klamboe uitdeel dag!! Het is zaterdag en dan zie je de mensen ook netjes gekleed. We hebben ons dan weer erg vermaakt met al wat er te zien was.
We rijden de route 'buitenom', zodat je niet het NP door hoeft (en je geen entree hoeft te betalen). Andere optie was om de weg in het zuiden te nemen maar die schijnt wel korter te zijn maar niet veel beter en je gaat dan door het park maar qua dieren schijn je hier niet zoveel te zien (voor de gamedrives moet je ten noorden van de rivier zijn). En helemaal rechtsbuiten om, via de Noord gate is eigenlijk alleen optie als je vanaf Kampala komt. Maar overal stond dat het een hele mooie route was. Over dit stuk had ik me het meeste zorgen gemaakt. Op website van de lodge stond dat dit een hele steile weg was. Best gevaarlijk... Ai, hoe steil is steil? Trekt de auto dat? Zou het er ook smal zijn met afgronden naast je? Nou, het stuk wat steil was. was ongeveer beste stuk weg van de hele reis! Steil?? Ahh, ze bedoelen waarschijnlijk dat het naast je steil naar beneden loopt (stelt echt niet veel voor) maar de weg was heel breed, goed geasfalteerd en er waren zelfs vangrails!! Ohhhh, heb ik me voor niets druk gemaakt. Maar net als voor dit stuk, is het daarna weer een lekkere hobbel weg. Omdat het de afgelopen dagen veel geregend heeft, zie je dit aan de weg. We zijn er echt bijna (100 meter voor de lodge?) maar dan komen we een geul tegen die echt niet meer onder de auto door past. We moeten er dus echt overeen rijden. Trekt de auto dit? We rijden heel langzaam maar ja, dat ene wiel is nu toch echt een stuk lager dan de rest van de auto... we horen een en ander schrapen. Nu moet de achterkant ook nog. Ik ben ervan overtuigd dat we zo een kapotte band zien maar... helemaal niets van dat en we kunnen verder.
Voor het eerst rijden we het bord niet voorbij aan staan na 4 uurtjes rijden bij de ingang van de lodge. We melden ons maar we staan niet op de lijst.... We zien zelf onze naam staan bij... morgen... O jee,... We worden opgewacht door eigenares. Ze geeft aan dat ze compleet vol zitten en dat ze ons pas morgen verwachten... er is echt geen plaats... Of we onze boeking bij ons hebben. Gelukkig wel. We laten de boeking zien en ze zegt 'ja, zie je wel, dat is morgen'! Nou hadden we net de datum zelf gecheckt. Ehhh het is vandaag de 22-ste... Zij snel op haar telefoon kijken. He?!? Jullie hebben gelijk!! Nou, we hoefden ons niet druk te maken. Ze hadden nog een 2 persoonstent waar ze voor vanavond wel even 2 bedden bij konden zetten...
Tent?? Voor deze lodge (in combi met vrije data in Rwakobo) hadden wij onze hele reis aangepast. Vier nachten in luxe huis!! Ik zeg voorzichtig dat we na al dat gekampeer hier toch echt naar uit hadden gekeken... We pakken dus nog maar even niet uit, gaan wat drinken in restaurant en wachten even af. Gelukkig vangen we al iets op door de portofoons die daar gebruikt worden...
Niet veel later staat ze bij ons. Met heel veel excuses en sorry. Ze zei dat het vaker gebeurde dat mensen aankwamen die niet op de lijst stonden maar dat de fout dan eigenlijk altijd werd gemaakt door de reisorganisatie. Wij hadden echter direct bij hen geboekt en kennelijk bij iemand die nog nooit een dergelijke fout had gemaakt. Ze had haar aan de lijn gehad... En ja, zij had een fout gemaakt.... Wij hadden het bij het rechte eind. En het goede nieuws was dat ze meteen aan het bellen waren geslagen en een reisorganisatie hadden gebeld die ook die nacht zouden komen (1 nacht) en ze hebben die gevraagd of die wilden uitwijken naar elders! Dus 4 nachten huisje!! En lunch? Ja, kon ook maar dat duurde eventjes omdat ze niet op ons gerekend hadden...
Pfff... nu kunnen we wat ontspannen. Wat is het hier mooi!! Het ligt echt prachtig aan de Nijl. Even later is de lunch klaar. Super lekker (we hebben hier full board genomen omdat er echt niets in de omgeving is waar je kan gaan eten) en daarna is het huisje klaar. Nou ja, huisje... Ohhh... we hebben super big smile op onze gezichten. Echt mooi. Superdeluxe (ok, voor bush lodge) badkamer (beetje wellness idee), groot huis, zelfs met een bovenverdieping, veranda met bank en hangmat en overal uitzicht (hele huisje is aan zijkanten met tentgaas). Van die bedden met superdeluxe wijde lange klamboe's. We zijn hier zoo blij mee!!!
We pakken uit, genieten, gaan lekker dineren en lopen 's avonds (onder begeleiding) over pad met allemaal kleine vuurtjes/lampjes terug naar ons huis.
Zien jullie het voor je?
Heerlijk om te volgen dus zeker blijven schrijven!!!!
Haha, ik ben ook niet altijd even snel hiermee hoor! Ik bedoelde alleen dat je de verslagen niet alleen voor ons hoeft te maken, maar dat je ze zelf goed in je fotoboek kan doen als dagverslag.
Pfff, ik voelde de stress al opkomen
(enneh ja, ik had ook al bedacht dat ik hier wellicht een boekje van wil maken ondersteunt door wat foto's)
Met die 24-uurs entreekaarten blijft het een beetje puzzelen. We zijn hier 3 hele dagen en op dag van vertrek willen we door het park rijden om al gamedrivend bij de uitgang aan de noordkant te komen. Dieren spotten is leuk maar dat gaan we niet 3 1/2 dag lang doen. We willen ook relaxen en hebben daarom ook zo'n mooie lodge met zwembad gekozen (daar hebben we gistermiddag al gebruik van gemaakt).
Om het wat op te splitsen komen we op het volgende:
dag 17: ochtend relaxen/zwembad, middag boottocht naar de watervallen en een klim naar boven.
dag 18: vroege ochtend gamedrive, middag zwembad
dag 19: ochtend relaxen/zwembad, late middag gamedrive
dag 20: vertrek waarbij we in de ochtend via gamedrive naar de uitgang rijden
Dag 17, boottocht
We zijn heel blij dat we de boottocht van vanmiddag al in NL gereserveerd hebben (en in Entebbe hebben betaald). Alle boottochtjes van de komende dagen zijn namelijk volgeboekt. We horen dat ze gasten die graag boottocht hadden willen maken, hebben moeten teleurstellen. Alle boten zitten komende dagen vol...
Wij denken lekker te kunnen relaxen, vroeg te lunchen en dan hebben we het geregeld dat een bootje ons bij het restaurant van de lodge komt ophalen. Maar nu blijkt dat moment dat je op bootje stapt je in het nationaal park bent... dus moet je dan al in bezit zijn van jawel, een entreekaart (wij dachten we varen wel naar punt toe waar je kaartje moet kopen...). Gelukkig is de gate 5 minuutjes rijden. Maar daar aangekomen, zijn ze ontbijten. We mogen doorrijden want bij de ferry is groot informatiepunt en daar kan je ook entreekaarten kopen. Zo gezegd zo gedaan. Wij willen kaarten die vanaf 13:00 geldig zijn. 'Dat kan niet want jullie zijn nu ook al in het park'. Nou we wilden niet in het park maar aan de gate was iemand ontbijten en daarom mochten we doorrijden... Gelukkig heeft 1 van de mannen begrip voor de situatie ('zij moeten begrijpen dat wij niet anders kunnen maar wij moeten de situatie van die mensen begrijpen want het is niet hun fout dat ze hier nu staan zonder kaartje'). En er werd met ons meegedacht... hun probleem is dat op moment dat we betalen er een tijd op het kaartje komt te staan en dan wel de tijd van dat moment. We komen tot de volgende oplossing: wij betalen cash, zij zullen vanmiddag pas officieel de betaling doen, ze geven de kaartjes aan onze bootorganisatie en als we vanmiddag langsvaren kunnen we die oppikken. 'You just have to trust us'. Wij gaan akkoord, betalen 120 dollar cash, betalen ook apart nog de auto en nu we hier toch zijn, doe ook maar meteen een kaartje voor de ferry voor morgenochtend. (oh willen jullie morgenochtend gaan? Zorg dan dat je er al 6:30 bent want dan staat er al een rij voor de eerste ferry van 7:00 uur).
En weer zijn we in de situatie dat je dan weggaat zonder voucher oid maar dat je toch een bedrag achter laat. Maar inmiddels zijn we dat hier gewend, zal wel goed komen...
Na de lunch worden we bij aanlegsteiger bij het restaurant opgehaald. Voelde lekker luxe, brengen en gehaald worden (boottochten beginnen normaal bij de ferry) maar door onze wensen was een prive bootje het beste en bij de lodge halen/brengen was niet veel duurder. We stappen op het bootje en ja!!!! Nu varen we dan toch echt op de Nijl!! Het is een klein bootje, kan dichter bij de kant komen dan de grotere boten en we zien alles super. Hij brengt ons ook heeel dicht bij baby krokodil van een paar weken oud (ik vraag me dan altijd af... waar is de moeder??) en even later ook dichtbij bij zo'n grote Nijlkrokodil. Als je je stil houdt, kan dat geen kwaad. Dat 'stilhouden' had onze dochter even niet meegekregen... we waren maar op 1 meter afstand met klein laag bootje en dochterlief beweegt naar voren om goede foto te maken. Krokodil ziet het, kijkt beetje op... Je (ik dan) denkt dan meteen 'nee, hè zo'n beest kan toch niet springen?!?. Zag er zo dreigend uit... Gids stuurde bootje meteen weg. Pfff...
En na tijdje varen komen we bij het ferry punt en ja hoor, vanuit de verte zien we al iemand staan die naar ons zwaait met velletjes papier in zijn handen! De entreebewijzen en kaartje voor de ferry voor morgen. Gaat echt zo makkelijk, relaxed hier.
We vervolgen onze reis. Zien van heel dichtbij nijlpaarden (wat als er zo één onder de boot duikt en naar boven komt?!? Ok, ok, gids weet heus wel wat ie doet...). Wat kunnen die beesten lekker dobberen maar ook vechten!! Wow!
Kan het niet allemaal opnoemen maar je ziet genoeg dieren aan de waterkant. Boottocht is daar echt super voor. Maar naast de boottocht wilden we ook langs de waterval omhoog klimmen naar het punt waar de Nijl samengeperst wordt tussen de rotsen. Nijl is hier maar paar meter breed. Normaal (als je met eigen chauffeur gaat), klim je naar boven en boven staat chauffeur te wachten. Je kan ook auto huren om je op te halen. Geintje kost 150 dollar!! Wij hebben het nu zo geregeld dat het bootje blijft wachten (helemaal geen meerprijs!) en de gids heeft ook wel zin in wandeling en gaat met ons mee. Met heel veel moeite (stroming is daar al heel erg sterk) leggen we het bootje aan en gaan lopen.
Klim is niet lang. Binnen de 45 minuten zijn we boven (ze hadden 1 uur gezegd) maar jemig wat een klim. Puf, hijg! Echt geen conditie... Maar later zien we dat iedereen zo staat te hijgen (geeft ons weer moed!). Klim is verder echt goed te doen. Gaat maar 1 paadje en dit kan je ook heel goed doen met jongere kinderen (die zullen makkelijker lopen dan wij...). Al snel ben je hoog en wat een mooi uitzicht heb je dan. Groen, groen, onder je en daardoor heen de waterval. Super om te zien. Het is een dure wandeling (om het pad te mogen gebruiken betaal je 15 dollar pp en je vraagt je af waarom... maar dat wisten we van tevoren!!) maar echt de moeite waard.
We blijven boven even genieten van het uitzicht en lopen daarna weer terug naar beneden. Dat gaat veel sneller. Binnen 30 minuten zijn we er al. En.... het bootje ligt er ook nog (toch grote opluchting van de gids).
En dan vaar je weer heerlijk terug. Wind in de haren (lekker koel!!), zon gaat al beetje onder (zo hebben we ook nog sunset cruise er bij in), spot hier en daar nog wat dieren en worden heerlijk voor de deur afgezet. Ik weet niet meer precies maar na 18:00 zijn we pas terug. Kunnen zo aan tafel! En wat eten we?? Heel toepasselijk: een overheerlijke Nijlbaars!!!
Organisatie boottrips: Wildfrontiers
Kosten boottrip (bij ferry): 32 dollar pp, 16 dollar kinderen, duur 3 uur (om 08:30, 11:00 am en 02:30pm). Deze boot blijft niet wachten maar je kan wel onderaan waterval uitstappen dus als iemand je boven op kan halen is dit een optie.
Kosten privéboot br: 130 dollar. In totaal zijn we meer dan 5 uur op pad geweest.
Kosten wandeling: 15 dollar pp (ook de kinderen). Dit moet je betalen aan UWA gidsen die daar ook over het pad lopen. Nu liep onze eigen bootgids met ons mee maar volgens mij loop je anders met UWA gids mee.
Kosten auto met chauffeur die je boven aan de waterval oppikt: 150 dollar (eigenlijk geen optie vinden wij...)
Om het wat op te splitsen komen we op het volgende:
dag 17: ochtend relaxen/zwembad, middag boottocht naar de watervallen en een klim naar boven.
dag 18: vroege ochtend gamedrive, middag zwembad
dag 19: ochtend relaxen/zwembad, late middag gamedrive
dag 20: vertrek waarbij we in de ochtend via gamedrive naar de uitgang rijden
Dag 17, boottocht
We zijn heel blij dat we de boottocht van vanmiddag al in NL gereserveerd hebben (en in Entebbe hebben betaald). Alle boottochtjes van de komende dagen zijn namelijk volgeboekt. We horen dat ze gasten die graag boottocht hadden willen maken, hebben moeten teleurstellen. Alle boten zitten komende dagen vol...
Wij denken lekker te kunnen relaxen, vroeg te lunchen en dan hebben we het geregeld dat een bootje ons bij het restaurant van de lodge komt ophalen. Maar nu blijkt dat moment dat je op bootje stapt je in het nationaal park bent... dus moet je dan al in bezit zijn van jawel, een entreekaart (wij dachten we varen wel naar punt toe waar je kaartje moet kopen...). Gelukkig is de gate 5 minuutjes rijden. Maar daar aangekomen, zijn ze ontbijten. We mogen doorrijden want bij de ferry is groot informatiepunt en daar kan je ook entreekaarten kopen. Zo gezegd zo gedaan. Wij willen kaarten die vanaf 13:00 geldig zijn. 'Dat kan niet want jullie zijn nu ook al in het park'. Nou we wilden niet in het park maar aan de gate was iemand ontbijten en daarom mochten we doorrijden... Gelukkig heeft 1 van de mannen begrip voor de situatie ('zij moeten begrijpen dat wij niet anders kunnen maar wij moeten de situatie van die mensen begrijpen want het is niet hun fout dat ze hier nu staan zonder kaartje'). En er werd met ons meegedacht... hun probleem is dat op moment dat we betalen er een tijd op het kaartje komt te staan en dan wel de tijd van dat moment. We komen tot de volgende oplossing: wij betalen cash, zij zullen vanmiddag pas officieel de betaling doen, ze geven de kaartjes aan onze bootorganisatie en als we vanmiddag langsvaren kunnen we die oppikken. 'You just have to trust us'. Wij gaan akkoord, betalen 120 dollar cash, betalen ook apart nog de auto en nu we hier toch zijn, doe ook maar meteen een kaartje voor de ferry voor morgenochtend. (oh willen jullie morgenochtend gaan? Zorg dan dat je er al 6:30 bent want dan staat er al een rij voor de eerste ferry van 7:00 uur).
En weer zijn we in de situatie dat je dan weggaat zonder voucher oid maar dat je toch een bedrag achter laat. Maar inmiddels zijn we dat hier gewend, zal wel goed komen...
Na de lunch worden we bij aanlegsteiger bij het restaurant opgehaald. Voelde lekker luxe, brengen en gehaald worden (boottochten beginnen normaal bij de ferry) maar door onze wensen was een prive bootje het beste en bij de lodge halen/brengen was niet veel duurder. We stappen op het bootje en ja!!!! Nu varen we dan toch echt op de Nijl!! Het is een klein bootje, kan dichter bij de kant komen dan de grotere boten en we zien alles super. Hij brengt ons ook heeel dicht bij baby krokodil van een paar weken oud (ik vraag me dan altijd af... waar is de moeder??) en even later ook dichtbij bij zo'n grote Nijlkrokodil. Als je je stil houdt, kan dat geen kwaad. Dat 'stilhouden' had onze dochter even niet meegekregen... we waren maar op 1 meter afstand met klein laag bootje en dochterlief beweegt naar voren om goede foto te maken. Krokodil ziet het, kijkt beetje op... Je (ik dan) denkt dan meteen 'nee, hè zo'n beest kan toch niet springen?!?. Zag er zo dreigend uit... Gids stuurde bootje meteen weg. Pfff...
En na tijdje varen komen we bij het ferry punt en ja hoor, vanuit de verte zien we al iemand staan die naar ons zwaait met velletjes papier in zijn handen! De entreebewijzen en kaartje voor de ferry voor morgen. Gaat echt zo makkelijk, relaxed hier.
We vervolgen onze reis. Zien van heel dichtbij nijlpaarden (wat als er zo één onder de boot duikt en naar boven komt?!? Ok, ok, gids weet heus wel wat ie doet...). Wat kunnen die beesten lekker dobberen maar ook vechten!! Wow!
Kan het niet allemaal opnoemen maar je ziet genoeg dieren aan de waterkant. Boottocht is daar echt super voor. Maar naast de boottocht wilden we ook langs de waterval omhoog klimmen naar het punt waar de Nijl samengeperst wordt tussen de rotsen. Nijl is hier maar paar meter breed. Normaal (als je met eigen chauffeur gaat), klim je naar boven en boven staat chauffeur te wachten. Je kan ook auto huren om je op te halen. Geintje kost 150 dollar!! Wij hebben het nu zo geregeld dat het bootje blijft wachten (helemaal geen meerprijs!) en de gids heeft ook wel zin in wandeling en gaat met ons mee. Met heel veel moeite (stroming is daar al heel erg sterk) leggen we het bootje aan en gaan lopen.
Klim is niet lang. Binnen de 45 minuten zijn we boven (ze hadden 1 uur gezegd) maar jemig wat een klim. Puf, hijg! Echt geen conditie... Maar later zien we dat iedereen zo staat te hijgen (geeft ons weer moed!). Klim is verder echt goed te doen. Gaat maar 1 paadje en dit kan je ook heel goed doen met jongere kinderen (die zullen makkelijker lopen dan wij...). Al snel ben je hoog en wat een mooi uitzicht heb je dan. Groen, groen, onder je en daardoor heen de waterval. Super om te zien. Het is een dure wandeling (om het pad te mogen gebruiken betaal je 15 dollar pp en je vraagt je af waarom... maar dat wisten we van tevoren!!) maar echt de moeite waard.
We blijven boven even genieten van het uitzicht en lopen daarna weer terug naar beneden. Dat gaat veel sneller. Binnen 30 minuten zijn we er al. En.... het bootje ligt er ook nog (toch grote opluchting van de gids
).En dan vaar je weer heerlijk terug. Wind in de haren (lekker koel!!), zon gaat al beetje onder (zo hebben we ook nog sunset cruise er bij in), spot hier en daar nog wat dieren en worden heerlijk voor de deur afgezet. Ik weet niet meer precies maar na 18:00 zijn we pas terug. Kunnen zo aan tafel! En wat eten we?? Heel toepasselijk: een overheerlijke Nijlbaars!!!
Organisatie boottrips: Wildfrontiers
Kosten boottrip (bij ferry): 32 dollar pp, 16 dollar kinderen, duur 3 uur (om 08:30, 11:00 am en 02:30pm). Deze boot blijft niet wachten maar je kan wel onderaan waterval uitstappen dus als iemand je boven op kan halen is dit een optie.
Kosten privéboot br: 130 dollar. In totaal zijn we meer dan 5 uur op pad geweest.
Kosten wandeling: 15 dollar pp (ook de kinderen). Dit moet je betalen aan UWA gidsen die daar ook over het pad lopen. Nu liep onze eigen bootgids met ons mee maar volgens mij loop je anders met UWA gids mee.
Kosten auto met chauffeur die je boven aan de waterval oppikt: 150 dollar (eigenlijk geen optie vinden wij...)
Super om bij te lezen weer :-)
Welke lodge verbleven jullie tijdens jullie Murchison Falls NP trip?
Welke lodge verbleven jullie tijdens jullie Murchison Falls NP trip?
We zaten in Murchison River Lodge.
[u:37u5n8gf]Prijs MRL[/u:37u5n8gf]: 320 dollar per nacht, incl full board (wij betaalden 300 dollar, korting gevraagd en iets gekregen...)
huis met 2 verdiepingen (boven groot 2 persoonsbed, beneden 2 1-persoonsbedden)
lodge aan de zuidkant van de Nijl (net buiten het park), 20 minuten rijden naar de ferry
http://www.murchisonriverlodge.com (maar op moment van schrijven ligt de website eruit..)
[u:37u5n8gf]Prijs MRL[/u:37u5n8gf]: 320 dollar per nacht, incl full board (wij betaalden 300 dollar, korting gevraagd en iets gekregen...)
huis met 2 verdiepingen (boven groot 2 persoonsbed, beneden 2 1-persoonsbedden)
lodge aan de zuidkant van de Nijl (net buiten het park), 20 minuten rijden naar de ferry
http://www.murchisonriverlodge.com (maar op moment van schrijven ligt de website eruit..)
@ Shinoo. Jullie zaten in Nile Safari Lodge. Hoe duur was dat? Wat voor acco hadden jullie daar?
@ Shinoo. Jullie zaten in Nile Safari Lodge. Hoe duur was dat? Wat voor acco hadden jullie daar?
http://geolodgesafrica.com/index.php/nile-safari-lodge/
We zaten in een klein vrij basic hutje, full board. We hadden mazzel dat de eigenaar een familie vriend is dus we betaalden maar 100$ voor 2 volw en 3 kinderen. Prachtige locatie aan de oever en 5 min van de ferry.
Jullie accomodatie ziet er pravhtig uit!
We hadden trouwens geluncht bij de Paraa Safari Lodge en dat was weer andere koek! We hadden het niet erg gevonden om daar een paar nachtjes door te brengen! :-p
Zo, eindelijk weer even tijd om verder te schrijven. Waar waren we gebleven? O ja, in Murchison River Lodge.
dag 18: vroege ochtend gamedrive, middag zwembad
Na een goede nachtrust (heerlijke bedden hier!), staan we heel vroeg op. Achterlijk vroeg eigenlijk (zeker voor iemand die geen ochtendmens is...). Gisteravond konden we doorgeven hoe laat we onze packed breakfast wilden ophalen. Nou, dat zijn er meer die dat doen en net voor ons was een groepsreis... (waarom hebben we 6:00 uur doorgegeven en niet 5:55?? Tip neem om groepen voor te zijn een niet logisch tijdstip dus 6:10 ipv 6:15 of 5:55 ipv 6:00). We moeten even wachten maar 6:10 hebben we onze pakketjes. Ondertussen krijg ik dan al beetje de zenuwen.... er kunnen maar 8 auto's tegelijk op de ferry... wat zijn er al verdacht veel mensen op de been! Kom op, jongens snel instappen zodat we de rest voor zijn. En yes, zo'n tourgroepje bestaande uit meer dan één familie/meerdere stellen is langzamer dan zo'n geolied team als wij :-). Wij rijden als eerste het terrein af. En oh wat zijn we blij dat we gisteren het hele traject al hebben gereden. Het is nu stikdonker, we hadden dan echt nooit geweten of we goed reden en belangrijker nog: we wisten nu precies waar een diepe geul was!. We houden de achteruitkijkspiegel in de gaten, verwachten elk moment ingehaald te worden door tourbusjes maar... helemaal niets. Huh?? Zo hard rijden we niet... Zouden die soms zo vroeg op pad gaan om in één keer naar Kibale forest te rijden (waar wij 8+4 = 12 uur over hebben gedaan)?!?
Het is even voor half 7, gebouwtje waar we entreebewijzen hebben gekocht, komt in zicht. Hele rij busjes... maar... aan de zijkant van de weg... Voor slagboom staat niemand... Ok achteraan sluiten maar. Maar manlief ontpopt zich opeens tot initiatiefnemer van een andere orde... 'Nou ik rij gewoon naar slagboom, als het niet mag hoor ik het wel!'. Hè, deze heb ik niet zien aankomen. De rollen zijn opeens opgedraaid. Meestal ben ik degene die dat soort dingen voorstelt wat dan in eerste instantie niet altijd wordt gewaardeerd door de rest van de familie. We staan voor de slagboom, entreebewijzen worden gecontroleerd en we kunnen doorrijden!!! Duurt even voordat het tot ons doordringt (ja, het is nog erg vroeg) dat al die busjes nog entreebewijzen dan wel ferry kaartje moesten kopen! Zoo blij dat we gisteren ook meteen ferry kaartje hebben gekocht.
Na de slagboom is het nog paar 100 meter rijden naar de ferry. Zien we het goed?? Ferry is bijna vol. En het is echt bijna want er is nog maar 1 plekje over. Passagiers moeten uitstappen en manlief rijdt soepeltjes de auto op de ferry. Zo, ferry is nu vol. En tot onze verbazing duurt het nog geen 5 minuten of we gaan varen. Jeetje wat een mazzel. We gingen er echt vanuit dat we netjes tot 7:00 moesten wachten want dan is de eerste afvaart. We hadden gelezen dat ze erg strikt zijn met deze ferry tijden. Een ieder die op tijd aanwezig is (voor vertrektijd van 7:00) wordt naar de overkant gebracht. Kom je na 7:00 aan dan moet je wachten op de boot van 9:00 uur. Maar als er meer dan 8 auto's zijn moet je dus wachten totdat de ferry heen en weer vaart en hopen dat je op tweede boot kan. Had gelezen dat mensen er voor 7 uur waren maar pas na 8 uur aan de overkant waren doordat er lange rij auto's stonden.
Aan de overkant melden we ons kantoortje waar de guides zijn en regelen we een ranger (altijd veilig (?) zo'n ranger voorin de auto met geweer op schoot...). Ranger zelf is trouwens ook verbaasd dat we zo vroeg zijn... ferry vaart nooit zo vroeg maar kom snel, in de auto want dan zijn we de andere busjes voor (man naar mijn hart). Hij vraagt wat wij willen zien (leeuwen!). Ok dan gaan we eerst linea recta naar het gebied waar leeuwen vaak gespot worden. Nu het zo vroeg is, hebben we zeker goede kans. Het is best een stuk rijden (leeuwen zijn vaak in delta te vinden), zeker 45 minuten. Komen onderweg onze eerste hartenbeest ooit tegen (had je in andere parken niet en ook niet in Tanzania gezien). Verder zien we al giraffen, antilopen, impala's, bushbocks en ook van die mooie dieren die oren hebben waarin een tekening zit alsof het een nerf van een blad is en nog veel meer...
Maar concentreer... we gaan speuren naar leeuwen.... We zijn duidelijk geen goede speurders want wij speuren ook op momenten dat ranger lekker relaxed om zich heen zit te kijken/niet eens naar buiten kijkt (ok, kennelijk zitten de leeuwen hier niet...) en eenmaal ter plekke... ziet de ranger ze natuurlijk als eerste! Op een open stukje grasveld liggen ze dan. Best ver weg... maar voordat we dat al denken wijst de ranger naar plek 'ok, snel hier van de weg af, ja zo rijden, links van dat struikje, we gaan over lage struikjes heen en dan zijn we op paar meter afstand. We hebben even de tijd om ze te bewonderen. 3 leeuwen liggen heerlijk te luieren, rustig om zich heen te kijken, gapen en worden op korte afstand goed in de gaten gehouden door alerte impala's. Wow, maar nu snel weer terug naar de weg!
Blijft bizar dat de handhavers van het park je juist off road brengen... (ja, echt ook in dit park is off road rijden verboden, boete is 150 dollar...)
Daarna gaat de ranger druk bellen en beschrijft aan collega ranger de plek waar de leeuwen zitten. Vriendendienst. En wij krijgen daardoor te horen waar een luipaard zit (nou ja, ligt). Aanwijzingen over en weer zijn moeilijk te volgen want er zijn zoveel stukjes die horen bij 'die struik'. Maar al snel zijn we bij de plek. Nou die beesten verschuilen zich goed. Althans voor leken ogen... Ja, daar op die tak! Ehh we zien zoveel takken. Allereerst, welke boom? Enneh welke tak? Maar dan één voor één zien we in de verte een vage stip met stippen... Ja, dat is de ranger's eer te na... 'Kijk daar kan je de weg af, snel rijden, oeps stuk ruiger terrein dan daarnet, ranger vindt dat we best over die struiken kunnen, ok, gaat wel maar we hebben niet veel zin om straks op een struik vast te zitten.... We zigzaggen over hobbels en langs/over struiken en zien het luipaard nu erg goed. Maken snel een foto en rijden weer terug. Deze bliksemactie moest even stukje sneller.... Zijn blij dat we weer veilig uit dit ruige terrein zijn. Het gaat zo snel en je bent zo alert op het feit dat niemand ons mag zien, dat we dit keer er niet echt van kunnen genieten. Dat was bij de leeuwen gelukkig anders.
Nou, leeuwen zijn gelukt en als bonus ook nog en luipaard. We gaan even de benen strekken bij de hippo pool. Kunnen we hier gewoon aan kant van water gaan staan (gewoon grasland wat overloopt in water, zonder steile wand oid)? Ja hoor, de hippo's komen echt niet op de kant. Oké... Daar staan we dan, midden in park, met ons ontbijt in de hand onder toeziend oog van luierende, kussende (?), vechtende, onderduikende, borrelende hippo's. We hebben weids uitzicht en zijn gewoon helemaal alleen! Zo gaaf, we voelen ons best klein.
Nadat we ook allemaal even gebruik hebben gemaakt van het bushtoilet gaan we weer verder. Stappen in, rijden een klein stukje (50 meter?), bochtje om en wat zien we daar?? Wow, zo dichtbij waar we net de hele tijd buiten de auto zijn geweest!! Een familie leeuwen!!! In totaal 6 leeuwen bij elkaar, waaronder 3 kleintjes!!! Ze zijn makkelijk te zien maar ach, nog dichterbij is altijd leuker denkt de ranger. Hij wijst precies langs welke kant we beste kunnen rijden, hij houdt ook nog rekening met lichtinval want het moeten wel goede foto's worden!! Hier kunnen we rustig kijken. Zo mooi. Echt super verrassing. Sommigen zijn al blij dat ze überhaupt leeuwen zien, wij hebben er nu al 9 gezien!!
We nemen afscheid van de leeuwen en nemen nu de tijd voor wat close up momenten met andere dieren. Tweede wens was giraffen en dan van dichtbij. Nou die krijgen we. Steekt vlak voor ons over en blijft lekker staan om te genieten van blaadjes. Wij kunnen op ons gemak genieten van de giraf! En verder zien we ook nog een schildpad (door onszelf gespot, ja, we worden steeds beter!) en wat zijn dat voor rare ronde donkere bewegende dingen op de weg? Mestballen die door mestkevers aan het rondrollen zijn (mannetje duwt en vrouwtje klemt zich vast op bal). Dit hadden we nog niet eerder gezien. Echt zo'n beeld uit een natuurdocumentaire!
De ochtend zit erop en we gaan weer terug. We hebben het zo goed en gezellig gehad met onze ranger dat we afspreken dat we morgenmiddag weer met hem op pad willen. Deal!
Hoe de rest van de dag eruit ziet? Heerlijk lunchen bij terugkomst en zwembad!!!
dag 18: vroege ochtend gamedrive, middag zwembad
Na een goede nachtrust (heerlijke bedden hier!), staan we heel vroeg op. Achterlijk vroeg eigenlijk (zeker voor iemand die geen ochtendmens is...). Gisteravond konden we doorgeven hoe laat we onze packed breakfast wilden ophalen. Nou, dat zijn er meer die dat doen en net voor ons was een groepsreis... (waarom hebben we 6:00 uur doorgegeven en niet 5:55?? Tip neem om groepen voor te zijn een niet logisch tijdstip dus 6:10 ipv 6:15 of 5:55 ipv 6:00). We moeten even wachten maar 6:10 hebben we onze pakketjes. Ondertussen krijg ik dan al beetje de zenuwen.... er kunnen maar 8 auto's tegelijk op de ferry... wat zijn er al verdacht veel mensen op de been! Kom op, jongens snel instappen zodat we de rest voor zijn. En yes, zo'n tourgroepje bestaande uit meer dan één familie/meerdere stellen is langzamer dan zo'n geolied team als wij :-). Wij rijden als eerste het terrein af. En oh wat zijn we blij dat we gisteren het hele traject al hebben gereden. Het is nu stikdonker, we hadden dan echt nooit geweten of we goed reden en belangrijker nog: we wisten nu precies waar een diepe geul was!. We houden de achteruitkijkspiegel in de gaten, verwachten elk moment ingehaald te worden door tourbusjes maar... helemaal niets. Huh?? Zo hard rijden we niet... Zouden die soms zo vroeg op pad gaan om in één keer naar Kibale forest te rijden (waar wij 8+4 = 12 uur over hebben gedaan)?!?
Het is even voor half 7, gebouwtje waar we entreebewijzen hebben gekocht, komt in zicht. Hele rij busjes... maar... aan de zijkant van de weg... Voor slagboom staat niemand... Ok achteraan sluiten maar. Maar manlief ontpopt zich opeens tot initiatiefnemer van een andere orde... 'Nou ik rij gewoon naar slagboom, als het niet mag hoor ik het wel!'. Hè, deze heb ik niet zien aankomen. De rollen zijn opeens opgedraaid. Meestal ben ik degene die dat soort dingen voorstelt wat dan in eerste instantie niet altijd wordt gewaardeerd door de rest van de familie. We staan voor de slagboom, entreebewijzen worden gecontroleerd en we kunnen doorrijden!!! Duurt even voordat het tot ons doordringt (ja, het is nog erg vroeg) dat al die busjes nog entreebewijzen dan wel ferry kaartje moesten kopen! Zoo blij dat we gisteren ook meteen ferry kaartje hebben gekocht.
Na de slagboom is het nog paar 100 meter rijden naar de ferry. Zien we het goed?? Ferry is bijna vol. En het is echt bijna want er is nog maar 1 plekje over. Passagiers moeten uitstappen en manlief rijdt soepeltjes de auto op de ferry. Zo, ferry is nu vol. En tot onze verbazing duurt het nog geen 5 minuten of we gaan varen. Jeetje wat een mazzel. We gingen er echt vanuit dat we netjes tot 7:00 moesten wachten want dan is de eerste afvaart. We hadden gelezen dat ze erg strikt zijn met deze ferry tijden. Een ieder die op tijd aanwezig is (voor vertrektijd van 7:00) wordt naar de overkant gebracht. Kom je na 7:00 aan dan moet je wachten op de boot van 9:00 uur. Maar als er meer dan 8 auto's zijn moet je dus wachten totdat de ferry heen en weer vaart en hopen dat je op tweede boot kan. Had gelezen dat mensen er voor 7 uur waren maar pas na 8 uur aan de overkant waren doordat er lange rij auto's stonden.
Aan de overkant melden we ons kantoortje waar de guides zijn en regelen we een ranger (altijd veilig (?) zo'n ranger voorin de auto met geweer op schoot...). Ranger zelf is trouwens ook verbaasd dat we zo vroeg zijn... ferry vaart nooit zo vroeg maar kom snel, in de auto want dan zijn we de andere busjes voor (man naar mijn hart). Hij vraagt wat wij willen zien (leeuwen!). Ok dan gaan we eerst linea recta naar het gebied waar leeuwen vaak gespot worden. Nu het zo vroeg is, hebben we zeker goede kans. Het is best een stuk rijden (leeuwen zijn vaak in delta te vinden), zeker 45 minuten. Komen onderweg onze eerste hartenbeest ooit tegen (had je in andere parken niet en ook niet in Tanzania gezien). Verder zien we al giraffen, antilopen, impala's, bushbocks en ook van die mooie dieren die oren hebben waarin een tekening zit alsof het een nerf van een blad is en nog veel meer...
Maar concentreer... we gaan speuren naar leeuwen.... We zijn duidelijk geen goede speurders want wij speuren ook op momenten dat ranger lekker relaxed om zich heen zit te kijken/niet eens naar buiten kijkt (ok, kennelijk zitten de leeuwen hier niet...) en eenmaal ter plekke... ziet de ranger ze natuurlijk als eerste! Op een open stukje grasveld liggen ze dan. Best ver weg... maar voordat we dat al denken wijst de ranger naar plek 'ok, snel hier van de weg af, ja zo rijden, links van dat struikje, we gaan over lage struikjes heen en dan zijn we op paar meter afstand. We hebben even de tijd om ze te bewonderen. 3 leeuwen liggen heerlijk te luieren, rustig om zich heen te kijken, gapen en worden op korte afstand goed in de gaten gehouden door alerte impala's. Wow, maar nu snel weer terug naar de weg!
Blijft bizar dat de handhavers van het park je juist off road brengen... (ja, echt ook in dit park is off road rijden verboden, boete is 150 dollar...)
Daarna gaat de ranger druk bellen en beschrijft aan collega ranger de plek waar de leeuwen zitten. Vriendendienst. En wij krijgen daardoor te horen waar een luipaard zit (nou ja, ligt). Aanwijzingen over en weer zijn moeilijk te volgen want er zijn zoveel stukjes die horen bij 'die struik'. Maar al snel zijn we bij de plek. Nou die beesten verschuilen zich goed. Althans voor leken ogen... Ja, daar op die tak! Ehh we zien zoveel takken. Allereerst, welke boom? Enneh welke tak? Maar dan één voor één zien we in de verte een vage stip met stippen... Ja, dat is de ranger's eer te na... 'Kijk daar kan je de weg af, snel rijden, oeps stuk ruiger terrein dan daarnet, ranger vindt dat we best over die struiken kunnen, ok, gaat wel maar we hebben niet veel zin om straks op een struik vast te zitten.... We zigzaggen over hobbels en langs/over struiken en zien het luipaard nu erg goed. Maken snel een foto en rijden weer terug. Deze bliksemactie moest even stukje sneller.... Zijn blij dat we weer veilig uit dit ruige terrein zijn. Het gaat zo snel en je bent zo alert op het feit dat niemand ons mag zien, dat we dit keer er niet echt van kunnen genieten. Dat was bij de leeuwen gelukkig anders.
Nou, leeuwen zijn gelukt en als bonus ook nog en luipaard. We gaan even de benen strekken bij de hippo pool. Kunnen we hier gewoon aan kant van water gaan staan (gewoon grasland wat overloopt in water, zonder steile wand oid)? Ja hoor, de hippo's komen echt niet op de kant. Oké... Daar staan we dan, midden in park, met ons ontbijt in de hand onder toeziend oog van luierende, kussende (?), vechtende, onderduikende, borrelende hippo's. We hebben weids uitzicht en zijn gewoon helemaal alleen! Zo gaaf, we voelen ons best klein.
Nadat we ook allemaal even gebruik hebben gemaakt van het bushtoilet gaan we weer verder. Stappen in, rijden een klein stukje (50 meter?), bochtje om en wat zien we daar?? Wow, zo dichtbij waar we net de hele tijd buiten de auto zijn geweest!! Een familie leeuwen!!! In totaal 6 leeuwen bij elkaar, waaronder 3 kleintjes!!! Ze zijn makkelijk te zien maar ach, nog dichterbij is altijd leuker denkt de ranger. Hij wijst precies langs welke kant we beste kunnen rijden, hij houdt ook nog rekening met lichtinval want het moeten wel goede foto's worden!! Hier kunnen we rustig kijken. Zo mooi. Echt super verrassing. Sommigen zijn al blij dat ze überhaupt leeuwen zien, wij hebben er nu al 9 gezien!!
We nemen afscheid van de leeuwen en nemen nu de tijd voor wat close up momenten met andere dieren. Tweede wens was giraffen en dan van dichtbij. Nou die krijgen we. Steekt vlak voor ons over en blijft lekker staan om te genieten van blaadjes. Wij kunnen op ons gemak genieten van de giraf! En verder zien we ook nog een schildpad (door onszelf gespot, ja, we worden steeds beter!) en wat zijn dat voor rare ronde donkere bewegende dingen op de weg? Mestballen die door mestkevers aan het rondrollen zijn (mannetje duwt en vrouwtje klemt zich vast op bal). Dit hadden we nog niet eerder gezien. Echt zo'n beeld uit een natuurdocumentaire!
De ochtend zit erop en we gaan weer terug. We hebben het zo goed en gezellig gehad met onze ranger dat we afspreken dat we morgenmiddag weer met hem op pad willen. Deal!
Hoe de rest van de dag eruit ziet? Heerlijk lunchen bij terugkomst en zwembad!!!
wat leuk om jullie reis naar Oeganda te lezen. En erg veel informatie.
Volgens mij hebben jullie het super gehad.
Wij hadden ook de fietssafari gezien, volgens mij is dat erg pittig.
Weet jij of het een optie is om te doen met kinderen van 7 en 5? of een alternatief?
De auto hadden jullie gehuurd bij Roadtrip Uganda? Het zelf rijden is jullie dus goed bevallen
als ik de verhalen zo lees?
Gr Mendy
Volgens mij hebben jullie het super gehad.
Wij hadden ook de fietssafari gezien, volgens mij is dat erg pittig.
Weet jij of het een optie is om te doen met kinderen van 7 en 5? of een alternatief?
De auto hadden jullie gehuurd bij Roadtrip Uganda? Het zelf rijden is jullie dus goed bevallen
als ik de verhalen zo lees?
Gr Mendy
We hebben inderdaad een superreis gehad.
Die fietssafari is idd erg pittig. De grond is echt erg ongelijkmatig. Onze kinderen hadden dit op 5 en 7 jarige leeftijd niet gekund. Ook buiten het park (in de directe omgeving van Lake Mburo) zijn de wegen van dezelfde 'kwaliteit'.
Daarnaast is het de vraag of ze fietsen in hun maat hebben...
Op die leeftijd zou ik voor wandelsafari gaan.
Die fietssafari is idd erg pittig. De grond is echt erg ongelijkmatig. Onze kinderen hadden dit op 5 en 7 jarige leeftijd niet gekund. Ook buiten het park (in de directe omgeving van Lake Mburo) zijn de wegen van dezelfde 'kwaliteit'.
Daarnaast is het de vraag of ze fietsen in hun maat hebben...
Op die leeftijd zou ik voor wandelsafari gaan.
En we hebben juist niet bij Roadtrip Uganda onze auto gehuurd maar bij Self drive Uganda. Vele malen goedkoper!
Mmm ik zie dat ik de nodige info daarover in een ander draadje heb staan. Handiger om het ook hier te hebben:
Mmm ik zie dat ik de nodige info daarover in een ander draadje heb staan. Handiger om het ook hier te hebben:
Super!
Wij hebben voor de afweging welk autoverhuurbedrijf, zoveel mogelijk geprobeerd om selfdrive verslagen te lezen op het TripAdvisor forum. Wij hebben vooral geprobeerd te achterhalen hoe die bedrijven omgaan met problemen. Dus auto doet het niet meer en dan? Hoe snel is er hulp, is er eventueel vervangende auto, hoe snel kunnen ze dit regelen?
Zelf merk ik dat wij vaak meer aansluiten bij de gemengde Tripadvisor meningen dan bij verslagen van alleen NL-ers & Belgen. Voor Oeganda kwam je dan snel uit op een ander verhuurbedrijf met als argument dat het bedrijf gerund werd door Europeanen (lees: NL-ers) en dus (?) het beste was... Door goed reisverslagen te lezen op TA lazen we inderdaad dat dit bedrijf goed was maar het verhuurbedrijf dat wij nu hebben genomen kwam net zo goed uit de bus. Toen heeft de prijs de doorslag gegeven. Voor exact dezelfde auto zou je bij andere verhuurbedrijf (roadtripuganda) 69 dollar per dag betalen, wij betaalden nu (selfdriveuganda) 45 dollar per dag.
Verder waren er wat kleine verschillen:
- bij Roadtripuganda kreeg je er een Bradt travel guide, een roadmap en een telefoon met lokale simkaart bij
- bij SelfdriveUganda kregen we er een GPS bij
- bij SelfdriveUganda hadden we geen delivery & pickup kosten a 30 dollar (wij hadden delivery & pick up in Entebbe dus dat had ons anders 60 dollar gekost)
- wij hoefden geen borg te betalen
dag 19: ochtend relaxen/zwembad, late middag gamedrive
Ochtend hebben we ingeruimd voor relaxen en zwemmen. Het is alleen aardig bewolkt... Nog wel lekker warm maar om nou lekker te zwemmen. Gelukkig is er ook een lekkere zit bij het zwembad en bij het restaurant. We vermaken ons wel. Iedereen is op safari dus we hebben het hele terrein voor ons zelf!
Na ontbijt eventjes spullen pakken in het huisje... Daar komen we iets minder relaxed tegen. Zien we het goed? Net naast het bed (yep, binnen in de klamboe...) ziet zoonlief vlakbij waar hij staat een... schorpioen! We hebben de tegenwoordigheid van geest om snel de plastic beker uit de badkamer te halen en zetten die er overheen. Ik ga hulp halen. Staat ook overal aangegeven dat als er iets is waar je bang voor bent je hen altijd kan alarmeren. De sleutel van het huisje is zelfs een fluitvorm. Signaal is drie keer fluiten en dan komen de bewakers. Zo'n acute alarm situatie is het nu niet dus loop naar de receptie. Niet veel later komt iemand eraan, gewapend met handdoeken en plastic... We hebben de operatie op de voet gevolgd. Hij ging heel behoedzaam aan de slag, voorzichtig eerst beker plus schorpioen van kleed schuiven, snel handdoek eroverheen, plastic over de handdoek en dan de boel opkrullen, omvouwen en schorpioen zat in het midden gevangen. Hij ging hem buiten ergens weer vrij laten (nee, niet direct naast ons huisje).
Echt goed dat we hem hebben gezien, we zijn altijd al erg alert met schoenen aantrekken maar vanaf nu kijken we nog fanatieker in onze schoenen en we kijken nu ook heel goed onze kleding na voordat we dat aantrekken (ja kijken, niet voelen met je hand of er iets in zit. Vaak maken we ook prop van onze sokken en doen die in onze schoenen. Kan er ook niets inkruipen, hopen we dan maar).
Enerverende ochtend zullen we maar zeggen.
's Middags gaan we weer op safari. Aan de buitenste poort kopen we een nieuw entreekaart. Dit is net op het moment dat een schooltje uitgaat en binnen no time zijn wij (ok, ok, onze kinderen) de attractie van de dag. We worden letterlijk omringd door de kinderen. Oh, wat zijn die nieuwsgierig en ja hoor, ze willen wel met onze dochter op de foto. Dit levert mooie plaatjes op. Dit alles onder toeziend oog van de bewaking die het ook erg grappig vindt hoe die Oegandese kinderen op ons reageren.
Ondertussen koop ik de entreebewijzen. Echt in klein hutje, sta je stapel geld neer te tellen (vandaar de bewaking?). Gelukkig hebben ze wisselgeld, staat gewoon ook een kluis in die hut! Zo, we kunnen verder naar het info punt. We worden uitgezwaaid alsof we beroemdheden zijn en gaan naar de ferry. Aan de overkant staat 'onze' ranger ons al stralend op te wachten. Wederom een zeer hartelijk welkom!
Veel toeristen doen 's middags de boottour en nu zijn we echt een paar uur lang de enige auto die rondrijdt. Omdat we geen stress hebben omdat we per se iets willen zien, rijden we lekker rond en kijken wat de natuur ons brengt. We vertellen de ranger van ons avontuur van de schorpioen. Pfff ben erg blij dat hij vertelt dat het niet dodelijk is. Alleen als je gebeten wordt nou dan heb je 24 uur lang zulke erge pijn dat je niet weet waar je moet blijven. Je kan het dan wel uitgillen, aldus de ranger. En ja, je moet dan echt naar ziekenhuis om tegengif te halen zodat de pijn iets dragelijker wordt. Het kan dus wel dodelijk zijn, namelijk voor mensen met zwakke gezondheid die zulke erge pijn lichamelijk niet aankunnen.
Geen lekker verhaal maar ik ben zooo opgelucht dat het niet standaard dodelijk is! Ga ik toch iets geruster slapen vannacht...
Wat leuk is, is dat de ranger precies weet wanneer we even uit de auto kunnen. Kunnen stukje de natuur in lopen met op de achtergrond giraffen. De ranger leeft zich uit met ons fototoestel en nu hebben we leuke familiefoto's met giraffen op de achtergrond!
We komen ook nog langs de kant van de weg een schedel (met hoorns) van buffel tegen. Hup, auto stoppen, uitstappen en bekijken en... optillen!! Jemig dat is echt heel zwaar!!!
En we zien niet ver van de weg een olifant. Druk bezig met eten. Ja hoor, nu gaan we ook uit de auto!! Maar, zo dichtbij?!? Ja, dat kan echt, aldus de ranger. Hij zal het wel weten..... Kom, vanaf hier kan je goed een foto maken!! En ondertussen houdt de ranger heel goed in de gaten wat het dier doet en geeft aan wanneer het tijd is om toch weer in te stappen en weg te rijden.
En in deze sfeer rijden we dus 's middags rond. Zon komt lager te staan en alles krijgt een gouden gloed. Erg mooi. We rijden nog een keer door de delta. Ook erg mooi met dat licht. Maar dan wordt onze rust een beetje verstoord... Hé, een minibus achter ons. Lang niet gezien. Geeft niet, genoeg wegen hier. We slaan af, mmm minibus slaat ook af. Oké... Dan dit zijweggetje, dat neemt de minibus ook! We worden gewoon gevolgd! We hebben het erover en de ranger denkt dat het busje gezien heeft dat wij met ranger rijden en dus achter ons aan gaat rijden in de hoop dat wij ze bij de dieren brengen. Ik opper om de auto langs de kant te zetten zodat de bus ons kan inhalen. Dat vindt de ranger echt een briljant idee. Hij wordt helemaal enthousiast. Ja, kom we gaan hier de auto uit. Doen net alsof we precies hier onze benen willen strekken. Ranger doet overtuigend mee. Hij ligt echt in een deuk.
Tja, de minibus gaat natuurlijk niet naast ons staan. Rijdt heel langzaam en moet toch echt verder gaan. Ze doen nog een poging om onze ranger aan te spreken. Of hij weet waar de leeuwen zijn... Onze ranger vindt het echt wonderlijk dat mensen maar denken dat een ranger standaard weet waar een leeuw zit. Dat is echt een kwestie van speuren. Hij stuurt ze verder en zegt dat ze ergens in dit gebied zijn (en dat klopt want gisteren hebben we hier ook in de delta leeuwen gezien). Bijzonder dat tours niet de moeite nemen om gids te huren. Dan heb je wel guide/driver maar die weet dus niet hoe je bepaalde dieren kan vinden. En dan te bedenken dat ranger maar 20 dollar kost voor halve dag...
Ze rijden verder, we kijken ze na en gaan dan snel in de auto, keren en gaan weer een zijpad in. Ranger kan er nog niet over uit dat ze zomaar leeuwen aangewezen willen hebben. Dan moet je toch echt goed om je heen kijken. Kijk... en op hetzelfde moment zien wij iets vreemds. Alle dieren staan stokstijf stil en kijken dezelfde kant op. Ranger wordt helemaal enthousiast! Zien jullie dat ook? Zien jullie dat ook? (Ja!!!) Die kant op! Die kant op! We rijden in de richting waarin de dieren kijken. Het is niet zomaar even paar meter verderop maar we rijden een aardig stuk. En alle dieren staan nog steeds stil en staren in de verte. Hele gekke gewaarwording. Lijkt alsof een film stilstaat en wij nog kunnen bewegen... Wij blijven die richting op rijden en dan worden we beloond: alle dieren kijken naar.... een LEEUW!!!!! Nou, ik hoef denk ik niet meer te zeggen wat we gaan doen... yep we rijden greppel door en gaan richting leeuw. Ook al heb je er al een aantal gezien. Het blijft mooi om ze te zien. Hij staat zelfs op en gaat aan de wandel. Weer een echt wauw moment.
En ja, hilariteit alom dat dat minibusje nu heel ergens anders rijdt! En dat het niet eens de bedoeling was om op zoek te gaan naar leeuwen!
Mooie afsluiting van de dag.
We gaan weer richting ferry en nemen afscheid van de ranger. Nu in de middag zijn er veel tsee tsee vliegen. Wij wisten het al maar ook ranger zegt het ook 'gewoon even blijven stilstaan en pas na paar minuten uitstappen'. Die vliegen, vliegen namelijk met auto mee... als je stilstaat gaan ze vanzelf weg. Dan pas uitstappen...
Handig om te weten voor de mensen die hier ook zelf gaan rijden: vlakbij de ferry, aan de noordkant (vanaf ferry gezien niet rechtdoor maar beetje naar rechts) zit een benzine pomp. Hier hadden wij gisteren al gebruik van gemaakt. Om te kunnen tanken moet je eerst in het bezit zijn van een... tankbon: rij door slagboom heen, naar Paraa lodge en daar kan je een benzine bon kopen. Geef aan hoeveel liter je wilt hebben, reken af. En dan is het best handig om niet te veel liters te nemen.... Wij dachten 30 liter nodig te hebben. Ze hebben hem tot de nok toe gevuld 27 liter... Ach, dan denk je. Jammer laat maar zitten maar dan ken je de inventieve Oegandesen nog niet goed! Mannetje vraagt aan andere gasten die staan te tanken of ze flessen hebben (had hij ook aan ons gevraagd maar nee, we hebben geen jerrycan). Ja hoor, en hij komt met.... een lege waterfles!! Ohhh die hebben we ook! Nou die worden beetje uitgespoeld met benzine en hop de rest van de benzine werd daar ingedaan. En ja, wij hebben nu de hele dag met twee van die limonade flessen achter in de auto rondgereden...
Eenmaal terug bij de lodge geven we eerst de auto te drinken. Sta je daar met je waterfles te tanken. Het kan er inmiddels allemaal! Zo, zijn we van die benzine flessen af.
Weer een enerverende dag. Nu lekker douchen, eten en naar bed. En ja, voordat we naar bed gaan, kijken we alles heeeel goed na. Overal schijnen we met zaklantaarn om te kijken of er niet nog ergens een schorpioen zit... of andere beesten.... (had ik al verteld dat iemand hier een paar dagen terug een slang in zijn tent had gevonden?!?).
We zijn ons er nu ook van bewust dat als we 's avonds uit bed gaan naar toilet dat we dan ook heel goed moeten kijken waar je loopt. Dat je dus niet per ongeluk op schorpioen gaat staan. Jaaa, deze laatste nacht hier is echt heel relaxed....
Ochtend hebben we ingeruimd voor relaxen en zwemmen. Het is alleen aardig bewolkt... Nog wel lekker warm maar om nou lekker te zwemmen. Gelukkig is er ook een lekkere zit bij het zwembad en bij het restaurant. We vermaken ons wel. Iedereen is op safari dus we hebben het hele terrein voor ons zelf!
Na ontbijt eventjes spullen pakken in het huisje... Daar komen we iets minder relaxed tegen. Zien we het goed? Net naast het bed (yep, binnen in de klamboe...) ziet zoonlief vlakbij waar hij staat een... schorpioen! We hebben de tegenwoordigheid van geest om snel de plastic beker uit de badkamer te halen en zetten die er overheen. Ik ga hulp halen. Staat ook overal aangegeven dat als er iets is waar je bang voor bent je hen altijd kan alarmeren. De sleutel van het huisje is zelfs een fluitvorm. Signaal is drie keer fluiten en dan komen de bewakers. Zo'n acute alarm situatie is het nu niet dus loop naar de receptie. Niet veel later komt iemand eraan, gewapend met handdoeken en plastic... We hebben de operatie op de voet gevolgd. Hij ging heel behoedzaam aan de slag, voorzichtig eerst beker plus schorpioen van kleed schuiven, snel handdoek eroverheen, plastic over de handdoek en dan de boel opkrullen, omvouwen en schorpioen zat in het midden gevangen. Hij ging hem buiten ergens weer vrij laten (nee, niet direct naast ons huisje).
Echt goed dat we hem hebben gezien, we zijn altijd al erg alert met schoenen aantrekken maar vanaf nu kijken we nog fanatieker in onze schoenen en we kijken nu ook heel goed onze kleding na voordat we dat aantrekken (ja kijken, niet voelen met je hand of er iets in zit. Vaak maken we ook prop van onze sokken en doen die in onze schoenen. Kan er ook niets inkruipen, hopen we dan maar).
Enerverende ochtend zullen we maar zeggen.
's Middags gaan we weer op safari. Aan de buitenste poort kopen we een nieuw entreekaart. Dit is net op het moment dat een schooltje uitgaat en binnen no time zijn wij (ok, ok, onze kinderen) de attractie van de dag. We worden letterlijk omringd door de kinderen. Oh, wat zijn die nieuwsgierig en ja hoor, ze willen wel met onze dochter op de foto. Dit levert mooie plaatjes op. Dit alles onder toeziend oog van de bewaking die het ook erg grappig vindt hoe die Oegandese kinderen op ons reageren.
Ondertussen koop ik de entreebewijzen. Echt in klein hutje, sta je stapel geld neer te tellen (vandaar de bewaking?). Gelukkig hebben ze wisselgeld, staat gewoon ook een kluis in die hut! Zo, we kunnen verder naar het info punt. We worden uitgezwaaid alsof we beroemdheden zijn en gaan naar de ferry. Aan de overkant staat 'onze' ranger ons al stralend op te wachten. Wederom een zeer hartelijk welkom!
Veel toeristen doen 's middags de boottour en nu zijn we echt een paar uur lang de enige auto die rondrijdt. Omdat we geen stress hebben omdat we per se iets willen zien, rijden we lekker rond en kijken wat de natuur ons brengt. We vertellen de ranger van ons avontuur van de schorpioen. Pfff ben erg blij dat hij vertelt dat het niet dodelijk is. Alleen als je gebeten wordt nou dan heb je 24 uur lang zulke erge pijn dat je niet weet waar je moet blijven. Je kan het dan wel uitgillen, aldus de ranger. En ja, je moet dan echt naar ziekenhuis om tegengif te halen zodat de pijn iets dragelijker wordt. Het kan dus wel dodelijk zijn, namelijk voor mensen met zwakke gezondheid die zulke erge pijn lichamelijk niet aankunnen.
Geen lekker verhaal maar ik ben zooo opgelucht dat het niet standaard dodelijk is! Ga ik toch iets geruster slapen vannacht...
Wat leuk is, is dat de ranger precies weet wanneer we even uit de auto kunnen. Kunnen stukje de natuur in lopen met op de achtergrond giraffen. De ranger leeft zich uit met ons fototoestel en nu hebben we leuke familiefoto's met giraffen op de achtergrond!
We komen ook nog langs de kant van de weg een schedel (met hoorns) van buffel tegen. Hup, auto stoppen, uitstappen en bekijken en... optillen!! Jemig dat is echt heel zwaar!!!
En we zien niet ver van de weg een olifant. Druk bezig met eten. Ja hoor, nu gaan we ook uit de auto!! Maar, zo dichtbij?!? Ja, dat kan echt, aldus de ranger. Hij zal het wel weten..... Kom, vanaf hier kan je goed een foto maken!! En ondertussen houdt de ranger heel goed in de gaten wat het dier doet en geeft aan wanneer het tijd is om toch weer in te stappen en weg te rijden.
En in deze sfeer rijden we dus 's middags rond. Zon komt lager te staan en alles krijgt een gouden gloed. Erg mooi. We rijden nog een keer door de delta. Ook erg mooi met dat licht. Maar dan wordt onze rust een beetje verstoord... Hé, een minibus achter ons. Lang niet gezien. Geeft niet, genoeg wegen hier. We slaan af, mmm minibus slaat ook af. Oké... Dan dit zijweggetje, dat neemt de minibus ook! We worden gewoon gevolgd! We hebben het erover en de ranger denkt dat het busje gezien heeft dat wij met ranger rijden en dus achter ons aan gaat rijden in de hoop dat wij ze bij de dieren brengen. Ik opper om de auto langs de kant te zetten zodat de bus ons kan inhalen. Dat vindt de ranger echt een briljant idee. Hij wordt helemaal enthousiast. Ja, kom we gaan hier de auto uit. Doen net alsof we precies hier onze benen willen strekken. Ranger doet overtuigend mee. Hij ligt echt in een deuk.
Tja, de minibus gaat natuurlijk niet naast ons staan. Rijdt heel langzaam en moet toch echt verder gaan. Ze doen nog een poging om onze ranger aan te spreken. Of hij weet waar de leeuwen zijn... Onze ranger vindt het echt wonderlijk dat mensen maar denken dat een ranger standaard weet waar een leeuw zit. Dat is echt een kwestie van speuren. Hij stuurt ze verder en zegt dat ze ergens in dit gebied zijn (en dat klopt want gisteren hebben we hier ook in de delta leeuwen gezien). Bijzonder dat tours niet de moeite nemen om gids te huren. Dan heb je wel guide/driver maar die weet dus niet hoe je bepaalde dieren kan vinden. En dan te bedenken dat ranger maar 20 dollar kost voor halve dag...
Ze rijden verder, we kijken ze na en gaan dan snel in de auto, keren en gaan weer een zijpad in. Ranger kan er nog niet over uit dat ze zomaar leeuwen aangewezen willen hebben. Dan moet je toch echt goed om je heen kijken. Kijk... en op hetzelfde moment zien wij iets vreemds. Alle dieren staan stokstijf stil en kijken dezelfde kant op. Ranger wordt helemaal enthousiast! Zien jullie dat ook? Zien jullie dat ook? (Ja!!!) Die kant op! Die kant op! We rijden in de richting waarin de dieren kijken. Het is niet zomaar even paar meter verderop maar we rijden een aardig stuk. En alle dieren staan nog steeds stil en staren in de verte. Hele gekke gewaarwording. Lijkt alsof een film stilstaat en wij nog kunnen bewegen... Wij blijven die richting op rijden en dan worden we beloond: alle dieren kijken naar.... een LEEUW!!!!! Nou, ik hoef denk ik niet meer te zeggen wat we gaan doen... yep we rijden greppel door en gaan richting leeuw. Ook al heb je er al een aantal gezien. Het blijft mooi om ze te zien. Hij staat zelfs op en gaat aan de wandel. Weer een echt wauw moment.
En ja, hilariteit alom dat dat minibusje nu heel ergens anders rijdt! En dat het niet eens de bedoeling was om op zoek te gaan naar leeuwen!
Mooie afsluiting van de dag.
We gaan weer richting ferry en nemen afscheid van de ranger. Nu in de middag zijn er veel tsee tsee vliegen. Wij wisten het al maar ook ranger zegt het ook 'gewoon even blijven stilstaan en pas na paar minuten uitstappen'. Die vliegen, vliegen namelijk met auto mee... als je stilstaat gaan ze vanzelf weg. Dan pas uitstappen...
Handig om te weten voor de mensen die hier ook zelf gaan rijden: vlakbij de ferry, aan de noordkant (vanaf ferry gezien niet rechtdoor maar beetje naar rechts) zit een benzine pomp. Hier hadden wij gisteren al gebruik van gemaakt. Om te kunnen tanken moet je eerst in het bezit zijn van een... tankbon: rij door slagboom heen, naar Paraa lodge en daar kan je een benzine bon kopen. Geef aan hoeveel liter je wilt hebben, reken af. En dan is het best handig om niet te veel liters te nemen.... Wij dachten 30 liter nodig te hebben. Ze hebben hem tot de nok toe gevuld 27 liter... Ach, dan denk je. Jammer laat maar zitten maar dan ken je de inventieve Oegandesen nog niet goed! Mannetje vraagt aan andere gasten die staan te tanken of ze flessen hebben (had hij ook aan ons gevraagd maar nee, we hebben geen jerrycan). Ja hoor, en hij komt met.... een lege waterfles!! Ohhh die hebben we ook! Nou die worden beetje uitgespoeld met benzine en hop de rest van de benzine werd daar ingedaan. En ja, wij hebben nu de hele dag met twee van die limonade flessen achter in de auto rondgereden...
Eenmaal terug bij de lodge geven we eerst de auto te drinken. Sta je daar met je waterfles te tanken. Het kan er inmiddels allemaal! Zo, zijn we van die benzine flessen af.
Weer een enerverende dag. Nu lekker douchen, eten en naar bed. En ja, voordat we naar bed gaan, kijken we alles heeeel goed na. Overal schijnen we met zaklantaarn om te kijken of er niet nog ergens een schorpioen zit... of andere beesten.... (had ik al verteld dat iemand hier een paar dagen terug een slang in zijn tent had gevonden?!?).
We zijn ons er nu ook van bewust dat als we 's avonds uit bed gaan naar toilet dat we dan ook heel goed moeten kijken waar je loopt. Dat je dus niet per ongeluk op schorpioen gaat staan. Jaaa, deze laatste nacht hier is echt heel relaxed....
Wat een fantastisch verslag weer. En wat een mooie reis hebben jullie toch gemaakt. Als ik dit zo lees, wil ik ook naar Oeganda....
Er zijn nog geen reacties op dit bericht.
Wees een van de eersten om op dit bericht te reageren!
Wees een van de eersten om op dit bericht te reageren!
© 2007 - 2019 Globekids Media