Met je gezin in de Ouders van Nu!

En reislust krijgen ze niet van hun vader?!?

Nee natuurlijk niet!

Hahaha

Even serieus, hoeveel ouders (vooruit de papa's tellen ook mee ;-) ) hier hebben vroeger met hun ouders verre reizen gemaakt?! Dat was toen toch voor 'de normale Nederlander' niet te betalen?! Wij gingen met de caravan naar Polen, was in die tijd al heel bijzonder... .

Ik heb mijn reislust totaal niet van mijn ouders gekregen. Ik ben 3x een weekje naar Ponypark Slagharen geweest en 2x een weekje naar Center Parks een weekje. Ik was denk ik 10 toen we voor het eerst op vakantie gingen.

Mijn ouders hebben hun reislust van mij. Ze moesten wel toen wij besloten in Zuid Afrika te gaan trouwen. Nu gaan zowel ouders als schoonouders nagenoeg elk jaar ver.

Wij gingen meestal kamperen, soms in een huisje. In Europa. Wel leuke herinneringen aan.
Met mijn ouders nooit gevlogen. Mijn kids weten niet beter.

Deze vader heeft het wel een beetje mee vanuit huis.
Op 1 jaar naar Roemenie met mijn ouders.
Ook in mijn tiener jaren naar Gambia en toen ik nog thuis woonde gingen ze 1 maand backpakken in Mali met z'n 2en.

Ook nog met mijn oma naar Egypte geweest toen ik een jaar of 18/19 was.
Mijn grootouders waren trouwens toen al in de jaren 80 in Thailand en Peru geweest ook hadden ze de transsibierie expres al eens genomen.

Dus ver reizen zit wel een beetje in de genen zullen we maar zeggen

Wij gingen elke zomer 6 weken naar Turkije, met de auto drie dagen onderweg.
Duitsland,Oostenrijk ging goed maar in (voormalig) Joegoslavië en Bulgarije werd het spannend qua veiligheid. Overnachten deden we het liefst niet en als we dat wel deden, was dat op een parkeerplaats waar minstens tien auto's waren die ook op weg naar Turkije waren. De chauffeurs gingen dan slapen in de auto en de rest hield de boel in de gaten. Wij, de kinderen van al die auto's, bleven de heel nacht op,spelend op een kleedje naast de auto. De moeders hielden de chauffeurs, de paspoorten én de kinderen goed in de gaten, terwijl ze thee zetten en met elkaar kletsten.
Als er corrupte agenten langskwamen, hadden we de pakjes sigaretten al klaarliggen.
En als we dan aankwamen bij de grens van Turkije, was het een feestje voor iedereen. Uren wachten tot we de grens over konden, de Turkse grond kussen en God bedanken dat we veilig waren aangekomen en dan een schouderklopje voor de Turkse soldaten die wacht hielden. Na de grens gingen we direct doner eten (toen had je niet op elke hoek een donerzaak) en we werden goed gepoetst door mama want we moesten schoon verschijnen bij de familie die ongeduldig op ons wachtte.
Dat waren pas spannende reizen

Nou ik heb het reizen wel van mijn vader. Die heeft druiven geplukt in Frankrijk, een aantal jaar in een kibboets gewoond en naar Amerika gegaan. Maar toen wij klein waren was daar echt geen geld voor toen was het gewoon de camping in het sauerland of in limburg.

Nou ik kwam vroeger met mijn ouders niet verder dan het gardameer. Het reisvirus heeft me ook pas op mijn dertigste te pakken gekregen. Maar ondertussen al weer heel wat landen gezien, en met kids meer zelfs dan zonder. Onze oudste van 10 heeft nu ook al het reisvirus. Van de zomer voor het eerst 3 weken naar italie geweest (gelukkig in mei ook maar zuid-afrika) en hij wil veeeel liever ver weg en rondreizen met de rugzak haha. Hoezo verwend.....

Huba, herkenbaar dat verwende
Arda zegt alsof het heel vanzelfsprekend is dat hij naar Australië wil binnenkort.
Er komt geen moment in hem op dat het misschien niet kan. De wereld is zo klein en grijpbaar voor ze.
Ik was ook in de dertig toen ik het reisvirus te pakken kreeg trouwens.

Herkenbaar! De oudste denkt dat het heel normaal is om de hele Wereld door te reizen terwijl de kleinste baalt dat we nog nooit naar een camping zijn geweest
Het is ook niet snel goed!

Ahahah fam.Moerkens, dat heb ik ook weleens gehoord van Arda. "Laten we gaan kamperen in Frankrijk." Ik weet zeker dat hij dat niets zal vinden. Hij zeurt al als we in een basicaccomodatie zitten en geen wifi of airco hebben

Ja inderdaad als haar vriendinnen dan vertellen wat ze hebben gedaan tijdens de vakantie begrijpt ze er ook helemaal niks van!
Dat was zo weinig!

Met mijn ouders heb ik vroeger altijd gekampeerd. Polen (toen er nog een ijzeren gordijn was), Tsjecho-Slowakije, Duitsland, België, Frankrijk, Luxemburg, Spanje.

En toen ik 16 was heeft mijn moeder mij een maand samen met mijn oma naar Canada gestuurd.
Daar woont familie. Verder heb ik altijd wat moeite om te aarden als ik weg ben geweest. Volgens mij ben ik van nature graag onderweg.
Ik geniet daarvan. Ik kijk eeuwig naar buiten. En mijn zoon lijkt ook zonder moeite te reizen en zich te vermaken.

En Atlas heeft nu al wel het nodige gezien.. hij is zes, en voordat hij 1 was, was hij al geweest in België, Luxemburg, Frankrijk, Zwitserland, Duitsland en Oostenrijk.
En daarna zijn we steeds ver op reis geweest, afgewisseld met andere dingen. Thailand, Maleisië, Borneo, Bali, Myanmar, Sri Lanka, Malediven, Panama.

Toch wil ik hem de lol van het kamperen echt meegeven. Improviseren, het is allemaal wat avontuurlijker en past ook prima bij hem.
Dus daarom kamperen we ook af en toe en als wat verder op reis zijn proberen we ook iets dergelijks te doen. Zoals vorig jaar in Panama waar we ook in tenten hebben overnacht.
Dit jaar wordt Maleisië weer een pretvakantie met wat meer luxe, maar afwisseling is het toverwoord.

Ik zal wel geadopteerd zijn. Met mijn ouders gingen we naar Zeeland en Belgie in de jaren 60 en halverwege de jaren 70 naar Normandië en Bretagne.

Haha @dhans, dat was voor mijn ouders al te exotisch.

Inmiddels is het nummer van Ouders van Nu verschenen met het artikel over reizen met kinderen en een interview met Ariën. Met daarbij een prachtige foto!



Wil je het lezen?
http://www.verrereizenmetkinderen.nl/im ... Reizen.pdf

Groet!
Els

Leuk!!