woensdag 01 september 2010
  0 Replies
  1K Visits
  Subscribe
Het Ministerie voor Toerisme in Maleisië geeft prachtige folders uit over haar Homestay-programma. Het vervelende is alleen dat die bijna niet te boeken zijn. Ze zijn net even dicht (wegens vakantie). Je moet met minimaal 30 man komen. Als je belt spreken ze geen engels. Kortom genoeg uitdagingen om het extra aantrekkelijk te maken. We trokken er dus op uit om het via de toersitenbureaus in Kota Bharu te proberen. De baliemedewerker van lokale toeristenclub was zeer behulpzaam, maar verkocht eigenlijk het liefst originele maaltijden op zijn eigen huisadres. De schattige informatiemeisjes van de landelijke tourisme organisatie gaven 20 ansichtkaarten en vier buttons, maar konden verder niet helpen. Een vriendelijke maar licht ontstemde mail naar een zevental emailadressen uit de folders leverde 4 ontkennende reakties, maar ook een telefoontje van een niet bijster engels sprekende mevrouw op.

Ze blijkt te spreken voor het homestay-programma in Jelawong. Na een telefoongesprek van een half uur denken we een afspraak te hebben gemaakt voor een homestay "three day, two night, four person, two two nine ringgit". Klinkt goed.

We nemen de jungletrein naar Dabong en vinden daar niet de beloofde taxi. Na een telefoontje worden we echter opgehaald in een Savvy, het kleinste model uit de Proton-reeks, en naar Jelawong gebracht. We komen terecht bij een vriendelijke mevrouw, die geen woord Engels spreekt, maar ons twee keurige kamers laat zien. We krijgen Icetea en zoet brood en een half uurtje later duiken de secretaris en de voorzitter van het homestayprogramma op. De secretaris blijk ik aan de telefoon te hebben gehad "two two nine" price blijkt gebaseerd te zijn op een groep van 30 personen en voor ons gezin moet een special price worden gemaakt. In Azië is dat meestal is dat de aanzet voor keiharde onderhandelingen, maar Maleisië is niet zo'n land. Na een half uur van veel gereken mogen we voor totaal 550 Maleisie Ringit all-inn verblijven. De culturele voorstelling is dan wel uit het programma verdwenen, want om voor vier man een dansgroep van 25 personen te laten opdraven leek hen, maar vooral ons licht overdreven.

We blijken beland bij mevrouw Norwi Aini Bt Mat, beter bekend als Kak Dah. Kak Dah is de beste kok van het dorp, die een klein rerstaurant runt, maar vooral bekend staat om haar bruiloftscatering. En dat zullen we weten. We worden voortdurend gevoederd en niets is teveel om ook de kinderen, die sowieso niet heel veel eten, aan de maaltijd te krijgen. Hoogtepunt is het laatste ontbijt, waarvoor niet alleen een nieuwe broodrooster is aangeschaft, maar waar naast mie, rijst, omelet kip, vis en vlees ook knakworstjes en friet op tafel verschijnen. De eerste avond worden we meegetroond naar een cottage-industrie (toevallig eigendom van de voorzitter), waar lokale vrouwen snacks produceren als pittige banaan en gefrituurde ravioli's. We helpen (en eten) een uurtje mee.

De volgende dag blijkt een gids met four wheel drive te zijn ingehuurd om ons naar de lokale grotten en de hoogste waterval van zuid-oost Azië te begeleiden. Jelawong Waterfall inderdaad. We spartelen in de waterval en eten de uitstekende packed lunch. Het is heerlijk rustig. De slaapkamer is aan de bovenzijde open, dus we houden de muggen op afstand met DEET en mosquitocoils en slapen daardoor prima. Regelmatrig duikt het Homestaycomittee op om vast te stellen dat er goed voor ons gezorgd wordt.

Kak Dah Homestay
Lot 54
Kampong Jelawang
18200 Dabong
Kelantan
Malaysia
Telefoon van secretaris Homestaypreogramma: +60139425594

Van harte aanbevolen.

Maar dat begrepen jullie al.
Waardeer dit bericht:
Er zijn nog geen reacties op dit bericht.
Wees een van de eersten om op dit bericht te reageren!

Partners

Abonneer

Vul hieronder je emailadres in en ontvang per mail het laatste nieuws van Verrereizenmetkinderen.nl

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!