De eerdere reacties verwezen ook al naar het Verre Oosten en daar ik me dus bij aansluiten: wij hebben al weer 10 jaar geleden voor het eerste gefietst op…. Bali met de twee oudste kinderen die toen 4 en 6 waren. Wij wilden graag die kant op en hadden het jaar ervoor met de jongens in een karretje gefietst op Corfu. Op de vakantiebeurs langs bij diverse organisaties en we kwamen uit bij Vlieg en Fiets. Ver weg? Dat kan zeker! Met kinderen? euuhh, daar hebben we geen ervaring mee, MAAR waarom niet? en zo geschiedde en hebben wij eigenlijk zonder het toen te beseffen een trend gezet.
Twee blonde jongetjes 1 achterop en 1 op de aanhangfiets. een groot feest en een fantastische ervaring. Het feit alleen al dat ze jaren nadien er nog zelf van alles over wisten te vertellen was en is al voldoende bewijs dat ze het daar geweldig vonden. Het jaar erop naar Maleisië, natuurlijk weer met de fiets. En dat was heel anders, geen cultuur maar wel prachtige natuur, en ook wij gingen naar de Perhentian eilanden toen nog vrijwel onontdekt, gevrijwaard van reisorganisaties en volkomen relaxed. En toen naar Gem island naast Kapas. De jongens vonden dat toch wel een heel mooi plekje. Een eilandje wat je in een paar minuten rondloopt, maar el een mooi eigen huisje, waar de grote varanen onder het huisje doorlopen, waar je enorme schildpadden ziet, waar je geweldig kunt snorkelen ook al heb je nog geen zwemdiploma en als kers op de slagroomtaart een restaurant op palen waar als je over de balustrade gaat hangen en brood naar benden gooide, je geconfronteerd werd met een oceaan van kleuren en veelvoud van vissoorten die dat brood wel lustten. Nemo en al zijn vrienden kwamen tevoorschijn en dat was prachtig. Wat helaas niet meer bestaat maar at vrijwel ultiem mooi as was Marang. Achter het enorme strand langs liep een klein riviertje aan aan beide oevers lag in marang Resort en Safari een groot aantal houten huisjes waar iedere avond dezelfde man de olielampen kwam aansteken, waar je elke ochtend een enorm buffet had met allerlei soorten fruit waar je nog nooit eerder van had gehoord en waar in de omringende mangrove vele vele apen zaten die 's avonds nieuwsgierig kwamen kijken (maar niet agressief waren zoals inde Apenheul of Monkey Forest op Bali) Elkje avond op de veranda uitkijken over de zee en genieten van alle geluiden uit het omliggende oerwoud
Vele jaren later zijn we met zijn vijven (zoon nummer 3 was er intussen bij)_ weer naar Bali geweest en fietsten de oudste twee zelf. We gingen weer naar Secret Mountain Santuary bij Sidemen, midden tussen de rijstvelden, ver weg van alle drukte, met een prachtig zwembad een eigen huis van bamboe en private dipping pool. Dat was ook geweldig.
Het jaar erna fietsen in Noord Thailand waar we terecht kwamen bij O.A. BAAN RAI LANNA, een kleine accommodatie, met 8 huisjes, een stuk ten noorden van Chiang Mai, waar we kookles kregen van twee dametjes die met 3 gaspitten en staand op een boomstammetje (ze waren zo klein dat ze anders niet fatsoenlijk bij de pannen konden) voor iedereen geweldige maaltijden kookten. De Shrimp tempura is in dit huis intussen tot een legendarische eetbeleving verkozen en wordt nog vele malen "herhaald" Wat een rust, wat een pracht en wat beleving.
Maar de Perhentian en gem van toen zijn toch wel de ultieme beleving geweest. 6 dagen lang, op je blote voeten leven, in het zand lopend, verse vis eten, snorkelen, enz enz. Al is het alleen al om jezelf nog eens voor tw kunnen houden hoe het gelukkig ook in de wereld kan zijn…
Slechtste plekje? Was dat het hotelletje in Lovina op Bali waar we een enorme eigen dierentuin in de slaapkamer hadden? Was dat het hotelletje bij Tirtagangga waar hun vader ze vertelde dat ze lekker moesten gaan douchen, maar waar in werkelijkheid het water uit de bergen kwam en nog net geen ijswater was? Was het Ahmed op Bali waar het zand zwart was, en in het hotel de theepotten oud waren, de parasollen kapot en de ligbedjes niet te verstellen (dat was althans de klacht van de OAD reizigers die daar zaten, who cares? get a life!) Of was het toch het vliegveld van Kuala Lumpur waar we de jongste ineens kwijt waren en doodsbang waren dat die de metro was ingestapt die tussen de twee terminals rijdt? Waar de dames achter de info balie weigerden om om te roepen dat er naar het jongetje moest worden uitgezien, ook omdat hij slecht ziet? (wat ze uiteindelijk toch deden) Het jongetje werd gelukkig snel gevonden! We hebben het er serieus over gehad maar kunnen eigenlijk niets verzinnen. Want we zijn het er allemaal over eens: als je buiten Europa gaat reizen dan moet je je daar ook op instellen, dat je niet overal even gemakkelijk van alles en nog wat kunt krijgen, dat niet alles in even goede staat is als hier, dat niet alles is "geregeld", dat hygiëne standaards daar anders zijn dan hier (maar dat is op een gemiddelde Italiaanse camping vaak niet veel beter!), dat er inderdaad oplichters zijn (maar als je zoals ik een Rolex in Chiang Mai koopt voor 8 € dan weet je op voorhand "garantie tot aan het eind van de straat" en de kans dat het een echte is, niet echt hel erg groot is…) en we beseffen dat die mensen daar veel vaker lachen, positiever denken, minder klagen (terwijl er toch echt een heleboel is waarover ze zouden kunnen en mogen klagen) en vooral ook veel hartelijker zijn dan hier En daar moeten we maar eens een voorbeeld aan nemen.
Ik kan nog veel meer vertellen over mooie ontmoetingen, prachtige watervallen in Thailand, heerlijke stortregenbuien op Bali, gastvrijheid in al die landen, heelrijk eten, prachtige cultuur en natuur, vriendschappen, mooie reiservaringen enz enz. We zouden zo weer terug willen, zelfs definitief vooral ook omdat de kinderen dat ook eigenlijk wel wat vinden, maar het ziot er nu gewoon even niet in. Maar zodra dat wel het geval is…. dromen is iets moois.
Oh en als ik dan toch een wat mindere plek moet benoemen: Kuta Beach (met al die andere dorpen die er aan vastgegroeid zijn) op Bali: het Benidorm van Bali waar buitenlanders de boel hebben omgetoverd in 1 groot commercieel totaal niet Balinees gebeuren, waar overdaad aan drank veel kapot maakt en waar de Balinezen al lang zelf voor zijn gevlucht.
Mocht je meer willen weten over die heerlijke fietsreizen, laat dat gerust weten via deze website!