Laat de moed niet in je knieën zakken hoor!
De ene vakantie is de andere niet! De dingen waar jullie nu tegenaan liepen en daardoor ruzie kregen, daar hoef je niet nog eens tegenaan te lopen. Leer van de momenten en bespreek gewoon met elkaar hoe jullie het volgende keer willen doen.
Centerparcs is echt niet te vergelijken. Buiten het feit dat de kindjes iets ouder zijn, het mag geen naam hebben...
Kinderen kunnen verschillend reageren op dingen. Als ze normaal niet bij elkaar slapen, nu opeens wel en ook nog eens in een andere omgeving... Logisch dat dit wennen is. Hoe vervelend het ook is, als Milly thuis alles bij elkaar kan gillen en dat op vakantie ook doet, dan verschilt dat dus niet.
Zie dit gewoon als een oefenvakantie, zowel voor jullie als voor de kinderen. Als moeder van een autistisch kindje zie ik het zo: Jullie hebben alles gepland en weten wat jullie gaan doen en waar jullie heen gaan. Voor de kinderen is het één grote verrassing en dus maar afwachten wat er op hen af komt. Neem daar het tijdverschil bij en verwacht dan dus dat de kinderen de eerste dagen wat van slag zijn. Als je probeert dat te begrijpen en dat erbij incalculeerd dan kan het alleen maar meevallen.
Centerparcs draait vooral om opstaan, eten, zwemmen, eten, speeltuin/zwemmen, eten en naar bed. Vrij vaststaand ritueel. Kinderen snappen dat snel en verwachten die dingen dan dus ook. Thailand en Vietnam zal veel anders zijn. Iedere keer andere dingen om te doen, om te beleven, ruiken, proeven. Alle zintuigen worden flink geprikkeld. Laat je verbazen en verrassen door hoe goed (ook jouw) kindjes het kunnen doen.
Wij gaan dit jaar naar Nieuw-Zeeland. Natuurlijk, ik maak me soms wel druk over de lange vliegreis maar dan bedenk ik hoe goed ze het vorig jaar heeft gedaan toen we naar west Amerika gingen. Nu is dat natuurlijk geen garantie voor de toekomstige reis, maar toch. En ach, ik denk ook maar zo: we hebben de reis nu eenmaal geboekt en we gaan er het beste van maken!
Plezier verzekerd!!!!!
Groetjes Sharon.