Sunday? Than this must be Holland. De gemiddelde pakketreis naar een verre bestemming duurt twee tot drie weken. Je krijgt alle highlights van het land mee, maar blijft nergens langer dan twee of drie dagen. Alleen, met je partner of reisgezelschap, geen probleem. Met kinderen een absolute afrader. Wij zijn tijdens onze trips diverse uitgeputte ouders tegengekomen die het wel probeerden.
Kinderen vinden andere dingen leuk dan ouders. Ze zijn niet per se diep onder de indruk van prachtige berglandschappen of tempelresten die door ons als ouders met bewondering worden bekeken. Ze reageren veel meer op de directe omgeving en ontmoetingen. En iedere nieuwe plek is een groot avontuur met oneindige mogelijkheden en ongekende ruimte.
Voor kinderen betekent dit ook onveiligheid en onduidelijkheid. Waar liggen hier de grenzen? Wat mag wel en wat mag niet? Onze ervaring is dat onze schatjes op iedere nieuwe plek het bloed onder onze nagels vandaan weten te halen. Ze ontdekken, voordat wij het in de gaten hebben, het gevaarlijke gat bij het zwembad (leuk, springen!), de schattige maar, o zo breekbare stenen hondjes die als decoratie neergezet zijn ('kijk eens papa, op elkaar…'), de gevaarlijke stekkerdoos en ga zo maar door… En dat net als jij denkt ‘Pff, we zijn er’, je zware bagage op het bed neerkwakt en een koud blikje bier uit de minibar wilt openen. Aankomen is even hard werken. Je kunt veel reprimandes voorkomen als je even de kamer, het huis of camping, zwembad en restaurant doorloopt met de kinderen en duidelijk maakt wat wel en niet mag. Maar dan nog zul je merken dat het iedere dag relaxter wordt als je ergens langer blijft. Pas na een paar dagen is er voldoende duidelijkheid, is de omgeving niet meer onbekend en onveilig en zijn er nieuwe patronen die duidelijkheid scheppen. Kinderen hebben daar baat bij en je oogst dit als je ergens langer dan twee of drie dagen blijft.
Dus...
Pas je reistempo aan. Om de paar dagen verkassen kan prima maar kost wel veel energie. Als je ergens een week of langer blijft kun je namen vragen van het personeel en kunnen de kinderen vriendjes maken. Je kinderen hechten veel sneller aan iemand als ze weten hoe hij/zij heet en voelen zich daar veiliger bij. Obers, kamermeisjes, baliepersoneel; ze vinden het vaak juist reuze leuk als je hen zo een eigen identiteit geeft. Het mes snijdt op die manier aan twee kanten.