Interview met Kiki Hermus, moeder van Novi (11), Tula (8) en Pepa (4)

Samen met haar man Daniël en hun drie kinderen maakten ze meerdere verre reizen naar Azië. Deze zomer staan zes weken Thailand en Vietnam op het programma. Als er iemand iets zinnigs kan zeggen over vliegen met kinderen, dan is zij het wel. Vertel, hoe erg is dat nou, zo'n lange vlucht met drie jonge kinderen? 

Want, hoe erg is dat nou, zo’n lange vlucht met drie jonge kinderen?

Dat varieert van ‘het valt alles mee’ tot ‘dit doen we nooit meer’. Geen enkele reis is hetzelfde. Je kunt niet voorspellen hoe je kinderen zich gaan gedragen, het enige waar je invloed op hebt is je eigen gedrag. Ik prent mezelf dan ook altijd in dat vanaf dat we de deur uitstappen, de reis begonnen is. Dus als ze in de trein naar het vliegveld al vier keer hun puzzelboekje uit de tas halen, veer ik mee en pak ik voor de vierde keer de pennen. Ga ervanuit dat je van deur tot deur geen seconde voor jezelf zal hebben (en misschien wel helemaal niet op vakantie met kleine kinderen ;-) dan is elke moment dat je gewoon even om je heen kunt kijken meegenomen en denk je niet steeds verlangend aan dat nieuwe boek op je e-reader.

Kinderen ruiken angst en stress, dus hoe meer ik het hele gebeuren los kan laten en mee kan veren met de situatie hoe relaxter mijn kinderen zijn. Wij reizen vaak IPB, dat betekent Indien Plaats Beschikbaar. Het is dan dus geen zekerheid of we ook daadwerkelijk zullen vertrekken. Als ik me daar heel druk over ga maken loopt alles is de soep, wordt iedereen druk en nemen ze mijn stress over. Als ik het kan zien als een avontuur zijn we allemaal superblij als we eenmaal aan boord zijn, dat voelt dan al als een cadeautje.

kikiandfamily rij600

Jullie zien eruit als een blije familie, hoe is dat na vijf uur vliegen?

Dat ligt er helemaal aan hoe de reis verlopen is. We hebben vluchten van vijftien uur gehad waarbij iedereen het grootste deel sliep en ik zelfs een film kon kijken en rustig mijn maaltijd kon eten. Maar ook vluchten van drie uur waarbij ik de hele tijd met een huilende baby zat, ondanks borstvoeding, melk in flesje, draagdoek, heen en weer lopen. Tula heeft als kleuter tijdens de landing een keer in haar broek geplast, dat was redelijk gênant. Novi werd tijdens onze eerste reis naar Azië als peutertje bij mij op schoot steeds rustiger en die was al niet heel druk van zichzelf. Pas tegen het einde van de vlucht kwam ik erachter dat ze heel warm was en in Singapore bleek ze hoge koorts te hebben. De jongste daarentegen is nogal energiek en moet ik het grootste deel van de tijd bezighouden en vooral weerhouden van wiebelen met haar benen tegen de stoel voor haar.
Maar als we eenmaal op de plaats van bestemming zijn is de vlucht zo goed als meteen vergeten. Als je ’s avonds in een ander land aan het eten zit lijken al die vliegtuigbeslommeringen alweer een week geleden. Gelukkig maar, anders zou je de hele vakantie op zien tegen de reis terug.

Wat doen jullie om de vlucht soepel en gezellig te laten verlopen?

Ik doe niet aan cadeautjes meenemen zoals je vaak als tip leest. Aangezien wij al jaren met alleen handbagage reizen is dat niet zo handig. Eigenlijk zet ik vooral mezelf in als constant beschikbare bron van aandacht. Op zich ook al een cadeautje gezien het drukke gezinsleven thuis. Dat was de eerste jaren wel een kwestie van m’n eigen verwachtingen bijstellen, ooit nam ik voor mezelf boeken, tijdschriften en een puzzelboekje mee voor tijdens een vlucht. Dat heb ik los moeten laten.

Zo tussen de 1,5 en 3 jaar vind ik de lastigste leeftijd om mee te vliegen. Mijn peuters konden nooit stil zitten, niet langer dan drie minuten iets doen en ook niet zo goed luisteren. Nu ze allemaal wat ouder zijn wordt het alleen maar makkelijker en kan ik tijdens een vlucht zo waar zelf weer eens lezen, dat voelt dan echt als een luxe.

Wat nemen jullie mee om de kinderen in het vliegtuig mee te vermaken?

We hebben altijd tekenspulletjes en een puzzelboekje per kind bij ons, voor de jongste een dun voorleesboekje en de andere twee hebben hun eigen e-reader. We delen met z’n allen een mini iPad en mijn smartphone met een paar spelletjes erop, daar kunnen ze dus alleen om beurten op. Op lange vluchten is het in-flight entertainmentsysteem een groot voordeel, dan kunnen ze zo veel films kijken als ze willen.

Verder moet ik eraan denken om zoveel mogelijk eten en snacks mee te nemen. Op de een of andere manier gaat er bij ons op reisdagen altijd twee keer zo veel eten doorheen als op een gewone dag thuis. Als we in de ochtend vertrekken willen ze in de trein naar het vliegveld al aan hun lunch beginnen en al het lekkers voor de hele dag opeten. Daarom neem ik tegenwoordig extra veel mee, oa een pak rijstwafels en een zak rozijnen, daar kunnen ze lekker lang over doen en je kan ermee tellen, groepjes maken etc. Maar ook nog een pak kaakjes, appels, rolletjes snoep. Vroeger probeerde ik mijn kinderen redelijk schermvrij en suikervrij te houden op reisdagen (omdat ik dacht dat ze er superdruk van zouden worden) maar dat heb ik losgelaten. Bij het eerste instortingsgevaar duw ik een schermpje in de richting van het desbetreffende kind en als de rij voor de douane een soort Efteling gevoel krijgt, dan pak ik de snoepjes erbij.

kikiandfamily2

Heb je nog tips voor ouders die graag een verre reis zouden maken, maar opzien tegen die lange vlucht met kinderen?

Ik stelde deze vraag aan mijn meiden, die zeiden: snoep en schermpjes!
Ik heb genoeg tips, maar ik denk dat het zo ontzettend afhankelijk is van hoe je er zelf in staat, hoe je kinderen zijn, welke leeftijden en karakters en de combinaties daarvan dat er geen zinnig woord over te zeggen is. Ik persoonlijk vind hoe minder spullen, hoe makkelijker, maar dat zal niet voor iedereen gelden. Ik laat mijn kinderen op een vliegveld waar het kan rondrennen, tikkertje en verstoppertje spelen om de energie kwijt te raken. Dat zullen mensen vast irritant vinden maar ik vind sommige andere reizigers zelf ook irritant. Aan de andere kant krijgen we soms na een vlucht complimenten van andere reizigers dat we van die voorbeeldige kinderen hebben, terwijl ik dan gesloopt ben en het geen onverdeeld succes vond.

Het beste wat ik kan zeggen is: laat al je verwachtingen los. Tegelijkertijd geldt: elk excuus voldoet! Als je dus steeds weer iets kan verzinnen waarom je toch niet op de verre reis met je kinderen kunt gaan, dan wil je het misschien toch niet graag genoeg.

Meer lezen over de reizen van deze familie? https://hermusfamily.wordpress.com

Partners

Abonneer

Vul hieronder je emailadres in en ontvang per mail het laatste nieuws van Verrereizenmetkinderen.nl

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!