De route
Waar ga je heen als je drie maanden de tijd hebt en met je kinderen door Azië wilt reizen? Die vraag heeft ons heel wat hoofdbrekens gekost. Toen we eenmaal besloten alleen naar gebieden te gaan waarvoor je geen antimalaria pillen hoeft te slikken vormde zich langzamerhand een plan.

We beginnen op Bali. Even lekker niks. Uitrusten, bijkomen van de jetlag, wennen aan de hitte. Dat doen we in Sanur. Na acht weken moeten we op Sulawesi zijn, want van daar hebben we een ticket geboekt naar Kuala Lumpur. In de tussentijd verwachten we ook Java aan te doen.

De laatste drie weken brengen we door in Maleisië. Tien jaar geleden waren we al eens in Maleisië en door het regenseizoen konden we toen alleen de westkust bekijken. Daarom richten we ons deze keer op de oostkust.

Prinsessenland?
Veel mensen vragen ons waar prinsessenland ligt en waarom wij Indonesië zo zijn gaan noemen. Dat komt door de Lonely Planet. Elles en Anouk zagen de cover en hebben het sindsdien over prinsessenland. Nu maar hopen dat ze geen Disney-roze-Sneeuwwitje kasteel verwachten...

Tijdens de voorbereiding hebben we veel verteld over prinsessenland. Toen we de meiden vertelden over de Borobudur vonden ze het helemaal leuk om naar de 'poepende boer' te gaan kijken.

Ze zijn er klaar voor
Maandag 16 mei 2011. Nederland.

Elles en Anouk zijn er klaar voor! Ze hebben zelfs hun eigen echte backpacks gekregen. Ze logeren nu nog een paar nachtjes bij opa en oma zodat wij rustig in kunnen pakken. Al schiet dat op dit moment nog niet op want Xandra is vannacht ziek geworden. Hopelijk knapt ze snel op en kunnen we donderdag zonder stress vertrekken.

Ik heb altijd een hekel aan het inpakken. We willen niet veel meenemen, maar het kiezen is zo moeilijk... Ik ben heel benieuwd of onze spullen in de rugzakken zullen passen.

Ik kan in ieder geval één ding van onze to-do lijst afstrepen... de weblog is gemaakt! Ik hoop dat we regelmatig toegang hebben tot internet zodat we jullie een beetje een beeld kunnen geven van onze reis (en natuurlijk heel erg jaloers kunnen maken!).

Hollandse avond
Dinsdag 17 mei 2011. Nederland.

Gisteren hebben we nog even afscheid genomen van onze buurvrouwen met een Hollandse avond. Met tomatensoep met balletjes, friet, kroketten, sla met ei en slasaus en natuurlijk een vlaflip als toetje. We waren allebei niet fit, maar toch was het erg gezellig.

Gelukkig is Xandra vandaag weer beter zodat ‘Het Grote Inpakken’ nu dan echt begonnen is. Ik heb het gevoel dat we nog héél veel moeten doen, maar kan het allemaal niet zo goed benoemen. Het is mijn taak de elektronica georganiseerd te hebben. We nemen een tablet computer mee, dus die moet niet alleen de juiste apps bevatten, maar ook het nodige vermaak in de vorm van kindervideo's, muziek, spelletjes, luisterboekjes en leesboeken voor ons. Tien jaar geleden hadden we niets bij ons met een stekker en dat is nu toch wel anders. De volgende klus is het inscannen van alle belangrijke papieren. Daar ga ik nu maar aan beginnen.

De grote dag
Vrijdag 20 mei 2011. Nederland.

‘Vandaag gaan we naar Prinsessenland!’ Dat was mijn eerste gedachte toen ik vanmorgen om zes uur wakker werd. En toen kon ik natuurlijk niet meer slapen. We zijn eigenlijk best relaxt vanmorgen. Omdat we al bij mijn ouders zijn staan alle spullen al klaar. En we hoeven ook niet op onmenselijk vroege tijden te vertrekken.

Elles en Anouk hebben een paar rustige dagen achter de rug bij opa en oma. Ze zijn erg trots want ze hebben leren fietsen. Ik geloof niet dat ze beseffen wat hen vandaag te wachten staat. Ik merk in ieder geval niets aan ze.

Ondanks dat ik veel vertrouwen heb in de vliegreis is het ook spannend. Hoe zullen de meiden het vinden? We hebben een zak vol kleine cadeautjes en lolly's bij ons voor de afleiding. Verder is het hopen op meelevende stewardessen en medepassagiers. Het zal een vermoeiende reis worden. Maar daarna hebben we genoeg tijd om uit te rusten...