Dieper de jungle in
Dinsdag 24 juli 2012. Tangkahan, Indonesië.

Vandaag rijden we met onze privé minibus over een superslechte hobbeldebobbel weg, dwars door palmolie plantages, kleine dorpjes en door jungle en vele malen over 'bruggen' zo slecht dat we blij zijn dat we telkens de overkant halen. Van die houten jungle bruggen zoals je ze alleen in films ziet. Het voelt soms wel raar, je ziet met een paar planken in elkaar gezette huisjes en armoede, en wij zitten met iPad, dure camera en twee ds-en in de auto.

Na een uurtje of drie en een half zijn we dan in Tangkahan. Eigenlijk niet eens een dorp, maar vier basic lodges, een visitors centrum, een paar winkeltjes en het olifanten rehabilitatiecentrum. Hier worden olifanten opgevangen die in het wild voor overlast zorgden, er zitten nu zo'n acht dieren. Je kunt trekkings doen op de rug van de olifanten, maar Tangkahan is nu zo populair, en er zijn maar vijf olifanten waar je op kan rijden, dat je dat twee maanden van te voren moet reserveren, wat we dus niet gedaan hebben, helaas dus. Gelukkig kunnen we nog wel met de olifanten de rivier in.

Om bij onze logeeradres te komen, het Linnea Resort, moeten we weer over een enorm gammele en wiebelende loopbrug, gemaakt van houten plankjes, op twintig meter hoogte over een kolkende rivier. Het 'resort' ziet er overigens goed uit, net een jaartje oud, en het zijn stenen huisjes, valt niet tegen. Geen warm water of airco uiteraard, maar wel zelfs een normale wc waar je op kan zitten en, het moet niet gekker worden, weer een wastafel. De badkamer is wel weer buiten uiteraard. We hadden het wat meer basic verwacht. Kost overigens 180.000 IRD (veertein Euro) per nacht voor een triple bungalow. Wel weer 30.000 meer dan in Bukit Lawang :-)

Het is hier wel bloedheet en erg vochtig in vergelijking met Bukit Lawang. We duiken daarom na gesetteld te zijn maar snel de rivier in om af te koelen. En tegen drie uur lopen we een kleine drie kwartier door de hitte naar de olifanten toe. Alhoewel het ondertussen wel wat toeristisch is geworden is het een erg leuke ervaring, zeker voor de jongens. We hebben onze eigen olifant, Agustine van 32 jaar, die we met zijn vieren mogen wassen in de rivier. Daarna krijgen Tijmen, Mees en Hugo nog een olifantendouche (met de slurf spuit ze water over ons heen) en vervolgens mogen de jongens de olifant met de hand fruit voeren. Tijmen en Mees vinden het helemaal geweldig, superervaring voor ze!

Daarna de voettocht weer terug en bij het huisje wat relaxen, oftewel biertje voor ons en ds-en voor Tijmen en Mees. We moeten wel zuinig doen met apparaten, er is alleen tussen zes en elf ‘s avonds elektriciteit hier. Ook wel mooi, sinds we in Sumatra zijn hebben we geen internet meer en vanaf Bukit Lawang zelfs geen bereik meer met de telefoon... Heerlijk rustig eigenlijk.

Rond zes uur begint het te regenen, wat al snel verandert in een tropische stortbui, niet normaal hoe hard. In het huisje kan je elkaar letterlijk niet verstaan van de regen die op het dak valt. En dit gaat door tot twaalf uur 's nachts. Als het even iets minder hard regent zien we toch kans de dertig meter naar het restaurant af te leggen en eten we, sateh ayam, nasi goreng en pannenkoeken. Onder het eten kwartetten we, ook wel eens leuk in plaats van dat de jongens zitten te ds-en.

We slapen heerlijk onder de klamboe, Mees slaapt zelfs uit tot half acht. Rustig opstaan, ontbijten en daarna worden we de weg gewezen naar een watervalletje. We komen daarbij langs olifantenpoep en wat platgetrapte jungle, daar was drie dagen geleden een wilde olifant langsgekomen. Gek idee eigenlijk! We moeten ook nog de rivier oversteken die door de stortbui nu bruin is en een stuk hoger staat. De manager van Linnea wijst ons een plek waar we kunnen oversteken, het water komt tot ons middel en de stroming is best sterk maar het lukt. Hugo loopt drie keer heen en weer om Tijmen, Mees en de rugzak over te zetten.

De waterval is niet enorm hoog, maar wel erg mooi, midden in de jungle, we kunnen zelfs een beetje zwemmen en afkoelen onder de waterval. En volgens Tijmen is er een echt bubbelbad. We proberen hierna nog stroomopwaarts warmwaterbronnen te bereiken, maar dat lukt niet, het water staat te hoog en de stroming is te sterk om met de kids op de rug te zwemmen. Het is wel een erg mooie plek dat Tangkahan, we hadden eerst iets van wat moeten we hier nu doen buiten die olifanten, maar het is gewoon een supermooie plek om te genieten van het oerwoud, de oerwoudgeluiden en de rivier. We lunchen bij onze buren de Jungle Lodge, met hangmatten hoog boven de rivier en zien van daaruit nog een grote varaan (één meter plus) en een paar mooie vogeltjes.

Aan het einde van de middag weer even relaxen bij het huisje. We laten de warmwaterbronnen maar zitten, ook omdat Tijmen zich niet lekker voelt. Bij het huisje zien we weer makaken en thomas leaf apen. We besluiten om hier maar twee nachten te blijven in plaats van drie. Om nu weer een dag een beetje in de rivier rond te hangen zien we niet zo zitten, dus morgen een dag eerder naar Medan. Kijken of we als afsluiting van Indonesië een wat luxer hotel met zwembad kunnen vinden.

Rond dezelfde tijd als gisteren komt het weer met bakken naar beneden. Tijmen voelt zich echt niet goed en valt aan tafel bijna in slaap. Dus vanavond vroeg naar bed voor de boys en wij selecteren nog wat foto's op de veranda.

Tijmen is de volgende ochtend nog ziek en we twijfelen nog even of we toch nog een dag extra in Tangkahan zullen blijven. Maar onze chauffeur is gisteren al vanuit Medan aangekomen, dus we moeten vandaag terug. Dus om tien uur op naar Medan.