Nummer vijf
Zondag 15 juli 2012. Padangbai, Indonesië.

Volgende ochtend zelfde ritueel, relaxt opstaan, ontbijten etc. We zeggen tegen het mannetje van het hotel dat de matras buiten staat maar erg vies is geworden en misschien moet worden schoongemaakt. Hij reageert oh, dat droogt wel, en dan draai je hem gewoon om. Ahum, nou wel blij dat we weggaan, maar even verder niet nadenken hoe dat soms met andere dingen gaat hier.

Rond een uur of half tien de beslissing genomen naar Padangbai te gaan. Om tien uur regelen we de transfer met minibusje en om elf uur vertrekken we. Accommodatie regelen we wel weer ter plekke. We zijn er nog niet uit wat voor een accommodatie, in ieder geval beetje budget, maar gaan we voor echt budget of toch iets met een zwembadje.

Ps. Het gaat trouwens niet erg goed met ons voornemen om op wat minder plekken te verblijven. Het voornemen was zes of zeven. We zitten nu al op vijf, en daar komen er nog zeker vijf bij, zitten we toch weer op tien...

Backpackers vibe
Maandag 16 juli 2012. Padangbai, Indonesië.

Als we na anderhalf uur aankomen in Padangbai eerst weer ons inmiddels vaste ritueel; we installeren ons bij een restaurantje. Vandaar uit gaat Ivanka (met Mees op de rug) op pad voor een slaapplaats. Na een half uurtje komt ze terug, en we gaan voor hotel Puri Rai. Ietsje duurder, maar wel erg mooi, zwembad drie keer supergrote kamer met tv en koelkast, maar toch nog low budget genoeg dat we er ons thuis voelen. Kost 550.000 Rp voor de familiyroom met twee kingsize bedden (veertig Euro), maar dat is eigenlijk niet zoveel als je ziet wat je er voor krijgt.

Gelukkig schijnt hier de zon weer, dus we duiken 's middags lekker het zwembad in. Na het rustuurtje, we hebben tv op de kamer voor het eerst, jeeh Cartoon Network, lopen we over de 'boulevard' en drinken aan het strand een biertje met pinda's, onze vakantiesnack. Eten we namelijk thuis nooit maar smaakt hier oh zo lekker. En voor de kids een ijsje. Wat een lekker relaxt plaatsje is dit, backpackers vibe volgens de Lonely Planet en dat klopt helemaal, we voelen ons hier helemaal thuis. Echt balen dat we hier nog maar twee nachten hebben.

We eten bij Topi Inn, hamburger, voor het eerst westers avondeten deze vakantie, maar eigenlijk smaakt het helemaal niet zo geweldig. Morgen maar weer Indonesisch. Tijmen en Mees, hoe kan het ook anders, hebben pancake met honing. Daarna gaan de kids slapen en drinken wij nog een Bintang op onze veranda. En op de achtergrond wordt live reggae gespeeld, past helemaal bij Padangbai en zorgt voor ons voor een nog relaxter gevoel. Alleen de joint ontbreekt haha.

De tweede dag in Padangbai, we gaan niks doen zo besluiten we, dat wil zeggen geen tempels, vulkanen of rijstvelden meer, maar strand! We lopen naar een klein strandje in de buurt, Blue Lagoon Beach. Erg mooi strandje met niet teveel toeristen (maar wel veel Nederlanders) maar ook wit zand, erg blauw water en koraal. De kids spelen in het zand, Tijmen zwemt ook nog wat en papa en mama laten zich verwennen met een massage. Uurtje full body, vier Euro, half uurtje, twee Euro (zonder happy end, dat dan weer wel…).

Vanaf het strand is hier ook goed te snorkelen (snorkelen in dertig centimeter water boven het koraal in de branding levert flinke krassen op je armen op overigens) mooi kleurrijk koraal en ontzettend veel mooie tropische vissen. We vermaken ons allemaal prima. Na een paar uur lunch aan het strand en daarna afspoelen en het zwembad in.

Na de cartoons op tv het dorpje in, pinnen en eten bij Padangbai Cafe, klein tentje met de lekkerste spring rolls, sateh en sweet en sour chicken tot nu toe, echt super. Tijmen en Mees weer pannenkoek natuurlijk en voor ons een paar grote Bintang erbij. En dat alles voor het luttele bedrag van 165.000 Rp (twaalf Euro). Tijdens het eten komen we tot de conclusie dat Padangbai toch wel het leukste plekje is tot nu toe, echt erg relaxt, ook zonder reggae muziek. Wel jammer dat we maar twee nachten kunnen blijven, we hadden liever wat minder tijd doorgebracht in Ubud en wat meer hier, maar ja.