Waterpret
Donderdag 18 augustus 2016 - Ko Tao, Thailand.
Tot onze verrassing was er Thais ontbijtbuffet: in bananenbladeren bereide zoete sticky rice en soort van oliebollen. En de hele dag door self service instant koffie en thee. Erg gastvrij de Thai! Na het ontbijt liepen we zo de zee in. Lauwwarm water met krabbetjes. Daarna met de auto op zoek naar een lunchtentje. Volgens Tripadvisor moet je bij Ciao Bella zijn, dus wij ook. Het eten was goed, maar niet per se beter dan elders. Ook andere toeristen kwamen ongetwijfeld via Tripadvisor, want bij ons zat er wel volk maar de buren hadden weinig werk. Terwijl ik de rekening vereffende zochten Ilse en Rens vast een droog heenkomen in de auto, net op tijd voor de hemelsluizen open gingen. Gelukkig kon de auto zo voorrijden zodat ik ook min of meer droog bleef. De Italiaanse eigenaar mopperde nog over de vele regen dit jaar.
Terwijl we een stukje gingen rijden, droogde het al weer op. Aan de zuidkant van Khanom moet een mooie secluded beach te vinden zijn; een soort van bounty strand. Helemaal aan het einde van een slingerweggetje vonden we inderdaad Ao Tong Yee. Niet helemaal bounty, wel speciaal gelegen. Helaas wel stenen in de branding. Na het zwemmen gingen Rens en ik klauteren op de rotsen, Ilse zwom nog verder. Omdat de lucht weer betrok gingen we terug richting auto; en Ilse haalde daarbij haar grote teen open aan één van die stenen: een flinke snee en met al dat water bloedde het goed. Gelukkig stopte het bloeden snel genoeg maar pijn deed/doet het wel. We zaten net op tijd in de auto en weer een flinke plensbui. Onderweg moesten we nog een forse leguaan ontwijken die kennelijk toe was aan een douchebeurt.
Waar we gisteravond Tripadvisor volgden, aten we nu bij de buren. Minstens zo goed, nog vriendelijkere bediening. Zij verhuren ook naar het lijkt prima accommodatie; alleen met meer keuze in grootte. En de tip van de eigenaresse: boek rechtstreeks dan krijg je een betere prijs dan via booking.com. Dan is het soms lastig dat ze niet altijd een (begrijpelijke) website hebben. Via facebook hadden we nog snel contact met Khanom Fishing & Tour voor een dagtocht op woensdag.
Na ons Thaise ontbijt werden we om acht uur opgehaald en naar Nangkam Beach gebracht. Daar zagen we de modderkruipers rondkruipen. Aparte beestjes. In de boot gingen we op zoek naar de roze dolfijn. De plaatjes laten een volledig roze beest zien, de werkelijkheid is dat alleen de volwassen exemplaren een roze buik hebben verder zijn ze grijs. Alleen als ze springen of op de rug zwemmen zie je het roze. Dat geluk hadden we niet, wel spotten we een stuk of drie dolfijnen waarvan één baby. Rens zat met de gids voor op de boot en kreeg goede instructies. Was leuk om te zien, maar niet spectaculair. Daarna voeren we verder langs de Pancake Rocks; alleen hier en in Nieuw-Zeeland te zien: dat kan dus van de bucketlist af. We stopten bij een klein eiland. Daar wordt een Thaise monnik vereerd; bijzonder was de zoetwaterbron die bij eb ‘droog valt’ en dan zoet water geeft.
Terug aan wal kregen we een uitgebreide lunch; teveel voor ons drietjes vooral omdat Rens nog steeds alleen bekend eten nuttigt. Zo jammer, want zo heerlijk en dit keer goed spicy! Een klas op schoolreis ging netjes in de rij staan voor een ijsje. Rens sloot aan, maar is dan in vergelijking met zijn Thaise leeftijdgenoten een reus. Ilse ging nog een instant kookles volgen en bakte met een mengsel van rijstbloem, kokos, sesam en suiker een dunne pannenkoek om vervolgens op te rollen om een houten stok tot een soort van koekjessigaar. En lekker!
Om te bekomen van de lunch mochten we relaxen bij een natural fish spa. Onze voeten zijn weer een stuk gladder, Rens besloot uiteindelijk dat al dat gekietel niet aan zijn voeten is besteed. Langs diverse plantages (rubber, suikerpalm, kokosnoot, ananas, jackfruit, papaja) reden we naar Khao Wang Thong Cave. Een mooie grot vol stalactieten en stalagmieten. En veel vleermuizen. Ilse bleef buiten terwijl Rens en ik met onze bouwvakkershelm op en zaklamp in de hand werden rondgeleid. Het was cool, behalve de temperatuur dan. Het zweet gutste van het lichaam. Gids Mont bracht ons terug naar het resort waar we lekker de warme zee in gingen. Met wat meer golven was het leuk vertier. Avondeten deden we weer bij de buren. Terwijl Rens als een blok in slaap viel, pakten wij de rugzakken weer in. En toen ook wij gingen slapen werd Rens wakker van de jeuk, uiteindelijk viel hij lekker in slaap en trokken we in één keer de nacht door.
Na een laatste ontbijt reden we naar de pier in Donsak. Hoewel eerdere berichten zeiden dat we de autosleutel bij het kantoor van Lomprayah Ferry moesten afgeven was er toch al een medewerker van Budget. Dat was makkelijk. En nu zitten we aan boord van de catamaran. Rens slaapt; Ilse ook min of meer en ik kan dus het blog bijwerken. De eerste stop was Koh Samui, nu zijn we op weg naar Koh Phangan. Daar moeten we overstappen naar onze bestemming Koh Tao.
Inmiddels zitten we op de volgende catamaran en knallen door de golven. Rens vindt het geen high speed catamaran, maar een vlieg-catamaran. Hij geniet van het hoog opspattende water. Er staat best een windje... met de gevleugelde uitspraak van Rens deze reis: ‘lekker windje hè, zal ik er nog één laten?’ En weer een stop verder. In de haven stond het personeel al klaar om ons naar het resort te brengen. En ook daar weer veel personeel. Zeg maar in de categorie ‘luxe’: Sensi Paradise Beach Resort. Op dit moment worden de gordijnen dichtgedaan en de mosquitonetten rond de bedden. De komende dagen hoeven we maar weinig zelf te doen. Rens en Ilse testen de zwembaden al uit, ik doe snel wat organisatorische klusjes.
