Palmer Lake
Augustus 2016. Atlin, British Colombia, Canada.

In Whitehorse zijn we eerst naar het Beringeamuseum geweest. Een museum over de ijstijd en de dieren die toen leefden. Er was ook een wedstrijd voor de kinderen en als ze het goed hadden kregen ze een verrassing. En zo gingen de kids naar buiten met elk een prachtige poster over de ijstijd.

AtlinmuseummetkidsAtlinmuseumroofdier

Naast het Beringeamuseum lag het transportmuseum. Een museum over voertuigen die ze hier vroeger gebruikten. Kindjes konden daar ook eventjes voor piloot spelen. Zeker bij de jongens viel dit in de smaak.

AtlinvervoersmuseumAtlinmuseumachterstuur

Nadien zijn we camping gaan zoeken en éénmaal we een leuk plaatsje vonden zijn we eerst inkopen gaan doen. Op de parking van de supermarkt kwamen we Terry tegen. Iemand die in Whitehorse woont en die een Toyotafreak is. Hij wou ons helpen met de olie van de auto te verversen en zo arriveerden we aan zijn huis de volgende dag. Na het verversen van de olie zijn we doorgereden naar Atlin. Een uurtje of twee rijden van Whitehorse. Atlin is een oud goudzoekersstadje die gelegen is aan het prachtige Altin Lake. Eerst het dorpje wat bezocht en daarna doorgereden richting Warm Bay. Onderweg kwamen we uit aan Palmer Lake waar we konden blijven kamperen.

AtlingletsjerAtlinalleninkano

De dag nadien zijn we een kano gaan huren en zijn we Palmer Lake opgegaan. Via beverdammen konden we nog naar twee andere meren gaan. ‘s Avonds hebben we dan nog een tochtje gedaan rond het ‘eilandje’ op Palmer Lake.

 

First Natives
Augustus 2016. Glenora, British Columbia, Canada.

Na Atlin zijn we naar Boya Lake gegaan. Een prachtig meer waar je juist aan het meer kon kamperen. Er lag een ponton in het water waar je vanaf kon duiken en een prachtig speelplein voor de kindjes. Meer moest dat niet zijn. De dag erop was het tijd om de was te doen en voor wat schoolwerk. Als ‘speeltijd’ was er zwemmen en in de namiddag zijn we weer gaan kanovaren. Maar het ging een stuk minder goed dan twee dagen ervoor. Spieren nog wat stram en vooral de schouder was nog niet in orde. Dus Dries en de kindjes hebben dan maar zitten peddelen. En natuurlijk moesten we ook eens aanmeren op één van de vele eilandjes op het meer voor een koekjespauze.

Dan was het tijd voor weer wat verder te gaan. Na ons vertrek aan Boya Lake zijn we eerst naar Jade City geweest. Plaats waar ze één van de grootste jade winning doen in de wereld. Van daaruit zijn we verder gereden naar Caesar. Een oude asbestmijn die nu een verlaten spookdorp is geworden. Op de schroothoop vond Kobe daar een oude metalen vrachtwagen en aan de enige inwoner daar gaan vragen of hij de vrachtwagen mocht houden. En dit was geen probleem dus een supercontente Kobe.

CeasarCreekasbestmijnCeasarCreekmijntruckgevonden



In de namiddag zijn we dan gestart aan de rit naar Telegraph Creek. In vele boeken staat deze beschreven als één van de mooiste autoroutes van Britisch Colombia maar je moet wel goed weer hebben. Want er waren veel steile hellingen , afdalingen en scherpe bochten. We hadden prachtig weer en de eerste zeventig kilometers gingen vlot en liepen vooral door het bos. De laatste veertig kilometers liepen langs de Stikline River en Stikline Canyon. Dus daar hadden we wel een paar uur voor nodig. Traag rijden en zeer frequent stoppen om te genieten van het uitzicht. Naar de avond toe aangekomen in Telegraph Creek. Daar eventjes rondgekeken en dan verder naar Glenora.

CeasarCreekCanyonCeasarCreekTelegraphkerkje


Dat was een oude mijnstad en nu was er daar niets maar dan ook niets meer van te zien. Het enige dat er was , was een kamp van de First Natives, de Tahltan stam. Zeer vriendelijke mensen en we mochten kamperen waar we wilden. Ze vroegen of we ‘guns’ bij ons hadden want de laatste dagen waren er grizzlyberen geweest ‘s nachts. Dus voor de veiligheid hebben we onze tent bij hen opgezet (achteraf gezien onze beste keuze). Na het eten kregen we uitleg over hoe ze vis, de zalm, vingen en klaarmaakten. Ze gebruiken daarvoor de ‘smokehouse’,daar roken ze de zalm en kunnen ze hem bewaren voor de winter.

CaesarCreekGlenorazalmrokenCeasarCreekGlenorazalmsnijden

Voor we gingen slapen kregen we de raad om te roepen vanaf dat we iets verdachts hoorden of als er iets was. Maar dat was niet nodig want toen we ‘s avonds in bed lagen hoorden we ze voortdurend babbelen. Een beetje later werden we opgeschrikt van een geweerschot en nog meer lawaai. Voor de rest van de nacht hoorden we ze roepen naar elkaar.
Toen we de volgende ochtend opstonden legden ze uit dat ze de ganse nacht hebben gewaakt want ze wilden niet dat er de kinderen iets zou overkomen. Want er waren inderdaad grizzlyberen geweest vandaar het geweerschot. Eerlijk gezegd , ik heb mij nog nooit zo veilig gevoeld als die nacht.

CaesarCreekspelenmettruck

We mochten dan mee om de visnetten uit de rivier te gaan halen. Maar het was water aan het gieten en Dries is alleen geweest met Kasper en Myrthe. Ik ben samen met Kobe in de auto gebleven. Tegen de middag was het dan tijd om de weg terug te rijden in de gietende regen. Tja het ging een stuk moeizamer dan de heenrit. En ook een heel stuk modderiger dan de heenweg.

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!