Ipanema
Donderdag 23 juli 2015. Rio de Janeiro, Brazilië.

We staan nog eens op met de wekker, we verlaten Bahia en gaan opnieuw richting Rio. Dat doen we met de laatste binnenlandse vlucht tijdens deze reis. Maar eerst moet de auto terug bezorgd worden en dat gaat verbazend vlot. We hebben om negen uur afgesproken en wanneer we om halfnegen aankomen op de luchthaven worden we al opgewacht. Zonder problemen wisselt de auto weer van eigenaar en kunnen wij gaan inchecken. Over de boete wordt met geen woord gerept. Het regent, dus we hebben de afgelopen dagen geluk gehad. We eten het meegegeven ontbijt op (alleen Louis heeft toch liever hamburger en dat voor tien uur in de ochtend) en halen nog maar eens de UNO kaarten boven.

Op het vliegtuig kijken we nog eens naar Rio I, de geknipte voorbereiding op nog eens anderhalve dag Rio de Janeiro. Louis bestudeert de veiligheidskaart en somt daarbij gedetailleerd op wat er allemaal kan misgaan. Aangenaam reisgezelschap, onze jongste!

Halverwege de namiddag komen we aan in Atlantis Copacabana Hotel. De ligging is perfect, op enkele minuten wandelen van zowel Copacabana als Ipanema. Gezien bijna vier weken terug onze focus op Copacabana lag gaan we nu Ipanema ontdekken. We wandelen langs het strand, dat in onze ogen mooier is dan Copacabana. De golven zijn ook minder hevig en dus kindvriendelijker. We lopen terug langs Rua Visconde de Pirajá, een blok van het strand verwijderd en een aangename winkelstraat met brede trottoirs en bomen. We slaan natuurlijk een bezoek aan de Havaianas winkel niet over en schaffen slippers aan voor het hele gezin.

's Avonds wagen we ons aan een wandeling naar diezelfde straat. Het lijkt ons een gewone buurt waar de iets betere klasse woont, er zijn nog veel cariocas (zo worden de inwoners van Rio genoemd) onderweg naar huis van het werk en er is al volk onderweg voor een vrijdagavond uit. Na zonsondergang niet buiten komen is niet goed haalbaar en na vier weken vinden we de Brazilianen vooral erg vriendelijk en behulpzaam. Waarmee ik niet wil zeggen dat er geen problemen kunnen voorkomen maar we vertrouwen vanavond op ons gevoel.

We eten in een zogezegd deftiger kilorestaurant op dezelfde Rua Visconde de Pirajá. Erg lekker maar we vinden het de meerprijs niet waard. Het gevolg van aangeprezen te staan in de Lonely Planet? We lopen zonder problemen terug, Louis houdt zich amper nog wakker en ook wij beginnen aan onze laatste nacht op Braziliaanse bodem.