Chiang Mai again
Zaterdag 2 mei 2015. Chiang Mai, Thailand.

Deze vakantiedag voldeden we aan een verzoeknummer van mij en ontmoetten we een Poolse familie die in Thailand woont en waarvan ik al tijden youtube/blog/instagram/facebook volger ben, namelijk de Happy5 family.

Happy5tweekeer

Sinds twee jaar geleden ben ik me aan het verdiepen in gezond eten, waarbij ik vanaf januari dit jaar als veganist door het leven ga. Hierover heb ik veel informatie online verzameld en volgde ik op youtube en instagram accounts van vegan moeders waar ik veel van leerde. Ik eet nu inmiddels al een paar maanden volgens de zogenaamde ‘raw till 4’ leefwijze wat inhoudt dat je gedurende de dag zoveel fruit eet als je maar wilt en ’s avonds een gekookte vegan maaltijd. Ik voel me hier geweldig bij maar ken in het dagelijks leven niemand die hetzelfde denkt en doet. Toen ik wist dat we naar Chiang Mai zouden gaan heb ik contact gezocht met deHappy5 family en gevraagd of we elkaar konden ontmoetten. Zij zijn een van oorsprong Poolse familie met drie kinderen van negen, vijf en twee jaar die sinds een half jaar in Thailand wonen. Na allerlei middelen en diëten geprobeerd te hebben om ernstig eczeem bij oudste dochter Maya te verhelpen vonden ze uiteindelijk succes middels een rauw plantaardig dieet.

Dus namen wij vanochtend zeer vroeg (om acht uur) de bus naar Phrao, een plaats zo’n twee uur rijden vanaf Chiang Mai. Het had nog vroeger kunnen zijn, want wekker Pepa was weer om kwart voor zes wakker. Ondanks dat ik haar in de badkuip als box zette om te spelen kwamen de andere meiden al snel kijken wat wij deden. We gingen dus voor de bus van twintig over zeven maar die bleek al vol te zitten (het was dan ook een minibus met maar twaalf plaatsen). Na een tukje van Pepa en wat potjes kwartet arriveerden we binnen twee uur in Phrao en kochten we meteen vast kaartjes voor de weg terug.

Ullenka kwam ons samen met kleine Troy op de scooter ophalen, we begonnen met praten en hielden daar de volgende uren niet meer mee op. Eerst bezochten we de plaatselijke markt om fruit voor de lunch te kopen, met haar grootverbruik is ze daar een bekende klant. Een Thaise buurman was zo aardig ons met zijn pickuptruck naar hun huis te brengen dat buiten het centrum gelegen is en dus iets te ver lopen zou zijn geweest. De kinderen waren blij met de speelkameraadjes, vooral de oudste meiden hadden samen lol, en doordat hun kinderen Engels spreken konden wij makkelijk tolken.

Ze hebben een heerlijk huurhuis met buitenkeuken en buitenwoonkamer waar we de hele dag hebben gezeten en een hele berg verschillende soorten fruit aten met z’n allen. Ondertussen mochten de kinderen om de beurt met vader Chris voor een rondje op de scooter. Tula wilde zo graag, toen durfde ze niet meer, daarna toch heel graag wel en uiteindelijk helemaal stralend terugkwam. In de middag vermaakten de kinderen zich met water en kletsten wij gewoon verder en al veel te snel was het weer tijd om terug naar het busstation te gaan.

opdebrommermetchrisoudstedochterssameninbad

De buurman had Ullenka waarschijnlijk niet helemaal begrepen want hij zou ons ophalen maar kwam niet, dus hebben Ullenka en Chris ons in etappes op de scooter naar het busstation gebracht en waren we precies op tijd voor de bus terug. Tijdens de rit werd veel geslapen zodat er terug in Chiang Mai (waar onze fietsen gelukkig nog netjes voor de 7Eleven stonden) voldoende energie was om na het eten op de avondmarkt te dansen op de livemuziek.

 

Schooltaken en nightmarket
Zondag 3 mei 2015. Chiang Mai, Thailand.

Onze tot rustdag bestempelde zondag begon voor mij met de allerlekkerste mango’s die ik ooit heb gegeten. Maar niet voordat ik eerst een half uur met Pepa en Tula in de badkamer had gezeten zodat het uitslaap-grage-gedeelte van de familie nog aan hun trekken kon komen. Al is tot kwart voor zeven nou niet echt enorm uitslapen voor een zondag. Novi en ik maakten een schoolprogramma voor de ochtend met onderdelen als rekenen, lezen, Engels, pingpongen, kleuren en zwemmen. Voor aanvang van het ontbijt om acht uur zaten wij al een poos beneden en konden we al wat taakjes afstrepen.

KikimetdochterhuiswerkmakenKikimetpepainzweterigedraagzak

Pepa was vandaag in een zeer slecht humeur. Zodra er iemand naar haar keek zette ze het op een krijsen, behalve dan bij mij of Daan. Zelfs de lieve keukenmedewerksters liepen met een boog om haar heen en uiteindelijk haalde ik m’n draagdoek tevoorschijn en was ze binnen tien minuten vertrokken voor een zweterige slaap.

Na alle schooltaken uitgevoerd te hebben (Novi bloedserieus en ook precies volgens haar lijstje, Tula als een echte kleuter van de hak op de tak en weer terug) was het tijd voor schoolzwemmen. Novi en ik deden wedstrijdjes waarbij ze als ze dreigde te verliezen pontificaal voor me ging zwemmen of aan m’n benen ging hangen en Tula speelde met duizend onzichtbare dino’s die bij haar logeerden in het kinderbadje.

Tegen lunchtijd was de energie op en stemden de dames voor eten af laten halen door Daan. Terwijl hij weg was barsten Pepa en Tula in huilen uit, de eerste ging op m’n rug en de tweede op een stoel om te kalmeren. Na het eten was het nodig tijd voor een middagtuk waar we allemaal weer aardig van opknapten en erna gezellig skypten met opa en oma.

De hele dag in de schaduw of in het zwembad was het qua hitte goed te doen geweest maar toen we naar buiten gingen om op de fiets naar de Sunday Walking Street te gaan merkten we pas hoe vreselijk heet het was. Deze zondagavondmarkt (we startten rond vijf uur, dan is het qua drukte nog goed te doen, later wordt het echt dringen) is geweldig om souvenirs en cadeautjes in te slaan met veel handgemaakte originele producten. We begonnen met een ijskoude fruitsmoothie en eindigden met nieuwe jurkjes, T-shirts, kleinigheidjes om cadeau te geven, bananen, snacks, avondeten en nog meer fruitsap.

Om zes uur stond de hele markt stil toen het volkslied klonk, mooi om te zien, Tula keek om zich heen waar de koning en koningin dan langskwamen. We stonden stil bij een bandje van blinde muzikanten (die worden in het midden van de markt geparkeerd) waar Tula hevig in geïnteresseerd was en Novi zich afvroeg waarom ze hun ogen dan open hadden. Tussendoor lagen er wat tempels op de route die we en passant even bezochten en na het vuurwerk (er was vlakbij een festival) waren we weer terug bij de oude stadspoort om op de fiets naar huis te stappen. Heerlijk de airco aan, de zwarte voeten in bad wassen en nog even skypen met opa Erik en toen naar bed voor de kleine dames.

 

Slaaptrein
Maandag 4 mei 2015. Chiang Mai, Thailand.

Na het ontbijt gingen we voor een klein boodschapje naar de Warotot Markt. Een mes en bord voor mij zodat ik onderweg makkelijker mijn fruit kan snijden (ik gebruikte tot nu toe een plastic mes) en wat luchtdoorlatende hemdjes voor Pepa als ze in de drager zit. Nog wat spotgoedkoop fruit erbij en vier Hermussen konden het zwembad in terwijl ik inpakte, zo gebeurd natuurlijk. Pepa werd er al snel weer moe van en ik nam de zwempret over van Daan. Tegen lunchtijd besloot ik als voorgerecht de watermeloen aan te snijden maar we keken allemaal raar op toen hij niet rood maar wit bleek aan de binnenkant want het was dus blijkbaar een pompoen. Die gaf ik maar aan de keukenmeisjes, konden zij er misschien nog wat mee doen.

Het werd weer eens een afhaallunch en terwijl de zwempullen lagen te drogen en na nog wat skypen was het tijd om naar het treinstation te gaan voor de slaaptrein van vier uur. Daar haalden we wat te eten en drinken voor onderweg en stapten in. Omdat we de vorige keer met z’n vijven op twee onderbedden hadden geslapen (nadat Tula het in haar eentje in een bovenbed eng vond en later Novi eruit was gevallen) kochten we voor deze trip alleen maar kaartjes voor twee onderbedden. Dit keer hadden we een heel ander soort coupé, niet met bedden over de hele lengte van de trein maar met een soort coupés van vier bedden. Boven ons lag al een zeer stil stelletje, die hebben we de hele reis niet gehoord.

Danielenkidsinslaaptreinnaarkanchanaburi

De meiden wisten het zowaar redelijk rustig te houden met kleuren, potjes Uno en een filmpje tijdens het eten van de meegenomen maaltijd. Opeens begreep ik de verhalen over ijskoude airco in de slaaptrein, Daan was de eerste die z’n longsleeve aantrok en tegen de tijd dat de bedden opgemaakt werden hadden we al onze kleren over elkaar aan. Een mevrouw kwam de bedden opmaken, we sloten de goudkleurige gordijntjes en al snel lagen alle meiden in dromenland. Ik typte nog het dagverslag terwijl Novi zich opkrulde aan m’n voeteneind en wonderbaarlijk genoeg hebben alle meisjes de hele nacht netjes doorgeslapen.

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!