Deze keer wordt het Cambodja
Dinsdag 24 juni 2014. België.

Inpakken is reeds gebeurd, wegwezen doen we zaterdag. Via Düsseldorf gaan we na een pitstop in Dubai richting Bangkok. Na een overnachting vliegen we door naar Phnom Penh in Cambodia. Daar begint onze culturele, culinaire trektocht, hopelijk doorspekt met veel jolijt- en wauwgevoel. Het wordt weer wennen, een column schrijven op tijd en stond. De laptop blijft thuis, de tablet mag mee. Dat mogen ook Marie-Christine & Lennert (respectievelijk ma & jongste broer van Kelly).

Via Dubai naar Bangkok
Dinsdag 1 juli 2014. Bangkok, Thailand.

Gisteren waren we voor een ruime stopover in Dubai (twintig uur). We namen eerst een duik in het zwembad maar echt verfrissend was het niet bij 40°C en dit om half elf 's ochtends. Nadien hadden we net genoeg tijd om de metro te nemen en een paar haltes af te dweilen met de skytrain. Deze metropool die nog steeds in volle ontwikkeling is, herbergt een multiculturele samenleving en tevens de rijken der aarde die hier even komen toeven. Om de tijd te doden liepen we voorbij de Burj Khalifa (het hoogste gebouw ter wereld met meer dan 800 meter) de Dubai Mall binnen. Alles lijkt mij iet wat exeburant, er over, gemaakt. Met geld kan je inderdaad alles kopen. We spotten ook nog wat leuke visjes in het grootste shoppingacquarium ter wereld en trokken rond zeven uur 's avonds naar de luchthaven.

Vandaag waren we voor de derde keer in Bangkok. We zochten een leuk hotelletje, kuierden wat rond, deden een boottocht en aten lekkere pad thai en curry's. Morgen Mathis' verjaardag (7 jaar) en om drie uur vanmiddag vliegen we naar Phnom Penh in Cambodia. Maar hopelijk vieren we eerst de uitschakeling van de USA op het WK, waar anders? Alé, zal hier maar stoppen want mijn hersencellen werken in ploeg door de jetlag allicht.

Mathis kreeg een nieuw knuffeltje (souvenirtje) en hebben we genoemd naar het hotel: Lamphu. Misschien komt het nog in beeld tijdens een of andere etappe. Het gaat jullie goed.

Matthis 7 jaar te Phnom Penh
Woensdag 2 juli 2014. Phnom Penh, Cambodja.

Vandaag vlogen we van Bangkok naar Phnom Penh, onze eerste voet aan wal in Cambodia. Na een vlucht van anderhalf uurtje met Air Asia (zoals Ryan Air) en na wat langdradige douane- en andere luchthavenformaliteiten te hebben vervuld, namen we een taxi naar het centrum. Wat gedacht van een ritje van 45 minuten voor een kilometer of vijf, bijna stapvoets en slalommend tussen de duizenden bromfietsen door, kwamen we aan in het Kabiki Hotel. Prachtig optrekje met groot zwembad en alles tot in de puntjes verzorgd.

Morgen gaan we een en ander verkennen bij daglicht. Deze avond beperkten we ons tot een lekker 'mulletje' en een paar vers-fruit-cocktails. Ik dronk een Ankor biertje, streekgebonden weliswaar. Mathis' verjaardag kreeg ook z'n moment uiteraard. Nu zijn we stilletjes aan het 'aaipatten', heuh? I-pad'ten... Morgen gezond weer op.

The killing fields of Choeung Ek
Donderdag 3 juli 2014 Phnom Penh, Cambodja.

Deze morgen bezochten we Choeung Ek, ook wel de Killing Fields geheten (velden des doods). Het landbouwgebied ligt op ongeveer vijftien kilometer ten zuiden van Phnom Penh. Gevangenen van Tuol Sleng (de gevangenis die we eveneens bezochten) werden hiernaartoe gebracht en vermoord. Kogels kostten destijds teveel geld en om te besparen sloegen de Rode Khmer kinderen dood door ze tegen bomen aan te slingeren of bij ouderen door hun hoofden met de achterkant van geweren in te slaan. Ook doodbloeden werd veel toegepast. Minimaal 20.000 mensen zijn hier omgebracht tussen 1975 en 1979. Choeung Ek was slechts één van de vele killing fields in Cambodja. Mensen van mijn generatie en ouder moeten destijds al van de dictator Pol Pot hebben gehoord. Echter werd deze genocide uiterst stil gehouden doordat bijna niemand het land in kon. Ook journalisten werden vermoord en daarmee ook de nieuwsgaring.

In een monument, een witte toren met glazen ramen liggen veel schedels, gesorteerd naar kinderen/volwassenen en man/vrouw. Sommige graven zijn slechts half afgegraven en men kan de restanten van mensen en kleding erin zien liggen. Ieder jaar vindt er op 9 mei een herdenking plaats voor de slachtoffers. Wij kregen ter plaatse allemaal een koptelefoon op om zodoende de rondleiding van Nederlandstalig commentaar te voorzien. Ook Mathis heeft alles mee gevolgd.

We deden de rit met een tuktuk, groot genoeg voor ons vijven. Bij aankomst kregen we onze eerste tropische regenbui te verwerken. Vandaar dat ik nu even de tijd nam voor deze post. Straks gaan we nog eens lekker uit eten en wat relaxen.

A propos, ik heb nog niets gezegd over onze Rode Duivels maar we hebben ze wel degelijk gevolgd tijdens hun wedstrijd tegen de US of A. Om drie uur 's nachts kijken is geen sinecure maar vanuit je bed kan het nog net. We hebben hier twee Belgische driekleuren bij de hand. De bedoeling is om ze op speciale locatie op de gevoelige plaat vast te leggen. Zaterdag staan wij weeral paraat om ze aan te moedigen. Dan wordt het voor ons alvast iets vroeger tv kijken en wel om elf uur 's avonds.

Motorritje in Kep
Zaterdag 5 juli 2014. Kep, Cambodja.

We huurden twee bromfietsen (125cc) om ons met z'n vijven te verplaatsen. Mathis zat tussen tweeën in. We reden langs de kustlijn, het National Park in en langs de crab market waar verschillende restaurantjes (Cambodian style) zijn. Daar aten we een lekker 'mulletje' krab uiteraard en dit met zicht op zee. In het National Park zagen we een overdekte vlindertuin die we 'in between' bezochten. Eenmaal per dag krijgen we hier een ware moessonregenbui voorgeschoteld maar dat duurt meestal niet lang. Echt verfrissend kan je dit niet noemen gezien de temperatuur nauwelijks zakt (opnieuw 30°C). 's Avonds keken we naar de Rode Duivels die het spijtig genoeg niet hebben gehaald tegen Messi & Co.

We logeerden in een basic accommodatie, bij een heel behulpzame Amerikaan (Kris) en zijn Cambodjaanse eega. Hij gaf ons allerhande leuke tips en regelde al onze verzuchtingen. Een aanrader voor wie houdt van een beetje alternatief en niet zo gesteld is op luxe. Voor ons mag dit af en toe. Zo heb ieder nadeel ook z'n voordeel (J. Cruijff). Bij ons was dit een gratis rit naar onze volgende bestemming in de pick-up van de eigenaar. Kris ging er ook nog een schooltje bouwen voor de lokale jeugd en we zullen z'n project volgen via Facebook.

Met de bootchauffeur naar Rabbit Island
Zondag 6 juli 2014. Kep, Cambodja.

Voor ik het vergeet, gisteren gingen we uitgebreid streetfood eten in een ander resort namelijk Springvalley. Her en der stonden stalletjes in het domein waar je verschillende gerechtjes kon proeven en we kregen eerst een cocktail naar keuze aangeboden. Daarna was het smullen geblazen, zoveel je maar kon. Er stonden acht specialiteiten en een dessert op de kaart die je één voor één op eigen tempo kon nuttigen. Een aanrader voor maar twaalf USD per persoon. Zotte prijzen hier en dat was dan nog duur, naar Cambodjaanse maatstaven.

Vandaag zijn we voor twee overnachtingen naar Q Bungalows getrokken, een iets modernere locatie met een prachtig groot zwembad, zicht op zee en een comfortabel huisje voor dertig USD per nacht. We deden het rustig aan en maakten een boottochtje naar Rabbit Island, een onbewoond eilandje op een halfuurtje varen van Kep. De zee was gewoon lauw maar onderwater was er enkel zand te bespeuren dus niet ideaal als snorkellocatie. Deze avond zijn we opnieuw krab en inktvis gaan eten naar hetzelfde restaurant zoals gisteren namelijk. The Holy Crab. Het moet maar zo lekker niet zijn...

Lokale specialiteiten die ons enorm bekoren zijn: Loc Lac (gemarineerd vlees fijn gesneden en gemarineerd in een groene Khmer pepersaus met limoen, 'superb'), Fish Amok (een gemarineerde visspecialiteit geserveerd met kokosmelk en een soort spinazie, heerlijk), de lokale krab- en inktvisspecialiteiten op allerhande wijzen bereid, allen topgerechtjes en ongelooflijk maar waar, Lilly-ijs, Belgisch dan nog wel, gaan we opzoeken eens terug in de haardstede.

Nu zitten we nog wat na te genieten op ons terras met een Angkor biertje van Cambodjaanse makelij (komt wellicht van 'encore', althans dat is wat ik ervan maak). Mathis heeft net een deel van zijn repertorium ingeoefend want ook hier is de viool van alle dag. Om hem enigszins te motiveren krijgt hij elke dag een USD als tegenprestatie, niet slecht in een land met de vigerende currency.

Nu en dan wordt de stilte of het monotone geluid van de krekels eens verstoord door het geroep van gekko's. Het is eens wat anders dan de verstedelijkte geluiden uit Assebroek City. Hier geen WK-gedoe want dat is niet aan de gemiddelde Cambodjaan besteed. Gisterenavond zaten we alleen in de bar van een resort tv naar de Belgen te kijken, de rest lag te knorren. En nu de Red Devils eruit liggen kan ik besluiten met de wijze woorden van wijlen Rik Desaedeleer: 'een wedstrijd duurt negentig minuten en op het eind winnen de Duitsers' (remember). Of toch maar Hup Holland Hup?

Pepers
Maandag 7 juli 2014. Kampot, Cambodja.

Vandaag kwamen we één dag vroeger dan gepland vanuit Kep naar Kampot. We verblijven in Two Moons, een leuke plek die zowel de typische Khmer bungalows als hotelfunctie bevat. Het zwembad is nog in aanbouw maar dat kon de pret niet bederven gezien we toch de ganse dag op stap waren. We namen de fietsen van het hotel en deden een rondritje in de stad tussen de vele gezellige bars en restaurantjes. Geheel onverwacht stootten we op een tent die ribbetjes met friet verkocht. Wel het moet gezegd, héél lekker waren ze, super zacht met gelakte saus, njammie! We kregen er gratis de muziek van de Sex Pistols, The Rolling Stones en The Clash bovenop. De eigenaar moet wel een Engelsman zijn, denk ik dan.

Nadien gingen we per tuktuk naar de peperplantages zo'n vijftien kilometer ver en vanaf halverwege over erbarmelijke wegen. De rit voer ons door de typische rijstvelden omzoomd met schamele huisjes en bouwvallige stalletjes. Zowat iedereen drijft hier wel handel in iets, een logisch gevolg als je weet dat slechts drie procent van de bevolking middelbaar onderwijs kan volgen. De uitstroom na de lagere school is enorm en dan rest nog een weinig rooskleurige toekomst. Het is en blijft een van de armste landen ter wereld maar er is toch ook groei te merken in de toeristische sector. Er wordt veel gebouwd en bijgebouwd in en rondom lodges, hotels en resorts. Cambodia biedt dan ook heel wat moois, is nog puur in al zijn facetten en relatief makkelijk bereisbaar. Beetje reclame want wij zijn echte 'Asia lovers' en ... stop.

The pepperplantations juist ja, daar ging het over. Echt spectaculair was het niet maar heb weer veel bijgeleerd. Bijvoorbeeld dat je pas na twee jaar de eerste keer oogst hebt van een peperplant, de volgende trekking komt na z'n veertiende levensjaar. Dan snoeien ze het zaakje tot op de grond en kan de cyclus terug herbeginnen. Het verschil tussen green, black, red & white pepper zit hem in het al dan niet ongerijpt of gerijpt oogsten, het zongedroogd houden en de latere processen.

De succesformule bij Cambodian cuisine is onder andere 'Khmer pepper style sauce' te weten, groene peper, soja sauce & lemon juice. Niet te versmaden op alle vlees-en visgerech(t)jes. Verontschuldig mij als ik me soms laat gaan in het aanwenden van Engelse terminologie. Het volgen van Het Groene Boekje of een of andere lexicon is niet aan mij besteed, zoveel is duidelijk. Deze avond aten we nog lekker in het open restaurant van deze Two Moon. De ene moest ook al wat meer zijn vuurvaste strot gebruiken dan de andere want sommige gerechtjes waren echt vlammetjes. Maar niet getreurd, nu ligt iedereen vredig te pitten (slapen voor de Vlamen) wellicht de avonturen terug dromend in uitgesteld relais.

The Bill please
Donderdag 10 juli 2014. Siem Reap, Cambodja.

Gisteren was onze eerste volle dag in Siem Reap, de tweede grootste stad in Cambodja. We logeren in The Rose Apple Boutique B&B (Vlaamse eigenaar), een leuk optrekje met ferm zwembad. We huurden alvast fietsen om hier de buurt wat te verkennen. Bromfietsen konden wij niet versieren omdat deze niet verhuurd worden aan toeristen, raar. Gelukkig is het oude centrum vlakbij en kunnen we zo gemakkelijk de buurt verkennen.

We profiteren ook van deze langere stopover om onze laundry (de was) binnen te geven. In tegenstelling tot Phnom Penh is er hier een overvloed aan bars, restaurants en andere horecafaciliteiten. Daarnaast heb je nog verschillende night markets waar men allerhande waar aan de man probeert te brengen. Het is een beetje zoeken om eens iets anders te eten dan Asian food maar hier lukt dit aardig. Tot nu toe zijn we allen zeer aangenaam verrast door de lokale keuken dus da's een meevaller. Elke dag krijgen we nog onze regenbui maar het blijft puffend warm. Dus in dat opzicht is het weer wel stabiel. Gelukkig hebben we ook hier airco & fan om het in onze kamer lekker fris te houden.

's Avonds gingen we naar Phare, The Cambodian Circus. Van de eerste tot de laatste minuut werden we opgezogen in een boeiend spektakel van een groep jongeren die al dansend de meest geweldige acrobatentoeren uithaalden. Met de opbrengst van dit permanent event krijgen straatjongeren een toekomst onder de vorm van voeding, onderwijs en een opleiding als artiest, muziekkant of kunstenaar. Weeral een goed doel gesteund dus. 'Goe bezig!'

Vandaag is het lekker relaxen geblazen en al even uitkijken wat we gaan uitspoken in Thailand en vooral waar? Nu nog een groot vraagteken. We houden alvast het weer in het oog en zullen naderhand beslissen waar het vervolg van deze trip ons naartoe leidt. Nu is het toch wel echt tijd voor een duik in het zwembad.

Deze namiddag sprongen we nog eens binnen bij Geneviève, een lekker restaurantje zoals er hier in overvloed zijn. Pal op de middag is het te warm om iets binnen te krijgen. We hebben vooral veel dorst. Maar na een paar uurtjes besluipt er ons toch een hongertje. Vandaar de keus om rond twee uur 's middags iets te eten. Ware het niet dat we om zes uur reeds een reservatie hadden bij een vegetarische eettent. We keerden tussen de twee sessies nog eens terug naar het hotel voor een zwempartijtje.

Na het betalen van de Clinton (of the Bill) slenterden we wat rond op de night market. Het betreft echter een grote souvenirmarkt waar je geen seconde stil kan staan bij een kraam of daar komt reeds iemand vragen of je iets wil kopen. Mathis kreeg een sjaal en wist zelf nog af te bieden voor een zilverkleurig kistje, van vijfentwintig naar tien USD. Hij schroomt zich niet om met 'Engels voor beginners' zijn ding te doen.

Morgen hebben we een vroege dag want we gaan de tempels van Angkor bezoeken en dit met een tuktuk. Er wordt weeral heet weer voorspeld dus veel drinken is de boodschap. Straks nog eens de iPad en het fototoestel opladen en we zijn er klaar voor. Het wordt een lange dag van slenteren en klimmen, foto's nemen en genieten vooral. Met het slecht weer in België in gedachten zullen we er hier nog maar eens van profiteren.

Van Angkor Wat en andere tempels
Vrijdag 11 juli 2014. Siem Reap, Cambodja.

Vandaag was het vroeg uit de veren. Reeds om vijf uur zaten we in een tuktuk richting de site van de Angkor Wat, werelderfgoed en een must see in Cambodia. Onze chauffeur had het niet zo op snelheid begrepen, integendeel zelfs, iedereen stak ons voorbij, de fietsen net niet... Zoiets kan wel op de heupen werken, zeker als je weet dat de verschillende tempels redelijk ver van elkaar verspreid liggen.

De tempel Angkor Wat is een Hindoeïstische tempel in de Cambodjaanse provincie Siem Reap, en wordt beschouwd als het grootste religieuze bouwwerk ter wereld. De tempel is een van de belangrijkste overblijfselen uit de periode van het Khmer-rijk. De tempel lag in de hoofdstad van het rijk, die tegenwoordig ook Angkor genoemd wordt, maar door de Khmers zelf Yasodharapura. De tempel Angkor Wat is gebouwd tussen 1113 en 1145, tijdens de regeerperiode van Suryavarman II (regeerde van 1113-1150), en is de grootste piramide met verdiepingen op het Zuidoost Aziatische vasteland (bron: Wikipedia). Het monument van Angkor Wat berust op een bouwstijl die terugvoert op de stichting van de eerste steden en tempels in het gebied.

Verder bezochten we nog tal van andere tempels in de omtrek maar na een uurtje of zes hielden we het voor bekeken vanwege de extreme hitte en het vele klimmen op te steile trappen. We gingen na de middag iets eten bij Geneviève, een lokaal restaurantje met een uitmuntende traditionele keuken. Een traditionele moessonregen mocht ook niet op het menu ontbreken en naarmate de avond viel koelde het enigszins af tot een frisse 28°C. Mathis deed nog even zijn dagelijkse viooloefeningen en had warempel een topdagje want de verschillende muziekstukken werden vlot gespeeld. Ook op reis moet er met een regelmaat 'gevioold' worden, vandaar het succes van de Suzuki-methode.

We praatten nog wat bij aan de bar en daarna gingen we naar The Haven, een restaurant waar we opnieuw heerlijk hebben gegeten. Ook dit restaurant steunt een project voor de jeugd van Cambodia met de stichting Dragonfly. Het merendeel van de restaurants door buitenlanders uitgebaat staan een zeker percentage van de winstmarge af. Dit is een initiatief om de jeugd van dit land een zekere toekomst te geven en daar staan we honderd procent achter. Meer dan de bedelende kinderen telkens geld te geven – want zo help je hun mindset niet te veranderen – zien we meer heil in een gezonde aanpak van de armoede. Dus door uit te gaan eten hebben we opnieuw een goed doel gesteund.

Na deze lange dag zullen ze ons niet in slaap moeten wiegen, zoveel is zeker. De hoteleigenaar bestelde onze bustickets voor overmorgen, de transfer naar Battambang. Kelly ligt al in dromenland terwijl Mathis nog volop filmpjes aan het bekijken is op YouTube in verband met Loom (armbandjes en andere werkjes maken met elastiekjes).

With the bambootrain in the rain
Zondag 13 juli 2014. Battambang, Cambodja.

Vandaag namen we de ochtendbus van Siem Reap naar Battambang, een ritje van ongeveer drie uren. Bij aankomst hadden we een klein akkefietje met de al te opdringerige tuktuk drivers. We koelden ons hoofd door het eten van een ijsje een paar straten verderop. Momenteel zitten we in een leuk hotel Delux Villa (what's in a name) met grote bedden en een dito badkamer, frigo, airco & fan, meer moet dat niet zijn.

We besloten nog even de bamboetrein te nemen, een attractie op een bestaande spoorwegbedding maar die algauw zal verdwijnen. Het karretje wordt aangedreven door een motortje die via een riemoverbrenging een wielas bedient. De bamboemat ligt er gewoon bovenop. Het enige comfort is een kussen onder uw achterste... Eens we op locatie aankwamen zagen we in de verte de hemel zwart kleuren, een onweer kon niet ver meer uitblijven. Halverwege de heenrit kregen we een hemeldouche en dit tot we terug tot aan ons hotel waren, kwestie van solidair te zijn met het verzopen Belgenland. In de stad stonden sommige straten volledig blank tot wel veertig centimeter hoog.

We gingen nog avondeten in een leuk restaurantje die hier op één staat in de TripAdvisor namelijk Jaan Bai. We namen met z'n vieren pad thai, Mathis ging voor de inktvisringetjes met een Khmersausje, heel lekker allemaal.

Ik weet nog niet of ik de finale van het WK voetbal ga volgen, dat wordt hier immers om twee uur 's nachts uitgezonden. Lennert heeft alvast wel die intentie. Morgen gaan we hier ter plaatse verkassen naar een toplocatie want feitelijk zijn we een dag te vroeg volgens onze vastgelegde boeking, vandaar deze stopover.

Swimming in the pool
Dinsdag 15 juli 2014. Battambang, Cambodja.

Gisteren kwamen we aan in dit mooie Battambang Resort en genoten we van een dag dolce far niënte (zalig nietsdoen). De enige activiteit vermeldenswaardig is een fietstochtje van negen kilometer langs de oevers van een nabijgelegen rivier. Het was ook toen weer verschrikkelijk warm. We kochten onderweg drie frisdrankjes voor vijfenzeventig eurocent, vet goedkoop.

's Avonds gingen we nog lekker idyllisch eten rond het zwembad. Lennert en ik kozen voor een rondje Khmer food, een specialiteit van het huis. Ik denk dat we opnieuw een paar gerechtjes rijker zijn en zullen opnemen in onze dagelijkse keuken (zie een paar artikels terug).

Deze morgen genoten van een copieus American breakfast en daarna maakten we een fietstochtje naar een training school voor toekomstige circustalentjes, muzikantjes en andere academische kunstenaars in spé. Helaas pindakaas... waren we iets te laat op de afspraak en de school liep zo goed als leeg vanwege einde lessen. We konden toch nog iets opsnuiven van de sfeer en liepen een paar lokalen binnen. Dan maar terug naar het hotel gefietst en vlug het zwembad in.

De eerste helft van deze reis is alweer achter de rug, jammer. Hoe snel gaat de tijd, hoe snel gaan de uren, als je een tuktuk mag besturen, langs paddy fields naar overal.

Proeven in Battambang
Vrijdag 18 juli 2014. Battambang, Cambodja.

De voorlaatste dag in Battambang gingen we nog wat lokale keuken proeven langs de straat en dit onder begeleiding van de vrouw des huizes. We hebben ongeveer alles gegeten wat we voorgeschoteld kregen, het een al wat lekkerder dan het ander maar 'zoet' is toch wel een ordewoord in de Cambodjaanse keuken.