Washington D.C.
Maandag 9 juni 2014. New York, Verenigde Staten.

Vroeg op, om half zes uur ging de wekker. Wat hoorde ik, stond er al iemand onder de douche? Nee het was de regen die tegen de ramen kletterde. Dit betekende niet veel goeds want voor Washington hadden ze ook regen voorspeld. Om tien voor zeven zaten wij al in de metro. Wij moesten uitstappen op 34str. Eenmaal uitgestapt leek het erop dat het nog harder was gaan regenen. Wij stapten uit ter hoogte van de 9e street en moesten naar de 12e lopen. Snel lopen anders kwamen wij niet op tijd.

Het busstation, nou ja busstation, twee buspaaltjes en twee bussen. Wij hadden geboekt bij megabus.com. Voor zestien Euro met z'n tweetjes op en neer. Geen geld dus. Een van de twee was het dus maar ondanks de regen mocht iedereen in de rij staan. Shit dus. Na vijf minuten mochten we toch de bus in. Wij waren laat achterin de bus en vertrokken precies om zeven uur. De regen kwam met bakken uit de hemel. Het regende zo hard dat de bus zelfs een beetje lekte (mogelijk door de condens). En het viel precies op mijn broek die toch al nat was. Vooral mijn fototas was erg nat. Het hield niet op met zachtjes regenen en ik hoopte dat dit in Washington toch anders zou worden. Onderweg hadden wij nogal wat file, mogelijk door de regen, maar ook door de wegwerkzaamheden.

Om kwart voor twaalf kwamen wij aan in Washington. Direct gezocht naar het Capitol want daar hadden wij tickets voor geboekt en deze tour start om half één. Snel ons ontbijt/lunch naar binnen werken, door de security waarbij zelfs onze tassen werden getest op drugs. Om half één begon de tour met eerst een film over Amerika (en hoe goed zij voor de wereld zijn) en daarna een rondleiding van een man die graag wilde laten merken dat hij gay is.

De rondleiding duurde een half uur waarbij wij drie zalen te zien kregen. Beelden van Washington zijn vaak bij het journaal te zien, dus het is allemaal herkenbaar. In Washington was het gelukkig droog dus wij op weg naar het witte huis want dat wilde Ruben heel graag zien. Aan een politieagent gevraagd. Dat is twintig blokken verder aan de rechterkant.

In het park zaten allemaal eekhoorntjes. Leuk om te zien, die beestjes en om foto's van te maken. Na een uur lopen hadden wij het gevonden. Het licht brandde wel maar Obama nodigde ons niet uit voor de koffie. Dan maar zelf foto's maken en daarna nog naar de naald. Je had hier een prachtig uitzicht op het Capitol en andere gebouwen. Om de naald staan de 52 vlaggen van elke staat. Het was in Washington inmiddels onbewolkt en erg warm geworden (benauwd). Af en toe kwam er een donkere lucht aan maar waaide dan weer over. Ruben wilde in geen een museum terwijl er wel twintig aan het park liggen en de het museum met de dino's leek mij wel iets maar hij wilde niet. In het park hadden wij nog ineens internet. Even appen met het thuisfront.

Het was tijd om snel nog iets te gaan eten, een burgertje dit keer en daarna naar de bus. De bus kwam rond 22.40 aan. Snel naar de metro en naar bedje toe. Het was een boeiende maar vermoeiende dag waarbij de weergoden ons goed gezind waren.

Laatste loodjes
Dinsdag 10 juni 2014. New York, Verenigde Staten.

Vandaag gaan wij weer naar huis maar wij vertrekken pas om twintig over zeven vanavond. Dus we hebben nog even de tijd om wat te bezoeken. Ruben wilde toch nog wat shirtjes scoren dus voor de laatste keer met de metro naar Manhattan om wat te zien en te shoppen. Als eerste zijn wij nog wat broodjes gaan kopen voor ons ontbijt. Lekker op de trappen van het gebouw waar de bibliotheek is gevestigd opgegeten. Daarna nog even de bibliotheek van binnen bewonderd. Ongelofelijk mooi.

Ruben had gelukkig zijn shirtjes snel gevonden. Hij kocht daarbij ook nog een trui. Zijn dag kon al niet meer stuk. Nog wat genieten van Time Square. Bij het lopen zag ik ineens het stadion van de New York Rangers. Midden in de stad, een enorm complex. Volgens mij was er een wedstrijd vandaag want er waren zoveel tv camera's. Nog wat rondgewandeld, wat foto's gemaakt van het Empire Statement , gegeten bij Subway en weer terug naar ons appartement.

Koffers ingepakt en om drie uur naar de metro gelopen. De C trein kwam op tijd maar het overstappen naar de A lijn duurde heel lang. Hierdoor waren wij bij pas om half vijf bij het vliegveld. Het was wel even schrikken op de heen weg had ik zestien kilo nu gaf de weegschaal veertig aan en bij Ruben 41. Gelukkig waren dit ponden dus binnen de marge van 23 kilo. Daarna door de security waarbij wij gespaard bleven voor de drugstest. Veel mensen moesten deze wel ondergaan. Handen plat, met een apparaat er overheen en dan checken.

Beide hadden we weer honger gekregen en ik zag een lekker Chinees tentje. Ruben ging akkoord en het smaakte voortreffelijk. De terugweg vlogen wij met Delta Airlines. Dit is een samenwerking met KLM. Wij gingen veel later weg maar waren al een half uur eerder geland. Ruben appte gelijk naar het thuisfront en onze taxi (Lianne ) stond na onze treinreis klaar.

Het was een hele ervaring om zonder onze reisgids Lianne op stap te gaan. Wij hebben toch heel veel gezien (wel te weinig musea vind ik zelf) en ik weet zeker dat Ruben heeft genoten. Een pubertje laat dat echter nooit zo blijken. Ik heb het in ieder geval heel fijn samen gehad.